Τα αστεία έχουν ημερομηνία λήξης - ειδικά τα χοντροκομμένα. Από ένα σημείο και μετά ουδείς χαμογελά στο άκουσμά τους, μόνο δυσφορεί. Όταν ο Αντώνης Σαμαράς κόμπαζε για τα απανωτά «success stories», για τις ιστορίες μιας «επιτυχίας» που έβλεπαν μόνο ο ίδιος και ο Βαγγέλης Βενιζέλος,
η κοινωνία, που εξαθλιωνόταν με ραγδαίους ρυθμούς από τον ΕΝΦΙΑ και τα λοιπά τερτίπια της υπερφορολόγησης, αντιμετώπιζε αδιάφορα ή εχθρικά όλους όσοι επαναλάμβαναν αυτά τα παραμύθια.
Το κόστος της διάψευσης των «Ζαππείων» το είχαν ήδη υποστεί και τα εκκαθαριστικά της Εφορίας δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα. Ως γνωστόν, η πραγματικότητα είναι πεισματάρα.
Το ίδιο συμβαίνει τώρα, ίσως και με εντονότερο τρόπο (λόγω της εξάντλησης όλων των ορίων υπομονής, ανοχής και αντοχής), με τις διθυραμβικές πομφόλυγες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. Δεν είναι λίγοι οι επιτελείς της συγκυβέρνησης που επαίρονται για το γεγονός ότι «οι δύσκολες ημέρες βρίσκονται πίσω μας». Υπουργοί, βουλευτές και λοιποί... αξιωματούχοι, λες και απευθύνονται σε αθεράπευτα ολιγόνοες, προσπαθούν να παρουσιάσουν στους «ιθαγενείς» το κρέας σαν ψάρι και να ανακαλύψουν νίκες της Ελλάδας εκεί όπου υπάρχουν μόνο πανωλεθρίες.
Αυτό, αν αναλογιστεί κανείς τη φοροκαταιγίδα που ψήφισε η συγκυβέρνηση, υποτιμά σε τέτοιον βαθμό τη νοημοσύνη όλων, ώστε αρχικά προκαλεί αμηχανία στο εκάστοτε ακροατήριο. Υστερα, όμως, ακολουθούν η αποδοκιμασία και η προετοιμασία για τα χειρότερα.
Η συστηματική αφαίμαξη του υστερήματος των πολιτών από κυβερνήσεις που έχουν προσκυνήσει τους δανειστές υποχρεώνει εκείνους οι οποίοι κατόρθωσαν να μην κλείσουν τις επιχειρήσεις τους να επιλέξουν μεταξύ δύο κακών: αφενός, υπάρχει η δυνατότητα αναστολής της δραστηριότητάς τους, την οποία συνεπάγονται η κανονική συνέχιση πληρωμής των φόρων και η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών και, αφετέρου, το πέρασμα στην... παρανομία και η ένταξη στο ανεπίσημο, αλλά ισχυρό κίνημα «Δεν έχω και γι' αυτό δεν πληρώνω».
Αποστολή της κυβέρνησης είναι να υπηρετεί τους πολίτες διευκολύνοντας τη ζωή τους, όχι να τους καθιστά παρανόμους και χρεοφειλέτες.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
η κοινωνία, που εξαθλιωνόταν με ραγδαίους ρυθμούς από τον ΕΝΦΙΑ και τα λοιπά τερτίπια της υπερφορολόγησης, αντιμετώπιζε αδιάφορα ή εχθρικά όλους όσοι επαναλάμβαναν αυτά τα παραμύθια.
Το κόστος της διάψευσης των «Ζαππείων» το είχαν ήδη υποστεί και τα εκκαθαριστικά της Εφορίας δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα. Ως γνωστόν, η πραγματικότητα είναι πεισματάρα.
Το ίδιο συμβαίνει τώρα, ίσως και με εντονότερο τρόπο (λόγω της εξάντλησης όλων των ορίων υπομονής, ανοχής και αντοχής), με τις διθυραμβικές πομφόλυγες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. Δεν είναι λίγοι οι επιτελείς της συγκυβέρνησης που επαίρονται για το γεγονός ότι «οι δύσκολες ημέρες βρίσκονται πίσω μας». Υπουργοί, βουλευτές και λοιποί... αξιωματούχοι, λες και απευθύνονται σε αθεράπευτα ολιγόνοες, προσπαθούν να παρουσιάσουν στους «ιθαγενείς» το κρέας σαν ψάρι και να ανακαλύψουν νίκες της Ελλάδας εκεί όπου υπάρχουν μόνο πανωλεθρίες.
Αυτό, αν αναλογιστεί κανείς τη φοροκαταιγίδα που ψήφισε η συγκυβέρνηση, υποτιμά σε τέτοιον βαθμό τη νοημοσύνη όλων, ώστε αρχικά προκαλεί αμηχανία στο εκάστοτε ακροατήριο. Υστερα, όμως, ακολουθούν η αποδοκιμασία και η προετοιμασία για τα χειρότερα.
Η συστηματική αφαίμαξη του υστερήματος των πολιτών από κυβερνήσεις που έχουν προσκυνήσει τους δανειστές υποχρεώνει εκείνους οι οποίοι κατόρθωσαν να μην κλείσουν τις επιχειρήσεις τους να επιλέξουν μεταξύ δύο κακών: αφενός, υπάρχει η δυνατότητα αναστολής της δραστηριότητάς τους, την οποία συνεπάγονται η κανονική συνέχιση πληρωμής των φόρων και η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών και, αφετέρου, το πέρασμα στην... παρανομία και η ένταξη στο ανεπίσημο, αλλά ισχυρό κίνημα «Δεν έχω και γι' αυτό δεν πληρώνω».
Αποστολή της κυβέρνησης είναι να υπηρετεί τους πολίτες διευκολύνοντας τη ζωή τους, όχι να τους καθιστά παρανόμους και χρεοφειλέτες.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια