Ποτέ δεν είπε ο Λιακόπουλος ότι έφυγε από εκεί η εικόνα, όσο για το σπαθί είχε προειδοποιήσει ότι ο Πολέμαρχος του Θεού, θα έπαιρνε από εκεί το θαυματουργό σπαθί του και θα άφηνε εκεί ένα τσίγκινο ψεύτικο κουφάρι. Έτσι και έγινε. Το θαυματουργό σπαθί του Πολέμαρχου έφυγε πλέον από εκεί και αυτό που υπάρχει και βλέπει ο κόσμος είναι ένα ψεύτικο τσίγκινο παιχνίδι.
Στο παρόν λοιπόν άρθρο θα δούμε την ιστορία του Σπαθιού του Πολέμαρχου του Θεού, θα πούμε τι είναι αυτό το Σπαθί που μέχρι πρότινος φυλασσόταν στον Μανταμάδο, ενώ τώρα στη θέση του υπάρχει ένα απλό ομοίωμα, βάση των πληροφοριών που ο Δ. Λιακόπουλος έχει δώσει.
Θα δούμε το γιατί ο Πολέμαρχος του Θεού το πήρε από εκεί και τέλος θα σας πω την προσωπική μου εμπειρία όταν επισκέφτηκα τον Μανταμάδο λίγες μέρες πριν ο Πολέμαρχος πάρει το Σπαθί από κεί για πάντα.
Εκεί πλέον αυτό που βλέπουν οι επισκέπτες, είναι ένα τσίγκινο ομοίωμα του σπαθιού, ότι παρέμεινε δηλαδή, όταν ο Πολέμαρχος του Θεού, πήρε από εκεί το δικό του σπαθί.
Ας ξεκινήσουμε, διαβάστε το άρθρο μέχρι τέλους.
Όταν ο Σαμαέλ πήρε άδεια και δημιούργησε τον ψεύτικο αυτό κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, τον κόσμο της ύλης, υποχρεώθηκε να δώσει δείγμα γραφής των απαραβίαστων νόμων που θα ίσχυαν εκεί. Να ορίσει δηλαδή τους λεγόμενους νόμους της ψεύτικης φύσης του κόσμου που θα έκανε. Ο Σαμαέλ λοιπόν, παρέδωσε ένα κομμάτι μέταλλο μέσα στο οποίο ίσχυαν, όλοι οι νόμοι του ψεύτικου σύμπαντος που δημιούργησε, με την δέσμευση, ότι δεν θα τους παραβεί ποτέ.
Το μέταλλο αυτό μετά από πολλά γεγονότα που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν, σφυρηλατήθηκε σε ρωμαϊκή λόγχη και δόθηκε στον στρατιώτη Γάιο Κάσιο. Ο Γάιος Κάσιος γνωστός και ώς Λογγίνος δεν ήξερε ότι στο δόρυ του κουβαλούσε την λόγχη του υπερβατικού καταραμένου μετάλλου.
Το σχέδιο του Σαμαέλ Σατανά, ήταν να λογχίσει ο Λογγίνος τον Χριστό με το υπερβατικό μέταλλο το διαβασμένο με τις κατάρες του σκότους, για να τον σκοτώσει και να μην μπορέσει να αναστηθεί. Με τον λογχισμό όμως του Χριστού αντί να θανατωθεί ο Χριστός και να αποτραπεί η ανάστασή του έγινε το ακριβώς αντίθετο. Το αίμα του Χριστού καθαγίασε το μέταλλο της λόγχης.
Μετά την Ανάσταση του Χριστού ο Λογγίνος έπαψε να είναι ρωμαίος στρατιώτης και ακολούθησε μαζί με άλλους 11 τον Ιωσήφ της Αριμαθείας στην Βρετανία για να διδάξουν τα ευαγγέλια των Αποστόλων. Μαζί του πήρε και την Αγία Λόγχη. Περίπου το 60 μ.Χ οι Βρετανοί επαναστάτησαν κατά των Ρωμαίων και η Βασίλισσά τους , Μπουντίκα πήρε αιχμάλωτο τον Λογγίνο και πήρε την Λόγχη. Όταν οι Ρωμαίοι κατέστειλαν την επανάσταση η Μπουντίκα αυτοκτόνησε και κάπου εκεί τα ίχνη της λόγχης χάνονται.
Τα ίχνη της Λόγχης ξαναεμφανίζονται περίπου το 280 μ.Χ. στην πόλη των Θηβών της Αιγύπτου που τότε ήταν Ρωμαϊκή. Ο Χριστιανισμός είχε εξαπλωθεί σε όλη την Αίγυπτο μετά την άφιξη του Άγιου Μάρκου εκεί. Η Λόγχη έφτασε σε έναν Χριστιανό που τον έλεγαν Μαυρίκιο και που ήταν Λεγεωνάριος του Ρωμαϊκού στρατού. Ο Μαυρίκιος είχε μαρτυρικό θάνατο πεθαίνοντας για τον Χριστό μαζί με τους 6.500 περίπου άνδρες της λεγεώνας του, όταν αρνήθηκε να υπακούσει στις εντολές του Καίσαρα που του ζήτησε να προσκυνήσει τους παγανιστικούς θεούς των Ρωμαίων.
Οι Ρωμαίοι που σκότωσαν τον Μαυρίκιο πήραν την λόγχη για να την παραδώσουν στον Καίσαρα, είπαν όμως ότι ένας μαυροφορεμένος πολεμιστής (ο Πολέμαρχος του Θεού) περνώντας σαν αέρας ανάμεσά τους την έκλεψε.
Λίγα χρόνια αργότερα ο Πολέμαρχος του Θεού παρέδωσε την Λόγχη στον Μέγα Κωνσταντίνο.
Στην μάχη της Μιλβίας γέφυρας κατά του Μαξέντιου, ο Κωνσταντίνος χτύπησε με την Λόγχη την ξύλινη προβλήτα και η γέφυρα κατέρρευσε σαν από έναν μικρό σεισμό. Οι στρατιώτες του Μαξέντιου αλλά και ο ίδιος ο Μαξέντιος έπεσαν μέσα στο ποτάμι και πνίγηκαν.
Αργότερα την Λόγχη την πήρε ο Κωνσταντίνος μαζί του στην Κωνσταντινούπολη. Η Λόγχη έμεινε εκεί μέχρι το 347 μ.Χ όπου ανέβηκε στον θρόνο ο Θεοδόσιος. Ο Θεοδόσιος ήταν ένας Μασόνος ισπανοεβραϊκής καταγωγής που για τις υπηρεσίες του ονομάστηκε και "άγιος". Πρωτοστάτησε στα τρομερά εγκλήματα κατά των Ελλήνων.Ανάμεσα στα τρομερά εγκλήματα του ήταν ο σφαγιασμός 17.000 Ελλήνων στο ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης, η καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας κτλ. Με υπόδειξη των αφεντικών του μετέφερε την Λόγχη από την Κωνσταντινούπολη στην Ρώμη.
Μετά τον θάνατό του το 395 μ.Χ οι Βησιγότθοι με αρχηγό τον Αλάριχο επαναστάτησαν και κατέκαψαν τη Ρώμη. Ο Αλάριχος φεύγοντας απ την Ρώμη πήρε μαζί του και την Λόγχη. Στον δρόμο όμως απεσταλμένοι της Μαύρης Αδελφότητας του πήραν την λόγχη. Μετά απο πολλά γεγονότα ο Πολέμαρχος του Θεού παίρνει την λόγχη και την παραδίδει στον πριν το Σχίσμα Πάπα Λεονάρδο Α'. Ο Σαμαέλ όμως θέλοντας να εξαφανίσει την Λόγχη έβαλε να στείλουν τον Αττίλα τον βασιλιά των Ούνων να καταστρέψει την Ρώμη, με σκοπό να του δώσουν την Λόγχη για να καταστραφεί αργότερα. Τότε δόθηκε εντολή στον Πάπα από την μασονική στοά της Ρώμης, να παραδώσει την Λόγχη στον Ατίλλα μαζί με αρκετό χρυσάφι σαν αντάλλαγμα της μη άλωσης της Ρώμης.
Έτσι και έγινε. Ο Αττίλας πήρε το χρυσάφι και έφυγε, χωρίς όμως να πάρει την Λόγχη λέγοντας στον Πάπα : "Κράτα την Λόγχη σου , είναι άχρηστη σε εμένα δεν πιστεύω σε Αυτόν που την άγιασε" , έτσι η Λόγχη έμεινε στη Ρώμη.
