Γράφει ο Δημήτρης Παπαχρήστος,
Συγγραφέας
Θα μας φάει η αγωνία για τη συμφωνία. Στο τέλος θα φτάσουμε στο σημείο να αναφωνήσουμε «άντε τελειώνετε, αν είναι να βγει η ψυχή μας, ας βγει μια ώρα αρχύτερα. Το μαρτύριο της σταγόνας δεν αντέχεται άλλο». Αυτή είναι η μια εκδοχή, της αποδοχής, της υποταγής και της παραδοχής, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Αυτοί αποφασίζουν χωρίς εμάς, δηλαδή τους λαούς της Ενωμένης Ευρώπης, που υποτίθεται αντιπροσωπεύουν, όντας εκλεγμένοι, που σημαίνει και πλήρως νομιμοποιημένοι, χωρίς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παίζει κανέναν ουσιαστικό ρόλο από τη στιγμή που κανένα όργανο «εξουσιαστικό» δεν δεσμεύει.
Ηδη υπάρχει σχέδιο που δεν είναι καθόλου μυστικό για την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, με στόχο τη συγκέντρωση μεγαλύτερων εξουσιών σε λιγότερα χέρια και τη δημιουργία μιας Ευρώπης πλήρως ελεγχόμενης από τη Γερμανία, με τη συμπληρωματική κάλυψη της Γαλλίας. Ο σκληρός πυρήνας που συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες είναι πρόταση του Σόιμπλε από τη δεκαετία του 1990. Δεν υπάρχει σήμερα Ενωμένη Ευρώπη, ούτε έχει να κάνει με αυτά που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της μετά τον πόλεμο. Δεν υπάρχει πολιτική ενότητα, ούτε καμία αλληλεγγύη. Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στη "Μοντ" το δήλωσε καθαρά πως με αυτή την πολιτική της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού οδηγείται η Ενωμένη Ευρώπη σε διάσπαση και αυτό δεν το είπε, πως ίσως είναι προτιμότερο από τις δύο ταχύτητες. Την Ευρωζώνη, για την οποία τόσο πολύ κόπτεται η ελίτ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου ακόμα και πέραν του Ατλαντικού, την έχουν φτιάξει για να διασφαλίζονται οι πολιτικές των μέτρων και των μεταρρυθμίσεων που αποφέρουν κέρδη. Δεν μιλάνε ή το περνάνε από δίπλα για το παράνομο εν πολλοίς και επονείδιστο χρέος, που όσο δεν είναι ή δεν καθίσταται βιώσιμο, οι δανειστές θα εισπράττουν εσαεί τις δόσεις τους και εμείς θα συντηρούμαστε για να πληρώνουμε τους τόκους.
Είμαστε σε δύσκολη θέση αλλά και σε πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση. Μπορούμε με όπλο την "αδυναμία" μας να σπάσουμε τα "δεσμά" της Ευρωζώνης τους. Δεν έχουμε να χάσουμε περισσότερα από αυτά που έχουμε χάσει. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε άλλο απειλές, εκβιασμούς και τελεσίγραφα. Θα πρέπει να ενημερωθούν ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι μας για όλα τα ενδεχόμενα που μπορούν να ακολουθήσουν. Δεν υπάρχει το δίλημμα "εντός Ευρωζώνης ή εκτός". "Ευρώ ή δραχμή". Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα πάνω στην ελευθερία και την ανεξαρτησία μας και, φυσικά, δεν θα πρέπει να γίνεται λόγος για την τιμή και την αξιοπρέπειά μας. Η Ενωμένη Ευρώπη -και αυτό δεν έχει να κάνει με την πολιτιστική και ιστορική προσφορά μας- χωρίς την Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρξει.
Αν η όποια συμφωνία γίνει πάνω στο πλαίσιο της προσωρινότητας και το φθινόπωρο θα συζητήσουμε και το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό, δηλαδή την πλήρη υποδούλωσή μας, τότε από τώρα θα πρέπει ως λαός να προετοιμαστούμε για την πλήρη ρήξη με το σαθρό καπιταλιστικό οικοδόμημα που λέγεται Ενωμένη Ευρώπη της Γερμανίας. Και θα πρέπει να μη φοβηθούμε την "αιμάτινη" σύγκρουση. Δεν είμαστε μόνοι μας, γίναμε το επίκεντρο, αλλά πρέπει από πειραματόζωο να γίνουμε ενεργοί πολίτες και να αντισταθούμε.
Έθνος
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια