Το Ισραήλ κι εμείς

Η συνεργασία των δύο χωρών έχει μόνο θετικά!

Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς

Εξεπλάγησαν θετικά και οι πιο αισιόδοξοι διαπιστώνοντας την ειλικρινή προσήλωση του Αλέξη Τσίπρα στην εμβάθυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, που είχαν δειλά ξεκινήσει προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις με διαφορετικό ιδεολογικό πρόσημο.

Στις στενές επαφές που αναπτύσσουν πλέον οι δύο χώρες, εγκαινιάζοντας και μηχανισμό ανταλλαγής ευαίσθητων πληροφοριών, πρωτοστάτησε ασφαλώς ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος, που φαίνεται ότι αντιλαμβάνεται καλύτερα από άλλους την αξία μιας διαδραστικής ελληνοϊσραηλινής συνεννόησης.

Ιδιαίτερα σημαντική, όμως, είναι και η «στροφή ρεαλισμού» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη της οποίας έως πριν από λίγα χρόνια επιβιβάζονταν στα πλοιάρια κάποιων περίεργων ΜΚΟ για να σπάσουν, υποτίθεται, τον αποκλεισμό της Γάζας και να διατρανώσουν την αλληλεγγύη τους στον... αδελφό παλαιστινιακό λαό!

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής επιβάλλεται να ξεπερνιούνται τα ιδεολογικά στεγανά και οι όποιες προκαταλήψεις, όταν πρόκειται να εξυπηρετηθεί το εθνικό συμφέρον.
Το Ισραήλ μπορεί να μην αποδειχθεί «παντοτινός» σύμμαχος, καθώς, παρά τον καβγά με την Τουρκία, οι δύο χώρες ομονοούν, όταν πέφτει πάνω τους η σκιά του Ιράν. Ομως και η πολυδιαφημισμένη «συμμαχία» με τον αραβικό κόσμο, που άρχισε από τις ιδεοληψίες του Ανδρέα Παπανδρέου και τις αφελείς προσδοκίες κάποιων ότι θα γεμίσει η Ελλάδα με... πετροδολάρια, δεν απέφερε κανένα ουσιαστικό όφελος στη χώρα μας.

Επιπλέον, κακά τα ψέματα, με τον λαό του Ισραήλ είμαστε και αισθανόμαστε πολύ πιο κοντά σε σχέση με τους ισλαμικούς πληθυσμούς των αραβικών χωρών. Οι Ισραηλινοί λατρεύουν τη σύγχρονη ελληνική μουσική, την παράδοση και την... κουζίνα μας, ενώ η Ελλάδα εξελίσσεται σε έναν δημοφιλέστατο τουριστικό προορισμό για επισκέπτες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου.

Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Στη χώρα μας δεν υπάρχει αντισημιτισμός, παρά μόνο στη ρητορική κάποιων περιθωριακών εξτρεμιστών της Ακροδεξιάς αλλά και της Αριστεράς, που εξακολουθούν ανοήτως να εξυφαίνουν σενάρια «εβραϊκής συνωμοσίας», καθώς και στο μυαλό ελάχιστων, ελληνικής καταγωγής Εβραίων, που για προσωπικούς λόγους αρέσκονται να κατασκευάζουν μύθους περί δήθεν διωγμού του εβραϊκού δόγματος στην Ελλάδα!

Εν κατακλείδι, η ανάπτυξη των διμερών σχέσεων όχι μόνο στο αμυντικό πεδίο, αλλά και στον τομέα των επενδύσεων, της ενέργειας και του τουρισμού αποτελεί στρατηγικό μονόδρομο. Το Ισραήλ μπορεί να μην αποτελεί τον ορκισμένο σύμμαχο που θα θυσιάσει ζωτικά συμφέροντά του για να προστατεύσει την Ελλάδα, αλλά είναι μια χώρα ανεπτυγμένη με υψηλό δείκτη αυτογνωσίας, αυτοσυντήρησης και πειθαρχίας, από τον μαχητικό λαό της οποίας οι σημερινοί Νεοέλληνες έχουν να διδαχθούν πολλά...

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.