Το 482 μ.Χ ανέβηκε στον θρόνο του αυτοκράτορα ο Ιουστινιανός. Ο Ιουστινιανός πήρε την Λόγχη από την Ρώμη και αφού το 537 μ.Χ τελείωσε με την ανέγερση του ναού της Αγιά Σοφιάς για τρίτη φορά, τοποθέτησε μέσα την Λόγχη. Μετά τον θάνατό του το 565 μ.Χ ο Πολέμαρχος του Θεού πήρε εντολή να πάρει την Λόγχη από την Αγια Σοφιά και να την μεταφέρει στα έγκατα των Δελφών για να μείνει εκεί μέχρι περίπου το 780 μ.Χ.
Για την επίσημη ιστορία τα ίχνη της Λόγχης χάνονται από το 565 μ.Χ και μετά. Την Λόγχη όμως την πήρε ο Ελοχίμ (αγγελικό όν) Ελ Σεντάι το 780 μ.Χ και την μετέτρεψε στο θεϊκό ιερό σπαθί του Πολέμαρχου του Θεού.
Φτάνουμε στον 8ο αιώνα μ.Χ. Η ιερή λόγχη που είχε πλέον πάρει την μορφή του ιερού σπαθιού , του περίφημου Ντότζι Τζίρι που στην ντόπια γλώσσα σημαίνει " ο φονέας των τεράτων" παραδίδεται στον Σακανόε Νο Ταμουραμάρο. Εκείνον που έγινε ο πρώτος Σαμουράϊ και εκστράτευσε κατά των Νεφελίμ στο Βορρά. Μέσα στον Τάμουραμάρο σε ηλικία 6 ετών όταν κινδύνευσε να πεθάνει όπως συνέβη και με τον Μέγα Αλέξανδρο μπήκε μέσα του και κατέλαβε το σώμα του, το πνεύμα του Μεγάλου Ταξιδευτή, που αργότερα, το 2002,μετατράπηκε σε αυτό που ονομάζουμε ο Πολέμαρχος του Θεού (Ψάξτε τους ανάλογους θρύλους στα έπη των Αινού). Η αποστολή του ήταν να κατανικήσει τους Νεφελίμ που είχαν ως σκοπό την κυριαρχία αρχικά στη βόρεια Ιαπωνία και αργότερα σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Αυτό τουλάχιστον ήταν τα σχέδια της Μαύρης Αδελφότητας. Με αυτό το Σπαθί, με το Σπαθί του Πολέμαρχου του Θεού κατανίκησε τους Νεφελίμ και σκότωσε τον αρχηγό τους τον Ατερούι. Όταν η αποστολή του έφτασε στο τέλος της, ο Πολέμαρχος επέστρεψε και πήρε το σπαθί πίσω.
Φτάνουμε στο έτος 1987. Ένας νέος χρηματιστής στο επάγγελμα, βλέπει σαν σε όραμα , χωρίς να κοιμάται δηλαδή , έναν μελαχροινό άνδρα που εμφανίστηκε μπροστά του και του είπε ότι πρέπει να πάει στο Ναό των αρχαγγέλων στον Μανταμάδο της Λέσβου ένα σπαθί που θα του παραδοθεί. Μετά χάθηκε. Το σοκ ήταν μεγάλο γι'αυτόν αλλά η συνέχεια συγκλονιστικότερη. Δεν διηγήθηκε το γεγονός σε κανέναν, όμως μετά από όλα αυτά και ενώ βρισκόταν στην Γερμανία για δουλειά στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του χτύπησε η πόρτα. Άνοιξε και είδε έναν μελαχροινό νέο άνδρα που κρατούσε ένα μακρόστενο πακέτο.
Ο άνδρας αυτός του είπε "Αυτό το σπαθί να το πας στον Ταξιάρχη στον Μανταμάδο στη Λέσβο και να τοποθετηθεί στην ανάγλυφη εικόνα. Να δοθεί στα χέρια του ιερέα και να μην τοποθετηθεί ΤΙΠΟΤΕ άλλο δίπλα του. Πρίν προλάβει ο χρηματιστής να ρωτήσει το οτιδήποτε ο μελαχρινός άνδρας (που ήταν ο Πολέμαρχος του Θεού, είχε ήδη φύγει. Η μαρτυρία του κυκλοφορεί στο YouTube.
Για τη συνέχεια prisonplanet.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια