Τα πλοκάμια της Siemens

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Η υπόθεση της Siemens πρέπει να είναι η μεγαλύτερη υπόθεση πολιτικής, και όχι μόνο, διαφθοράς. Ολα τα υπόλοιπα σκάνδαλα και οι υποθέσεις διαφθοράς είναι απλώς... οδοντογλυφίδες.

Η γερμανική εταιρεία, που στην πραγματικότητα κυβερνά και τη Γερμανία, διέβρωσε το ελληνικό πολιτικό σύστημα και «εισέβαλε» και σε άλλους τομείς της ζωής στην Ελλάδα.
Σε ανύποπτο χρόνο κυκλοφόρησε ευρύτατα ότι από το ταμείο της Siemens περνούσε κάθε καρυδιάς καρύδι, ακόμα και δημοσιογράφοι. Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, διότι προσωπικά δεν έχω αποδείξεις, αλλά εάν συνεργάστηκαν με τη διαβόητη εταιρεία και δημοσιογράφοι, είμαστε και εμείς άξιοι της τύχης μας. Αλλωστε, μέρος του συστήματος είναι και μερικά μέλη της δημοσιογραφικής οικογένειας και πιστεύω πως το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου δεν θα είχε γίνει χωρίς τη βοήθεια των εκπροσώπων των μέσων ενημέρωσης, που κάλυψαν τον Κώστα Σημίτη και τους υπουργούς του. Κρίμα και ντροπή.
Διαβάζοντας δικογραφίες και ημερολόγια μπορεί να υποθέσει ο καθένας ότι τα καλόπαιδα της Siemens είχαν «χτυπήσει» ή προσπάθησαν να «χτυπήσουν» όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ώστε να έχουν πολυκομματική κάλυψη. Αρκετοί εκ των υπευθύνων των δωροδοκιών το έσκασαν και απολαμβάνουν τα πλούτη τους στην ασφάλεια της Γερμανίας, της Λατινικής Αμερικής και άλλων χωρών. Πώς το έσκασαν; Κάποιος θα τους ενημέρωσε. Το ερώτημα είναι ποιος είναι αυτός που τους προειδοποίησε. Διότι είτε πολιτικός θα είναι, είτε δημοσιογράφος, είτε εργαζόμενος στην Αστυνομία και στα γραφεία των εισαγγελέων.
Ασχολήθηκε κανείς; Μα πώς να ασχοληθεί όταν πολιτικοί με βαρύ όνομα έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι και μάλιστα πολύ βαθιά. Αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να εξαφανιστούν ο Χριστοφοράκος και η παρέα του. για να μην εξαναγκαστούν από τη Δικαιοσύνη να καταθέσουν και να αποκαλύψουν. Οι άνθρωποι της Siemens είχαν «πιάσει» πολλούς πολιτικούς και κατά τη γνώμη μου και Ελληνες πολίτες σε άλλα επίπεδα και γι’ αυτό ήταν ήσυχοι. Το σκάνδαλο το αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα, η οποία όμως δεν προχώρησε όσο έπρεπε, διότι η εταιρεία επηρέαζε πολλούς δυνατούς παίκτες.
Ο,τι και να συνέβη τότε, τώρα τα πράγματα ΕΠΡΕΠΕ να ήταν διαφορετικά. Εχουμε μια κυβέρνηση η οποία έδωσε υποσχέσεις στα θέματα της διαφθοράς. Βεβαίως θα μου απαντήσετε ότι οι υποσχέσεις των πολιτικών είναι απλώς ένα μάτσο ψέματα. Υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται ποτέ. Γιατί, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ να ασχοληθεί με το μείζον θέμα του συγκεκριμένου σκανδάλου; Δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του ότι από τη στιγμή που θα αφήσουν ατιμώρητους τους διεφθαρμένους, οι πολίτες θα έχουν να λένε -και με το δίκιο τους- ότι είναι και οι ίδιοι «πιασμένοι». Γι’ αυτό ας ασχοληθούν σοβαρά με το μείζον αυτό ζήτημα. Διότι για να φτάσουμε στο παρά πέντε της απόλυτης καταστροφής είναι η διαφθορά των πολιτικών που φταίει. Ούτε ο λαός ούτε καν οι... συνήθεις «ύποπτοι», οι ξένοι...


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια