Οικονομολόγοι και traders επιστρέφουν στα γραφεία τους από τις γιορτές για να δουν την παγκόσμια οικονομία αντιμέτωπη με μια τέλεια καταιγίδα, που ανατρέπει πλήρως όλα όσα περίμεναν:
Οι τιμές του πετρελαίου καταρρέουν, οι γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή κλιμακώνονται και όλα δείχνουν ότι η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας θα είναι πολύ σοβαρότερη από ότι είχε εκτιμηθεί.
Οι πρώτοι τριγμοί φάνηκαν από τη Δευτέρα κιόλας όταν οι κινεζικές μετοχές έπεσαν 7% συμπαρασύροντας όλες τις αγορές του πλανήτη και οδηγώντας τη wall street στο χειρότερο «ποδαρικό» που έχει γίνει για το νέο έτος εδώ και 84 χρόνια.
Και μπορεί ο πανικός που πλέον κυριαρχεί στις κινεζικές αγορές να μονοπωλεί τους τίτλους των εφημερίδων διεθνώς, όμως όσοι γνωρίζουν αντιλαμβάνονται πλήρως οτι το πραγματικό story εδώ δεν είναι χρηματιστηριακό, αλλά οικονομικό.
Το χάος της τελευταίας εβδομάδας αποδεικνύει οτι ολες οι προσπάθειες των κινεζικών αρχών να στηρίξουν την οικονομία και τις αγορές πέφτουν στο κενό. Οι ψευδαισθήσεις ότι το Πεκίνο κρατά τον έλεγχο της κινεζικής οικονομίας σε αυτή τη κρίσιμη μετάβαση από τη βιομηχανική παραγωγή σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζεται στην κατανάλωση και τις υπηρεσίες καταρρέουν.
Η ανατροπή του διεθνούς αυτού σκηνικού, ειδικά εάν η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει πλέον έστω και τον κίνδυνο μιας νέας κρίσης, δεν μπορεί παρά να ανατρέπει και τους οικονομικούς σχεδιασμούς της Αθήνας.
Μια Ευρώπη που έχει να αντικαταστήσει νέα κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οικονομία δεν θα ήταν σε θέση να ασχοληθεί με μια νέα ελληνική κρίση, στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις των ξένων οίκων για σύγκρουση με τους πιστωτές, εξαιτίας του ασφαλιστικού. Όμως, ακόμα και εάν μια τέτοια σύγκρουση αποφευχθεί, η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να ελπίζει ότι θα συναντήσει ούριο άνεμο κατά την υλοποίηση του σχεδίου της για την οικονομία, το χρέος και τελικά, την επιστροφή στις αγορές. Μια οικονομική κρίση θα έκανε τους Ευρωπαίους να προσεγγίσουν το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους με ακόμα λιγότερη γενναιοδωρία, ενώ τα ξένα funds δεν θα έριχναν καν δεύτερη ματιά σε μια ριψοκίνδυνη ομολογιακή έκδοση, εάν είχαν απέναντι τους ένα καθεστώς παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Οι τιμές του πετρελαίου καταρρέουν, οι γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή κλιμακώνονται και όλα δείχνουν ότι η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας θα είναι πολύ σοβαρότερη από ότι είχε εκτιμηθεί.
Οι πρώτοι τριγμοί φάνηκαν από τη Δευτέρα κιόλας όταν οι κινεζικές μετοχές έπεσαν 7% συμπαρασύροντας όλες τις αγορές του πλανήτη και οδηγώντας τη wall street στο χειρότερο «ποδαρικό» που έχει γίνει για το νέο έτος εδώ και 84 χρόνια.
Και μπορεί ο πανικός που πλέον κυριαρχεί στις κινεζικές αγορές να μονοπωλεί τους τίτλους των εφημερίδων διεθνώς, όμως όσοι γνωρίζουν αντιλαμβάνονται πλήρως οτι το πραγματικό story εδώ δεν είναι χρηματιστηριακό, αλλά οικονομικό.
Το χάος της τελευταίας εβδομάδας αποδεικνύει οτι ολες οι προσπάθειες των κινεζικών αρχών να στηρίξουν την οικονομία και τις αγορές πέφτουν στο κενό. Οι ψευδαισθήσεις ότι το Πεκίνο κρατά τον έλεγχο της κινεζικής οικονομίας σε αυτή τη κρίσιμη μετάβαση από τη βιομηχανική παραγωγή σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζεται στην κατανάλωση και τις υπηρεσίες καταρρέουν.
Η ανατροπή του διεθνούς αυτού σκηνικού, ειδικά εάν η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει πλέον έστω και τον κίνδυνο μιας νέας κρίσης, δεν μπορεί παρά να ανατρέπει και τους οικονομικούς σχεδιασμούς της Αθήνας.
Μια Ευρώπη που έχει να αντικαταστήσει νέα κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οικονομία δεν θα ήταν σε θέση να ασχοληθεί με μια νέα ελληνική κρίση, στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις των ξένων οίκων για σύγκρουση με τους πιστωτές, εξαιτίας του ασφαλιστικού. Όμως, ακόμα και εάν μια τέτοια σύγκρουση αποφευχθεί, η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να ελπίζει ότι θα συναντήσει ούριο άνεμο κατά την υλοποίηση του σχεδίου της για την οικονομία, το χρέος και τελικά, την επιστροφή στις αγορές. Μια οικονομική κρίση θα έκανε τους Ευρωπαίους να προσεγγίσουν το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους με ακόμα λιγότερη γενναιοδωρία, ενώ τα ξένα funds δεν θα έριχναν καν δεύτερη ματιά σε μια ριψοκίνδυνη ομολογιακή έκδοση, εάν είχαν απέναντι τους ένα καθεστώς παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια