Συμπεράσματα από την εκταφή Βέλιου
Γράφει ο Βασίλης Γκουρογιάννης
Δικηγόρος - συγγραφέας |
Συνεπώς ψεύδονται οι δικαστές όταν δικαιολογούνται για την καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης και την αποδίδουν στον φόρτο εργασίας. Με αυτήν την ιδεοληπτική ενέργεια της Δικαιοσύνης χάθηκε και η τελευταία υπαρξιακή παρηγοριά στον κόσμο που έως τώρα συνήθιζε να λέει σε στιγμές απελπισίας. «Να πεθάνω, Θεέ μου, να γλιτώσω!» Αμ δε! Αν δεν πάρεις έγκριση από την Εισαγγελία δεν μπορείς να πεθάνεις. Στο εξής θα πρέπει να προσαρτάται στα ιατρικά έγγραφα της ταφής και βεβαίωση της Εισαγγελίας ότι ο νεκρός δεν απεβίωσε με ευθανασία υποβοηθούμενη ή... ορίτζιναλ, αλλά υπέστη νομίμως όλα τα σωματικά και ψυχικά μαρτύρια που συνεπάγονται οι βαριές ασθένειες και συνεπώς είναι άξιος αδιατάρακτης ταφής. Ας μην τολμήσει κανείς στο εξής να κάνει του κεφαλιού του όπως έκανε ο Βέλιος. Να είναι βέβαιος ότι δεν θα γλιτώσει. Η Δικαιοσύνη μας είναι ειδικευμένη στις εκταφές και τις ταφές, όπως κάνει και με την ΕΛΣΤΑΤ που απεβίωσε το 2009 και πρόσφατα διέταξε την εκταφή της για ακόμα μία φορά. Υπάρχουν δικαστές που επιμένουν.
Θα πάνε πολύ πίσω την έρευνα, θα διατάξουν προανάκριση για τον χορό του Ζαλόγγου αν συνέτρεξαν παιδοκτονίες από τις μητέρες που πέταξαν τα παιδιά τους στον γκρεμό και αν οι ίδιες παρακινήθηκαν ή υποβοηθήθηκαν από κάποιον άγνωστο συνεργό να πέσουν στον γκρεμό. Ερευνητέο επίσης αν κάποιος τις προμήθευσε με παραισθησιογόνες ουσίες, εφόσον τραγουδούσαν και χόρευαν πέφτοντας στον γκρεμό. Γιατί να γίνει προνομιακή εξαίρεση για τις Σουλιώτισσες; Μα θα πει κάποιος ότι το έκαναν για να γλιτώσουν από τα μαρτύρια που τις περίμεναν στα χέρια των Τούρκων. Μα και ο Βέλιος το έκανε για τον ίδιο λόγο, για να αποφύγει τα ίδια και χειρότερα μαρτύρια. Αν τα μαρτύρια τα κάνουν οι Τούρκοι ή οι καρκίνοι έχει κάποια διαφορά;
Υ.Γ. Σε επόμενο σημείωμα θα ασχοληθούμε με πιο ενδιαφέρον θέμα. Με τις... ταφές που κάνει η Δικαιοσύνη.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια