Πάστα Αματριτσιάνα

Γράφει ο Δημήτρης Παπαχρήστος,  Συγγραφέας

Χτύπησε το σφυρί, ακούστηκε το «άλα τρε» και ο λευκός καπνός βγήκε από το κτίριο της ΓΓΕΕ στην Καλλιθέα. Η δημοπρασία κεκλεισμένων των θυρών πέτυχε, τα ευρώ που θα εισπράξει η πολιτεία είναι υπέρ το δέον ικανοποιητικά. Η ανεξέλεγκτη λειτουργία των καναλαρχών έπειτα από 27 χρόνια έλαβε τέλος.

Το τηλεοπτικό τοπίο «ξεκαθάρισε». Από εδώ και πέρα θα βασιλέψει η «νομιμότητα». Όλα λοιπόν ωραία, όλα καλά και η δεύτερη κυβέρνηση της Αριστεράς τραβάει «μπροστά». Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι συγκυβερνώντες, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κολυμπάνε σε μια εικονική πραγματικότητα και δεν έχουν βγει από τις ψευδαισθήσεις τους και ακόμα περιμένουν να «κερδίσει το δίκαιο». Ακόμα δηλαδή δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει Ενωμένη Ευρώπη της Γερμανίας, τι σημαίνει πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας.
Αυτή η Ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί να σταθεί, το οικοδόμημά της είναι σαθρό και μετά το Brexit των Βρετανών, που ακόμα δεν έχουν φανεί οι επιδράσεις του, οι ισχυροί ιθύνοντες θα προσπαθήσουν να μην υπάρξει το ντόμινο, καθότι δεν υποφέρουν μόνον οι χώρες του Νότου, αλλά η κρίση και η ανεργία εξαπλώνονται και η καπιταλιστική παγκοσμιοκρατία δεν αισθάνεται καλά. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν συνεχίζει να παίρνει μέτρα πιο σκληρά και να προσπαθεί να επιβάλλει τη διατλαντική εμπορική συμφωνία ΤΤΙΡ που θα καταργεί το δικαίωμα των χωρών να έχουν δική τους πολιτική... Οταν τα διπλωματικά όπλα δεν φέρνουν αποτέλεσμα, τότε έχουν τον λόγο τα πραγματικά όπλα. Ηδη εδώ και πολλά χρόνια γίνονται πόλεμοι στη γειτονιά μας. Ο εμφύλιος στη Συρία δεν είναι μόνον εμφύλιος... Το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει η Ευρώπη με κλειστά σύνορα, όταν το κεφάλαιο τα έχει καταργήσει. Η περίοδος που διανύουμε είναι ιστορική, είναι εξαιρετική και πολύ ενδιαφέρουσα. Θα γίνουν ανακατατάξεις, θα προκύψουν νέα πολιτικά κοινωνικά υποκείμενα, θα αναγκαστούν οι λαοί να αντιδράσουν και να αγωνιστούν.
Ζούμε έναν πόλεμο οικονομικό και μέσα σε έναν πολιτισμό της βαρβαρότητας, που τον δημιουργεί και τον εμπορεύεται το καταναλωτικό καπιταλιστικό σύστημα. Τα ΜΜΕ παίζουν καθοριστικό ρόλο μέσα σε αυτό το πλέγμα - πνεύμα διαπλοκής. Στη χώρα μας οι πρώην διαπλεκόμενοι και οι νυν και αυτοί θα συνεχίσουν το έργο τους. Επειδή πήραν τις άδειες δεν σημαίνει πως θα ξεκαθαρίσει το τηλεοπτικό τοπίο. Αυτό που μέτρησε στη δημοπρασία ήταν ποιος χτύπησε με τα περισσότερα ευρώ. Για την ποιότητα των ΜΜΕ δεν μίλησε κανείς, για τον πολιτισμό και τον ανθρωπιστικό πλουραλισμό, για το λειτούργημα του δημοσιογράφου και την ανεξαρτησία του από τα αφεντικά του, που το μόνο που τους νοιάζει είναι να κερδίζουν περισσότερα, εξευτελίζοντας τους εργαζομένους που τόσο καιρό τους έχουν απλήρωτους. Ενα μέρος των δημοσιογράφων έχει ευτελίσει την έννοια της δημοσιογραφίας. Θα πρέπει να γίνει αποκατάσταση της τιμής και της αξιοπρέπειας και αυτό μπορεί να γίνει μέσα από αγώνες και μέσα από τις συνδικαλιστικές ενώσεις. Χρειάζεται αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη. Δεν πρέπει να φοβηθούμε τον σεισμό, μπορεί και να μας σώσει η πάστα Αματριτσιάνα, είναι η συνταγή αλληλεγγύης και πραγματικά και μεταφορικά-συμβολικά. Το χωριό Αματρίτσε, που ισοπεδώθηκε από τον σεισμό στην Ιταλία, θα ξαναχτιστεί από τα επτακόσια και πάνω εστιατόρια, στα οποία θα δίνουν οι πελάτες τα δύο ευρώ της τιμής της μακαρονάδας, πέραν από τις καταθέσεις και δωρεές.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.