Αν κάποιοι είδαν τις χθεσινές εικόνες στην Ειδομένη, με τους πρόσφυγες να είναι πάνω στα συρματοπλέγματα και να επιχειρούν να περάσουν απέναντι, και κοιμούνται ακόμη ήσυχοι, τότε οι εξελίξεις θα είναι ακόμη πιο τραγικές για τη χώρα μας.
Όσα διαδραματίζονται εντός του ελλαδικού χώρου αλλάζουν το μέλλον της χώρας μας και εμείς ασχολούμαστε με τις... γάτες Ιμαλαΐων που είναι έτοιμες να δείξουν πάλι τα νύχια τους, όπως έκαναν και στο παρελθόν. Τότε που από το Ωσαννά στον Ανδρέα Παπανδρέου περνούσαν στο Σταυρωθήτω τον... φαύλο και όταν έφτασε η κρίσιμη ώρα, είχαν πάθει αμνησία δείχνοντας την ποιότητά τους. Αυτά για την ιστορία εκδοτών και πολιτικού συστήματος.
Αλλά ας επανέλθουμε στο μείζον που αφορά τις εξελίξεις στο Προσφυγικό αλλά και στην αντίληψη των πολιτικών κομμάτων που βρήκαν ακόμη μία ευκαιρία να βγάλουν τα σπαθιά από τα θηκάρια. Δεν έχουν καταλάβει ότι το φιτίλι στη γειτονιά μας έχει ανάψει για τα καλά ή το πάθος τους για τις καρέκλες είναι τέτοιο που τους τυφλώνει; Πραγματικά δεν γνωρίζω να απαντήσω πού έχουν το μυαλό τους και σε τι παλιά στερεότυπα πολιτικής αντιπαράθεσης. Οι Ελληνες εκπέμπουν πολυεπίπεδο SOS και αυτοί στον κόσμο τους.
Εχουν πάει καμιά βόλτα στις περιοχές που δοκιμάζονται από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες; Να συνομιλήσουν με τους κατοίκους, να ακούσουν τις αγωνίες τους; Ή περιορίζονται στις επικοινωνιακές βόλτες με τις κάμερες συνοδεία και τους αστυνομικούς φρουρούς να φυλάνε τους ίδιους και τις οικογένειές τους; Η κατάσταση είναι τραγική. Ενημέρωση ζητούν οι πολίτες, που έχουν ξεπεράσει τους εαυτούς τους με το πρωτόγνωρο κλίμα αλληλεγγύης που δείχνουν μέσα στην κρίση. Το ίδιο ισχύει και για τους πρόσφυγες. Ανθρώπους που είχαν μια κανονική ζωή και τώρα κάποιοι τους αντιμετωπίζουν σαν ζώα κερδοσκοπώντας εις βάρος τους, όπως ακριβώς έκαναν οι μαυραγορίτες στην Κατοχή. Οι άνθρωποι αυτοί καθημερινά θυμώνουν όλο και περισσότερο.
Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Είναι εθνικό. Και σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται με κραυγές για το ποιος θα το χειριζόταν καλύτερα. Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το πολιτικό σύστημα να δείξει ότι κάτι έχει καταλάβει. Να δώσει το φιλί της ζωής στην πολιτική και τη χώρα. Οι αρχηγοί έχουν μπροστά τους το εμπόδιο. Ή θα περάσουν από πάνω και θα δώσουν ελπίδα ή θα περάσουν από κάτω δείχνοντας ότι είναι μικροί και λίγοι σε μια εποχή που η πατρίδα τούς ζητεί να σηκωθούν λίγο ψηλότερα. Η απόφαση είναι δική τους, γιατί μπορεί να θέλουν να πέσουν και πάνω στο εμπόδιο και να φάνε τα μούτρα τους. Η κρίση, όλων εμάς. Και αυτό ας το θυμούνται προτού αρχίσουν την Παρασκευή και πάλι τις κοκορομαχίες.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια