Μια τακτική που παραπέμπει στο γνωστό «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» επιμένει να ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας -προφανώς- ότι θα διατηρήσει τα ερείσματά του και στον παλαιό πυρήνα της Αριστεράς (του 3%, από το οποίο ξεκίνησε) αλλά και σε ένα κεντρώο ακροατήριο που πιστεύει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας.
Αυτή η τακτική είναι σχετικά απλή: από τη μια πλευρά υπάρχουν εκείνοι που φορούν το ευρωπαϊκό κοστούμι, στηρίζοντας τα Μνημόνια και τα όσα αυτά προβλέπουν (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ που εξελίσσεται σε... Στουρνάρα του ΣΥΡΙΖΑ), και από την άλλη διάφοροι υπουργοί που «πολεμούν» το φιλελεύθερο πρόγραμμα το οποίο η κυβέρνησή τους ακολουθεί (βλ. Π. Σκουρλέτη κ.ά.) και βουλευτές που είναι πιο... ελαστικοί σε φαινόμενα καταλήψεων, φθοράς ξένης περιουσίας κ.λπ. (βλ. Γ. Κυρίτση)! Με μια φράση: «Απ’ όλα έχει το... μαγαζί». Μνημονιακούς, αντιμνημονιακούς, νοικοκυραίους, αναρχικούς, φιλελεύθερους, κρατιστές!
Ωστόσο, όπως προκύπτει και απ’ όλες τις δημοσκοπήσεις, μια τέτοια τακτική δύσκολα μπορεί να αντέξει στον χρόνο, διότι στο τέλος το αποτέλεσμα μετράει! Οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούν κανονικότατα, οι φόροι επιβάλλονται, κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων ιδιωτών γίνονται, και γενικά, παρά το... κλάμα των υπουργών, το Μνημόνιο υλοποιείται!
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται το τι ακριβώς συμβαίνει και τελικά το αποτέλεσμα είναι να πλήττεται η εικόνα της κυβέρνησης και στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Αλλωστε ο θυμόσοφος λαός έχει και μια σχετική ρήση για εκείνον που προσπαθεί να πατήσει ταυτόχρονα σε δύο βάρκες...
Αυτός που πρέπει επιτέλους να αποφασίσει με ποιους θα προχωρήσει και ποιους θα αφήσει πίσω του είναι ο κ. Τσίπρας. Πρέπει να αποφασίσει τον χαρακτήρα που θέλει να δώσει στο κόμμα του και ανάλογα να κάνει τις σχετικές επιλογές. Αυτή η απόφαση δεν αφορά μόνο τις επόμενες εκλογές, αλλά το ίδιο το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια