Μάλιστα, ο πάγος διατήρησε αυτό το ρεκόρ για αρκετές ημέρες. Είναι χαρακτηριστικό πως από το 1989 μέχρι το 2010 το μεγαλύτερο όριο του πάγου έφτανε τα 18.72 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Η Claire Parkinson, επιστημονικός συνεργάτης στο Goddard Space Flight Center της NASA, αναφέρεται σε αυτές τις αλλαγές στον πάγο ως τον μικρόκοσμο των αλλαγών στο παγκόσμιο κλίμα. Οπως οι θερμοκρασίες σε κάποια σημεία της γης είναι ψυχρότερες, ακόμα και στον πλανήτη μας με το φαινόμενο της υπερθέρμανσης, έτσι και η Ανταρκτική συσσωρεύει πάγο. Το κλίμα που θερμαίνεται αλλάζει το μοντέλο του καιρού, υποστηρίζει ο Walt Meier, ερευνητής στο Goddard. Μερικές φορές αυτά τα κλιματικά μοτίβα φέρνουν ψυχρότερες μάζες αέρα σε κάποιες περιοχές. Και στην Ανταρκτική, όπου ο πάγος κυκλώνει την ήπειρο και καλύπτει αχανείς εκτάσεις, δεν χρειάζονται πολλά για να καταγραφεί ένα νέο ρεκόρ. "Ενα κομμάτι του φαινομένου είναι απλώς γεωμετρία και γεωγραφία. Χωρίς κάποιο εμπόδιο στον Βορρά γύρω από την περίμετρο του πάγου, ο πάγος μπορεί εύκολα να επεκταθεί αν ευνοήσουν οι συνθήκες", λέει.
Οι ερευνητές εξετάζουν και αρκετές άλλες ερμηνείες του φαινομένου. Ενα στοιχείο εντοπίζεται στην Ανταρκτική Χερσόνησο, εκεί όπου ένα κομμάτι γης εκτείνεται προς τη Νότια Αμερική. Σε αυτό το σημείο οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, ενώ η θάλασσα Bellingshausen στα δυτικά συρρικνώνεται. Πέρα από αυτή βρίσκεται η θάλασσα the Ross, εκεί όπου παρατηρείται η αύξηση των πάγων. Κατά πολλούς, ένα χαμηλό βαρομετρικό στη θάλασσα Amundsen γίνεται εντονότερο ή εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στην περιοχή αλλάζοντας την κατεύθυνση του ανέμου και "σπρώχνοντας" ψυχρό αέρα από την Ανταρκτική προς τη θαλλασσα Ross. Ολες αυτές οι αλλαγές ενδέχεται επίσης να επηρεάζονται από την τρύπα του όζοντος που βρίσκεται ψηλά στην αμόσφαιρα, τόνισε η Parkinson.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με την εξήγηση του φαινομένου. Για την Ανταρκτική οι παράγοντες κλειδιά είναι οι ατμοσφαιρικές συνθήκες και η κατάσταση που επικρατεί στους ωκεανούς,όπως επίσης η επίδραση μίας παγωμένης επιφάνειας γης που αλλάζει την ατμοσφαιρική χημεία, η τρύπα του όζοντος, οι ατέλειωτη μήνες με σκοτάδι και πολλλοί άλλοι. "Οσοι ασχολούνται με τον καιρό βρίσκονται συχνά προ εκπλήξεως καθώς σε πολλά σημεία τα φαινόμενα που εκδηλώνονται δεν είναι τα προβλεπόμενα" λέει η Parkinson. "Η θάλασσα της Ανταρκτικής είναι μία από αυτές τις περιοχές, γι΄αυτό και όλοι αναζητούν μία ερμηνεία".
Εφημερίδα Δημοκρατία
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια