Τελικά τι "πράμα" είναι ο πολιτικός; Μήπως είναι ο γνήσιος και άμεσος εκφραστής της λαϊκής βούλησης; Τι λέτε για τον πολιτικό που εκπροσωπεί το εκλογικό του σώμα; Ο άλλος που βούλεται και κρίνει σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια;
Τι έχουμε να πούμε για κείνον που εφαρμόζει την πολιτική του κόμματος με το οποίο εκλέγεται πιστά και αγόγγυστα; Τον πολιτικό που εκφράζει την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική; Εκείνον που στέκεται μόνιμα απέναντι σε όλους και σε όλα; Τον άλλον που φωνάζει για να ακούγεται και να δημιουργεί θόρυβο και φασαρία γύρω από το όνομά του; Πόσο συχνά εμφανίζεται ο πολιτικός που φαιδρά και γελοία παπαγαλίζει αλλονών παράτες; Εν τέλει, υπάρχει πολιτικός που ζει στη σκιά και διαπρέπει με λοβιτούρες;
Μήπως υπάρχουν κι άλλοι ρόλοι που ξεχάσαμε; Πιθανόν. Ο καθένας από εμάς μπορεί να σκεφτεί για τον δικό του πολιτικό και τον ρόλο που θέλει να του προσδώσει. Εμείς θα παρουσιάσουμε παρακάτω τον πιο πρόσφατο από τους ρόλους. Έναν που έχει πολύ πέραση τα τελευταία χρόνια. Δε ξεχωρίζει ιδεολογικά, ούτε απαντάται σ’ έναν πολιτικό χώρο, αλλά έχει την ικανότητα να διεισδύει σε πολλούς και διαφορετικούς πολιτικούς σχηματισμούς. Είναι ένας ρόλος που «φοριέται» αυτή τη δεκαετία, είναι της «μνημονιακής μόδας» κι έχει ένα και μοναδικό κυρίαρχο χαρακτηριστικό: είναι νοικοκύρικος ρόλος. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε! Φροντίζει για να έχει τη δέουσα ευταξία.
Συμμαζεύει, φτιάχνει, δημιουργεί, αλλάζει, εκτελεί. Όλα με τάξη και ευπρέπεια. Τα πάντα σ’ εκτέλεση των εντολών. Των λεγομένων άνωθεν εντολών. Αυτές δεν είναι παράνομες εντολές, ούτε κρύβονται από πίσω τους άνομα συμφέροντα. Όλα είναι νόμιμα και καθαρά. Γιατί ο νοικοκύρης θέλει τέτοια να είναι!
Αυτός ο πολιτικός νοικοκύρης δεν έχει διαφορετική βούληση από εκείνου που του δίνει τις εντολές. Μπορεί όμως να επιλέγει (πάντα με τη σύμφωνη γνώμη) τον τρόπο και τη μέθοδο του νοικοκυρέματος. Δεν αποφασίζει για τον χώρο που πρέπει να τακτοποιήσει, ούτε τον χρόνο. Τα μέσα νοικοκυρέματος μπορεί επίσης να τα διαπραγματευτεί. Ακούγεται η φωνή του όσο δεν αντιδρά στην ουσία του νοικοκυρέματος. Αν είναι καλός, επιβραβεύεται, ειδάλλως αλλάζει πάραυτα. Η επιτυχία του εξαρτάται από την απόδοση που πιάνει και την τεχνική του κατάρτιση. Ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα οφείλει να τ’ αφήνει έξω από τα καθημερινά του καθήκοντα. Το νοικοκυριό που του ανατίθεται είναι αυστηρά ορισμένο κι έχει στενά πλαίσια. Είναι ένα καλά περιχαρακωμένο νοικοκυριό!
Ο πολιτικός νοικοκύρης διαπρέπει και εξελίσσεται. Είναι αποδεκτός, υπάκουος, ικανός, πειθήνιος και μεθοδικός. Ενίοτε μπορεί να τον αφήνουν να λέει και δυο λόγια παραπάνω, αρκεί να μη καθυστερεί στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Είναι μάστορας και τεχνίτης. Είναι ο φροντιστής και αυτός που υλοποιεί. Είναι το σημαντικό γρανάζι στην πολιτική μηχανή και ο συνδετικός κρίκος εντολέων και εντελλομένων. Είναι αυτός που κερδίζει στην πολιτική σκοπιμότητα και χτίζει το πολιτικό του μέλλον. Το δικό του είναι οργανωμένο και σχεδιασμένο προσεκτικά και με ασφάλεια. Είναι ένα νοικοκυρεμένο μέλλον!
Γι’ αυτό, εσείς νοικοκυραίοι που τους βλέπετε και τους ακούτε, έχετε το νου σας! Σας αντιγράφουν, αλλά αντί να νοικοκυρεύουν τον οίκο τους, νοικοκυρεύουν τα πολιτικά πράγματα. Χωρίς ιδεολογίες, θέσεις και πολιτική. Είναι ένα απολίτικο πολιτικό νοικοκύρεμα, έτσι όπως το εμπνεύστηκε η μητέρα όλων των πολιτικών νοικοκυρών, η Μάργκαρετ Θάτσερ. Νεοφιλελεύθερο, απάνθρωπο, απρόσωπο και ανέκφραστο.
* Ο Γιάννης Μάρκοβιτς κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στο μάνατζμεντ (Aston Business School, Βρετανία) και είναι οικονομικός επιθεωρητής στο Υπουργείο Οικονομικών.
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια