Η υπεράσπιση των Μνημονίων από τον Τσίπρα και η επερχόμενη μεγάλη φθορά

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Ηταν περασμένες 9 το βράδυ της Δευτέρας και ο πρωθυπουργός αγόρευε στο βήμα της Γερουσίας με την γνωστή ένρινη φωνή, η οποία σε αρκετά γυρίσματά της θυμίζει πράγματι τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όσα, όμως, έλεγε καθόλου δεν θύμιζαν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Το μοτίβο της υπεράσπισης μιας μνημονιακής πολιτικής που έφερε «ύφεση μικρότερη του αναμενόμενου», που πέτυχε «αύξηση της απορρόφησης των κοινοτικών πόρων», που «πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα 0,2%», που «αύξησε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων κατά 0,5%» και που βοήθησε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα «να βρίσκεται στην κορυφή των ευρωπαϊκών τραπεζών μετά την επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση» θύμιζε περισσότερο κεντροδεξιό συντηρητικό πολιτικό παρά αριστερό ριζοσπάστη πρωθυπουργό.

Αίφνης, στο καντράν του ραδιοφωνικού σταθμού που μετέδιδε απευθείας την ομιλία Τσίπρα, εκεί όπου φιλοξενούνται σε μορφή e-mail τα μηνύματα των ακροατών, εμφανίστηκε ένα αίτημα με περίεργο περιεχόμενο. Αποστολέας του ήταν ένας αριστερός ψηφοφόρος και αποδέκτης ο πρωθυπουργός: «Αντώνη, κατέβα τώρα αμέσως κάτω από το βήμα!» τον καλούσε... Και αμέσως μετά έφτασε ακόμη ένα: «Γυρίζω σταθμό, δεν αντέχω να τον ακούω, κάθε φορά που αναφέρει ότι πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα, μου θυμίζει αυτά που μας έταξε και δεν υλοποίησε». Και μετά και άλλο, και άλλο: «Τον γυρίζω!» Με άλλα λόγια, ο Τσίπρας χωρίς να το καταλαβαίνει οδεύει με ταχύτατους ρυθμούς προς τη «σαμαροποίηση». Στην κατάσταση που περιέρχεται ένας πρωθυπουργός όταν δεν «ακούγεται»: Μιλά κάνοντας συνεχώς χρήση μιας τεχνοκρατικής γλώσσας που δεν λέει τίποτε στους Ελληνες, όπως δεν τους έλεγε και η ρητορεία Αντώνη στα τέλη του 2014.

Οταν αρχίσουν οι φόροι, τότε σώνεται η υπομονή. Τότε τα πανηγύρια για τα πλεονάσματα και την ανακεφαλαιοποίηση όχι απλώς δεν φτάνουν, αλλά κάνουν έξαλλους όσους τα ακούνε. Αν σώζει κάτι σε αυτή τη στροφή τον πρωθυπουργό είναι ότι διαθέτει «καύσιμο ύλη» για μερικούς μήνες. Η ατζέντα (παρελθόντος) των δανείων κομμάτων και ΜΜΕ, οι λίστες φοροδιαφυγής, η μάχη με τη διαπλοκή στα μαρμαρένια αλώνια τού δίνουν αφήγημα συντήρησης στην εξουσία, το δε Προσφυγικό τού εξασφαλίζει διεθνή στήριξη. Ωστόσο, αυταπάτες δεν πρέπει να υπάρχουν: Το κλίμα στην κοινωνία είναι εξαιρετικά απορριπτικό για την κυβέρνηση και μετά το φθινόπωρο -αν καταφέρει και φτάσει μέχρις εκεί- θα αρχίσει η μεγάλη φθορά. Τώρα οι πολίτες πνίγουν τον πόνο για τις προσδοκίες που ματαιώθηκαν στην παρακολούθηση εξεζητημένων σίριαλ τύπου «ΣΥΡΙΖΑ - παλαιά ολιγαρχία». Η τηλεθέαση, όμως, δεν διαρκεί για πάντα. Ασε που ακριβαίνει και η συνδρομητική.

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.