Δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε τόσο την βιασύνη όσο και τις «ευαισθησίες» Ευρωπαίων ηγετών όπως η καγκελάριος της Γερμανίας κα.Μέρκελ και ο φιλέλληνας πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.Γιουνκέρ στο ζήτημα της προστασίας των ευρωπαϊκών συνόρων στο Αιγαίο.
Οι φανερές και συγκεκαλυμένες πιέσεις τους για ναυτική συνεργασία στο Αιγαίο Ελλάδας και Τουρκίας ασφαλώς υποκρύπτουν πολλούς κινδύνους για τα ελληνικά δίκαια και συμφέροντα, δεδομένων των συνεχών τουρκικών παραβιάσεων επί συνεχείς δεκαετίες.
Απύθμενη η ευρωπαϊκή υποκρισία
Είναι μάλιστα η στάση των ευρωπαίων ηγετών εξόχως υποκριτική. Επί 40 χρόνια τώρα οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις πωλούν συνεχώς όπλα στην Ελλάδα, υποδαυλίζοντας συγχρόνως χωρίς καμία ντροπή την διαφθορά των πολιτικών αλλά και εκτοξεύοντας στα ύψη το δημόσιο χρέος. Ο βασικός σκοπός της πώλησης των όπλων είναι η προστασία των ελληνικών (άρα και ευρωπαϊκών) συνόρων από τις εξ ανατολών απειλές. Όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις συνεχείς ελληνικές διαμαρτυρίες και διπλωματικές παραστάσεις στα όργανα Ε.Ε.και ΝΑΤΟ για τις συνεχείς τουρκικές παραβιάσεις, οι ευρωπαίοι «αγρόν ηγόραζαν». Σιγά που θα τράβαγαν το αυτί της Τουρκίας να την συμμαζέψουν – αφού εξαιτίας αυτού οι αμυντικές τους βιομηχανίες κέρδιζαν πολλά δισεκατομμύρια από το αίμα και τους φόρους των Ελλήνων.
Τώρα που τα αποτελέσματα της τουρκικής αλαζονείας χτύπησαν την πόρτα τους μέσω του προσφυγικού, αντί να κάνουν τα αυτονόητα άρχισαν να παίζουν γεωπολιτικά παιχνίδια – μιας και είναι γνωστή η συνταύτιση των στρατηγικών συμφερόντων Γερμανίας και Τουρκίας. Αντί να ενδυναμώσουν την FRONTEX και εν ανάγκη να στείλουν στρατιωτικές ενισχύσεις στο Αιγαίο, χαϊδεύουν τα αυτιά του Ερντογάν (που είναι …κατακόκκινα από τις ρωσικές και κουρδικές σφαλιάρες) και του επιτρέπουν να ξερογλείφεται για επέκταση προς Δυσμάς… Αντί να προσφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό και οικονομική ενίσχυση στον εταίρο τους, την Ελλάδα, που παλεύει με μια τεράστια οικονομική κρίση, του δημιουργούν ακόμα ένα πρόβλημα… Είναι να μην αναρωτιέται εύλογα ο κάθε Ελληνας ποιο ακριβώς είναι το όφελος της παραμονής μας στην γερμανοκρατούμενη Ευρώπη;
Γενικά θετική η επίσημη ελληνική στάση, αλλά…
Η έως τώρα επίσημη ελληνική απάντηση κρίνεται ως ικανοποιητική τόσο από πλευράς Προέδρου της Δημοκρατίας, Υπουργού Εξωτερικών αλλά και Πρωθυπουργού στη χθεσινή σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες. Κρατήθηκε μια «διπλωματική» στάση που από τη μια απέρριπτε ασυζητητί την φαεινή ιδέα των κοινών ελληνοτουρκικών περιπολιών, από την άλλη κρατούσε διπλωματικότατα την πόρτα της ελληνοτουρκικής συνεργασίας ανοιχτή. Ο κ.Τσίπρας πρότεινε μάλιστα ανάμεσα σε άλλα χθες να γίνεται η καταγραφή των προσφύγων σε τουρκικό έδαφος ώστε να ελαττωθεί η επέλαση τους στα ελληνικά θαλάσσια σύνορα…
Αλλά όταν οι ευρωπαίοι δήθεν σύμμαχοι προτείνουν ξεδιάντροπα πράγματα επικίνδυνα για τα ελληνικά συμφέροντα, δεν μπορούσε ένας εκπρόσωπος τύπου από το Υπ. Εξωτερικών ή το Μέγαρο Μαξίμου να βγεί και να δώσει την ανάλογη απάντηση; Ετσι ώστε να αποστομώσει τόσο τους απαράδεκτους Ευρωπαίους όσο και τους αλαζόνες Τούρκους; Είναι κατανοητό να μην μπορεί ο κ.Κοτζιάς ή ο κ.Τσίπρας να πούν μερικά πράγματα έξω από τα δόντια… Αλλά άλλοι στην κυβέρνηση μπορούν…
«Να σταλούν ελληνικές δυνάμεις σε τουρκικό έδαφος»….
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος εκπρόσωπος τύπου ή «σύμβουλος» ή άλλος υψηλά ιστάμενος αξιωματούχους (πχ. ο πάντα ευέξαπτος υπουργός Αμυνας κ.Καμμένος) να βγεί και να δηλώσει: «Πολύ ευχαρίστως να συνεργαστούμε με την Τουρκία – αλλά εντός των τουρκικών συνόρων… Με την αμέριστη ευρωπαϊκή οικονομική και υλική υποστήριξη μπορούμε να στείλουμε το στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας μας στην συνοριακή ζώνη της Τουρκίας στα παράλια του Αιγαίου έτσι ώστε να ενισχυθεί η προστασία των ελληνοτουρκικών συνόρων!»
Με την απλή αυτή – αλλά δημόσια και υψηλόφωνη – κίνηση το θέμα θα έκλεινε αυτομάτως και θα αποστομωνόταν ο κάθε επιβουλευόμενος τα ελληνικά συμφέροντα. Και θα έδειχνε επίσης η κυβέρνηση ότι είναι διατεθειμένη να περάσει στην αντεπίθεση, μην αφήνοντας τους ήδη στραπατσαρισμένους Ερντογάν και Νταβούτογλου να βαυκαλίζονται ότι μπορούν να «ρεφάρουν τη χασούρα» τους σε βάρος της Ελλάδας…
Για όσους παρακολουθούμε στενά την ελληνική εξωτερική πολιτική είναι κοινός τόπος η διαπίστωση μιας ηττοπαθούς φοβικής νοοτροπίας που διστάζει να πεί τα αυτονόητα ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει κανένα απολύτως νομικό ή πολιτικό θέμα. Με ευχαρίστηση βλέπουμε ότι από την ανάληψη των καθηκόντων του ο υπουργός Εξωτερικών κ.Κοτζιάς επιχειρεί να ανατρέψει αυτό το αρνητικό κλίμα. Γνώμη μας είναι ότι μερικές συμβολικές κινήσεις στέλνουν πολλά μηνύματα προς πολλαπλές κατευθύνσεις, τα οποία είναι συνήθως πολύ μεγαλύτερης αξίας ακόμα και από την επίδειξη στρατιωτικής δύναμης.
Νέα Υόρκη, 15 Οκτωβρίου 2015 – WWW.MIGNATIOU.COM
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια