Τα πολύ πρόωρα μωρά είναι ευάλωτα στην ενήλικη ζωή τους

Αυτό που γνωρίζαμε στο παρελθόν ήταν ότι τα πολύ πρόωρα μωρά δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν. Τα δεδομένα αυτά άλλαξαν τα τελευταία χρόνια και τα βρέφη που γεννιούνται πολύ πρόωρα καταφέρνουν και ζουν. Το θέμα είναι πώς ζουν και τι σκληρό αγώνα κάνουν στη μετέπειτα ζωή τους.
 
Την εξέλιξη αυτών των βρεφών τα οποία γεννιούνται πολύ πρόωρα, στην ενήλικη ζωή τους εξέτασαν ερευνητές σε δύο πρόσφατες μελέτες που ανακοινώθηκαν στο foxnews.
Στην πρώτη μελέτη οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βρέφη που έρχονται στη ζωή όχι πέρα από την 28η εβδομάδα κύησης ανήκουν σε μια ομάδα πολύ ευάλωτων πρόωρων. Τα περισσότερα από τα μισά όπως αποδείχθηκε,  θα έχουν στη ζωή τους μέτρια ως σοβαρά γνωστικά ελλείμματα ενώ, οι ακαδημαϊκές βαθμολογίες τους στα τεστ θα είναι συνήθως κάτω από τον Μέσο Όρο.
Η δεύτερη μελέτη, η οποία επικεντρώθηκε επίσης στα μωρά που γεννιούνται πριν από την 32η εβδομάδα κύησης, παρακολουθώντας τα πώς έφτασαν στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή, διαπίστωσε και αυτή, ότι είχαν περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με τα συνομήλικα τους παιδιά, τα οποία όμως είχαν γεννηθεί τελειόμηνα, να παρουσιάσουν προβλήματα υγείας και μειωμένη ποιότητα ζωής.
Σύμφωνα με την Dr. Margaret L. Kern (aka Peggy) του πανεπιστημίου της Μελβούρνης, η οποία δεν συμμετείχε όμως στη μελέτη, υπάρχουν ακριβή αίτια για τα οποία παρατηρείται αυτή η ελλειμματική απόδοση των ατόμων που έχουν γεννηθεί εξαιρετικά πρόωρα.
Όπως είπε, βιολογικά υπάρχει μια πολύ σημαντική εξέλιξη που λαμβάνει χώρα σε όλη τη διάρκεια του κύκλου της κύησης και, όταν αυτή διακόπτεται πολύ νωρίς, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος ολοκλήρωσης της βιολογικής ανάπτυξης και τότε αυξάνεται ο κίνδυνος να παρουσιαστούν προβλήματα. Είναι, όπως είπε χαρακτηριστικά σαν ένα άψητο κέικ, όταν δηλαδή το βγάζουμε από το φούρνο πριν ακόμα ολοκληρωθεί το ψήσιμο.
Ωστόσο, όπως επεσήμανε, υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από συναφή θέματα τα οποία εμπλέκονται στην ανάπτυξη του βρέφους στην ενήλικη ζωή του εκτός της πρόωρης γέννησης του, για να αξιολογήσουμε τη συμπεριφορά της υγείας του. Μερικά από αυτά είναι η εκπαίδευση από την μητέρα και τον πατέρα, εφόσον συμμετέχουν στην ζωή του, επίσης οι γνώσεις που θα λάβει το άτομο αυτό, η διατροφή του κ.λπ. έτσι ώστε να μπορεί να κοστολογηθεί συνολικά η το θέμα της υγείας του.

naftemporiki.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.