H σημερινή κατάθεση του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, στην επιτροπή του λογιστικού ελέγχου του χρέους, την Επιτροπή της Αλήθειας, όπως τη βάφτισε η ψυχή της επιτροπής, Ζωή να ‘χει, δεν υπήρχε βέβαια περίπτωση να «περάσει» ως είδηση στα μέσα του μαζικού μας εμπαιγμού.
Όμως. από τα αξιοσημείωτα της τηλεοπτικής βραδιάς ήταν ότι αντί για να είναι πρώτη είδηση στο δελτίο ειδήσεων του επανιδρυμένου καναλιού της κρατικής τηλεόρασης -δημόσια την θέλουν και την λένε κάποιοι, αλλά αυτό μένει ακόμα να αποδειχτεί, πέρασε στα δεύτερα ή τα τρίτα του δελτίου των εννιά.
Αν υποθέσουμε ότι το δημοσιογραφικό επιτελείο της ΕΡΤ έχει τη δημοσιογραφική του αυτονομία, τότε τολμώ να πω ότι θα μπορούσε να ελεγχθεί για αδυναμία ορθής ιεράρχησης της επικαιρότητας. Το λέω αυτό επειδή έχω κι εγώ ακούσει, όπως άλλωστε κι όλοι μας, τη γνωστή ρήση που λέει ότι είδηση δεν είναι όταν δαγκώνει σκύλος άνθρωπο, αλλά όταν ο άνθρωπος δαγκώσει τον σκύλο.
Η κατάθεση Ρουμελιώτη, ήταν μια από αυτές τις σπάνιες φορές που άνθρωπος τάραξε στις δαγκωνιές το λυσσασμένο μαντροσκύλο που πέντε χρόνια τώρα γρυλίζει κι απειλεί την κοινωνίας μας.
Από την ακρόαση αυτή προκύπτουν σαφείς ενδείξεις για πολλά από τα ζητήματα που όλοι μας υποψιαζόμασταν αλλά κανείς δεν μπορούσε να ισχυριστεί χωρίς να κατηγορηθεί ως ερωμένος της συνωμοσιολογίας. Χώρια τα υπόλοιπα, που ασφαλώς χρήζουν τεκμηρίωσης, ακούσαμε μέχρι και για την ύπαρξη τηλεγραφήματος του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, συντεταγμένο την εποχή του αλήστου μνήμης Mind-the-GAP, όπου ο διπλωμάτης σημείωνε πως ο ρόλος και η εμπλοκή των γερμανικών τραπεζών ήταν μέρος του ελληνικού προβλήματος!
Είπε πολλά και διάφορα αυτός ο άνθρωπος που είχε εκείνη την εποχή, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, άμεση αντίληψη των υπόγειων διεργασιών. Μόνο που όσα είπε, τα είπε σε μια γλώσσα που δεν είναι εύκολα κατανοητή από τον μέσο τηλεθεατή, όπως -καλή της ώρα- η φίλη μου η Βάλια που την πήρε ο ύπνος μέσα στη μεσημεριάτικη ζέστη, παρακολουθώντας τις εργασίες της Επιτροπής.
Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες αυτής της πολύωρης κατάθεσης, γιατί από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς, χωρίς να κουράσει και να κουραστεί.
Είναι όμως, να πούμε με την ευκαιρία, απογοητευτικό να έχει ακούσει κανείς από το βήμα της Βουλής, τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης των Συριζανελ να ισχυρίζεται αφρόνως ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι νόμιμο, παρόλο που ευτυχώς τουλάχιστον συμφωνεί ότι δεν είναι βιώσιμο -κι ας φρονεί ο κ. υπουργός ότι οφείλουμε να το χρωστάμε και να το αποπληρώνουμε στο διηνεκές.
Αν βέβαια είναι παρηγοριά να το σημειώσει κανείς, τουλάχιστον ο υπουργός είναι συνεπής στις απόψεις του από παλιά, από τότε που εξυφαίνονταν τα αίσχη που διηγήθηκε ο ευρισκόμενος υπό κρίση ειλικρίνειας, καθότι και υπό καθεστώς ασυλίας, κ. Ρουμελιώτης.
Πάντως να μην το κρύψουμε ότι όλους εμάς που κάναμε το λογαριασμό μας συνυπολογίζοντας μεταξύ άλλων και το ειδεχθές του ελληνικού δημόσιου χρέους, μας προβληματίζει η υποβάθμιση της σημασίας της «Επιτροπής της Αλήθειας» που δυστυχώς αντιμετωπίζεται με ακατανόητη αδιαφορία από την ελληνική κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι η λειτουργία της είναι και…μνημονιακή μας υποχρέωση, ίσως συγκαταλεγόμενη σ' εκείνο το αξέχαστο 70%.
Όχι, ας μην το κρύψουμε ότι μας ενοχλούν τέτοια ζητήματα, όπως μας ενοχλεί και το γεγονός ότι η έκθεση του ειδικού εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ, πέρασε κι αυτή στα «ψιλά», παρόλο που ως θεμελιώδους σημασίας που είναι, θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στα διαπραγματευτικά ορόσημα ετούτων των ημερών.
Κλείνω αυτό το σημείωμα, παρατηρώντας ότι η ΕΡΤ, εφόσον θέλει να κερδίσει μερικούς πόντους αποδοχής στη συνείδησή μας και να ανταμείψει όλους αυτούς που πάλεψαν για την άρση του μαύρου στην ενημέρωση, οφείλει να κάνει μια εκπομπή ειδικά γι’ αυτήν την κατάθεση Ρουμελιώτη. Μιαν εκπομπή με τη συμμετοχή έγκριτων συντελεστών που θα εκλαϊκεύσουν και θα εξηγήσουν με απλά λόγια την απάτη που στήθηκε στην εποχή του ελληνικού Τιτανικού –μια απάτη που συνεχίζει να κρατεί μέχρι τις μέρες μας και που την ανεχόμαστε ακόμα αδιαμαρτύρητα!
Α, και να «κόψει» το DVD αυτής της εκπομπής σε πολλές χιλιάδες αντίτυπα και να μας το διανείμει με τον επόμενο εκκαθαριστικό λογαριασμό μας της ΔΕΗ, έτσι, για να πειστούμε ότι της αξίζει να την πληρώνουμε.
Κοντολογίς, από την ΕΡΤ περιμένουμε, αν θέλει να αυτοαποκαλείται ανεξάρτητη και δημόσια -κι όχι κρατική τηλεόραση, κάθε φορά που αποφασίζει να ασχολείται δημοσιογραφικά με τον ζόφο μας, να παρουσιάζει τα πραγματικά ζητήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις και όχι να θωπεύει μια διαπραγματευτική τακτική που έχει αποδειχθεί και ακατανόητη, εκτός από κατά πάσα πιθανότητα ατελέσφορη.
Κατά τα άλλα και για την ιστορία, θα είμαστε όλοι εκεί…
Το κολάζ είναι από την OKTANA
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια