Η Άγκυρα ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες την κατασκευή του πρώτου (από τα τρία) εργοστασίου της στο Ακουγιού (πάνω από την Κύπρο). Θα κοστίσει 22 δισ. δολάρια και αναμένεται να είναι πλήρως λειτουργικό το 2023
Σε πυρηνική δύναμη μετατρέπεται η Τουρκία, ενώ παράλληλα συνεχίζει να ενισχύει τις ένοπλες δυνάμεις της, την ώρα που η οικονομία της Ελλάδας παραπαίει και οι Ένοπλες Δυνάμεις της αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Στο πλαίσιο αυτό η τουρκική κυβέρνηση ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού εργοστασίου της στις ακτές της Μεσογείου.
Το εργοστάσιο θα κατασκευαστεί στο Ακουγιού, στις ακτές της Τουρκίας πάνω από την Κύπρο, και θα κοστίσει 22 δισ. δολάρια. Θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει, έστω και μερικώς, το 2020, ενώ θα είναι πλήρως λειτουργικό το 2023 γιατί, όπως ισχυρίζονται οι Τούρκοι, θέλουν να σηματοδοτήσει τη νέα εποχή της Τουρκίας, αφού το 2023 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακουγιού είναι το ένα από τα τρία που ετοιμάζει η Τουρκία. Θα κατασκευαστούν άλλα δύο πυρηνικά εργοστάσια στη Μαύρη Θάλασσα, κόστους 22 δισ. δολάρια έκαστο, με τους διαγωνισμούς να τους έχουν κερδίσει ιαπωνικές και γαλλικές εταιρίες.
Φιλόδοξο πρόγραμμα
Ειδικότερα, η Τουρκία τα τελευταία χρόνια κάνει προσπάθεια να διαφοροποιήσει τις πηγές από τις οποίες προμηθεύεται ηλεκτρική ενέργεια και να μειώσει την ενεργειακή εξάρτησή της από τη Ρωσία ή το Ιράν. Στο πλαίσιο αυτό ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που προβλέπει την κατασκευή τριών πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας ως το 2030.
Η Τουρκία διαβεβαιώνει ότι δεν έχει την πρόθεση να αξιοποιήσει τους πυρηνικούς σταθμούς που θα αποκτήσει για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προκειμένου να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα, κάτι που δεν πείθει το ελληνικό ΓΕΕΘΑ, το οποίο αφενός παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις, ενώ πρόσφατα αρμόδιοι επιτελείς συνέταξαν ειδική μελέτη για τις πυρηνικές εντάσεις στην Ασία, όπου καταγράφεται ο ανταγωνισμός Ινδίας - Πακιστάν, ο ρόλος της Κίνας και οι φιλοδοξίες της Τουρκίας.
Η τουρκική κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν προχωρεί (προς το παρόν, τουλάχιστον) στην κατεύθυνση της παραγωγής πυρηνικών όπλων. Αλλωστε, το στρατηγικό περιβάλλον δεν δημιουργεί τέτοιες απειλές σε βάρος της, ώστε να αισθάνεται την ανάγκη προσφυγής σε τέτοια μέσα. Εντούτοις, από την άλλη πλευρά υπάρχουν ορισμένα δεδομένα τα οποία καταγράφονται στη συγκεκριμένη μελέτη αλλά και σε ειδικές εκθέσεις των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών και χρειάζεται να συνυπολογισθούν, καθώς περιγράφουν τον ορίζοντα των μελλοντικών δυνατοτήτων της Τουρκίας.
Πρώτον: Οσον αφορά τις στρατιωτικές και τις πολιτικές πυρηνικές δραστηριότητες χρησιμοποιούνται τα ίδια βασικά υλικά και ακολουθούνται μέχρις ενός προχωρημένου σημείου οι ίδιες διαδικασίες. Η κατασκευή, λοιπόν, των ατομικών βομβών και του μηχανισμού πυροδότησής τους διευκολύνεται εξαιρετικά από την ύπαρξη πυρηνικών ενεργειακών σταθμών. Ουσιαστικά η διαφορά των υλικών που χρησιμοποιούνται στις πολιτικές και τις στρατιωτικές εφαρμογές αφορά τον βαθμό εμπλουτισμού του ουρανίου και τον βαθμό ισοτοπικής καθαρότητας του πλουτωνίου. Εμπειροι επιστήμονες μπορούν με σχετική ευκολία να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες εγκαταστάσεις για να απομονώσουν και να επεξεργαστούν τα υλικά που απαιτούνται για πολιτικές και στρατιωτικές εφαρμογές. Η Τουρκία έχει αναπτύξει ένα ειδικευμένο στην πυρηνική φυσική επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό, το οποίο μπορεί να επιλύσει προβλήματα τέτοιου είδους.
Δεύτερον: Οι δυσκολίες που υπήρχαν ως τη δεκαετία του 1970 στη διαδικασία σμίκρυνσης του μηχανισμού πυρηνικής πυροδότησης και έναρξης της σχάσης έχουν σε μεγάλο βαθμό ξεπεραστεί, καθώς τώρα πλέον υπάρχουν στο ελεύθερο εμπόριο πολλά από τα αναγκαία εξαρτήματα. Ακόμη και ο μηχανισμός παραγωγής νετρονίων που χρησιμοποιείται στις σύγχρονες πυρηνικές κεφαλές είναι επί της αρχής παρόμοιος με αυτούς που χρησιμοποιούνται σε εμπορικές εφαρμογές και μπορεί να αντιγραφούν σε μικρότερο μέγεθος. Το Πακιστάν, ο στενότερος περιφερειακός σύμμαχος της Τουρκίας, κατόρθωσε να επιλύσει τα προβλήματα σμίκρυνσης του μηχανισμού πυροδότησης με τη βοήθεια, βέβαια, της Κίνας. Προφανώς, οι λύσεις των Πακιστανών επιστημόνων πολύ εύκολα μπορεί να τεθούν στη διάθεση των Τούρκων ομολόγων τους.
Τρίτον: Στο παρελθόν η παραγωγή πυρηνικών όπλων μπορούσε να οργανωθεί και να υλοποιηθεί μόνο από χώρες οι οποίες είχαν ανεπτυγμένη βιομηχανική - τεχνική βάση και ώριμη τεχνολογία. Σήμερα, όμως, οι δύο αυτές προϋποθέσεις ελάχιστα δρουν περιοριστικά, καθώς οι πυρηνικοί σταθμοί κατασκευάζονται από εταιρίες που προέρχονται από τις ανεπτυγμένες οικονομικά και τεχνολογικά χώρες.
Τέταρτον: Είναι δυνατή πλέον η παραγωγή πυρηνικών όπλων χωρίς τη διεξαγωγή δοκιμών, με αποτέλεσμα να χάνεται ένας κρίκος πληροφόρησης της διεθνούς κοινότητας. Οι τεχνολογικές δυσκολίες υπάρχουν ως την κατασκευή του πρώτου πρωτοτύπου πυρηνικού όπλου, αλλά αυτές μπορεί να ξεπεραστούν με τη μεταφορά τεχνολογιών και δεδομένων από άλλες χώρες. Στην περίπτωση της Τουρκίας είναι πολύ εύκολο να εντοπιστεί ένας δίαυλος μεταφοράς τεχνολογίας από το Πακιστάν.
Εφημερίδα Δημοκρατία
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια