Δούναι και λαβείν...

Γράφει ο Γιώργος Κούρος

Τα ωραία κάποτε τελειώνουν, είτε μας αρέσει είτε όχι. Το ίδιο ισχύει και για την κυβέρνηση, αφού μετρά αντίστροφα πλέον ο χρόνος για το Eurogroup και τη Σύνοδο Κορυφής.

Ουσιαστικά τελειώνει ο χρόνος των προτάσεων - επιθυμιών και έρχεται ο χρόνος των σχεδίων.

Ρεαλιστικών, υλοποιήσιμων και κοστολογημένων. Σε Ευρώπη και Αμερική αυτά περιμένουν. Σχέδια που εκτός από το… «λαβείν» θα έχουν και το …«δούναι»!

Γιατί όλες οι σχέσεις κάπως έτσι λειτουργούν, δίνεις και παίρνεις. Δεν γίνεται μόνο να ζητάμε, ούτε να επιμένουμε ότι εμείς δεν κάνουμε βήμα πίσω από προεκλογικές δεσμεύσεις και προγραμματικές ανακοινώσεις. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι επιδιώκουμε και μακάρι να τα πετύχουμε όλα. Ομως, ξέρουμε τι είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε;

Τα… προγεφυρώματα που επιχείρησαν να ρίξουν όλη την εβδομάδα σε ευρωπαϊκό έδαφος, τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο πρωθυπουργός κατέρρευσαν σαν το… γιοφύρι της Πλάκας (στην Αρτα)!

Πριν καν αλέκτορα φωνήσαι, πριν καν στρίψουν τη γωνία, οι ανακοινώσεις και δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων έπεφταν «βροχή», με αποκορύφωμα την απόφαση του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για τα ελληνικά ομόλογα.

Παντού μπροστά μας υψώνεται ένα… τείχος! Εάν, επομένως, δεν «κόψουμε» ταχύτητα θα πέσουμε με φόρα πάνω του και τότε η ζημιά θα είναι πολύ μεγάλη, αν όχι ανεπανόρθωτη.

Χρειάζονται βήματα αργά και σταθερά. Γιατί, κακά τα ψέματα, όλοι το γνωρίζουμε, το «παζάρι» είναι πολύ σκληρό. Και το σίγουρο είναι ότι ούτε μπορούμε να σβήσουμε το χθες με μια μονοκονδυλιά, αφού το κράτος έχει συνέχεια, ούτε μπορούμε να αξιώνουμε να αποδεχτούν όλες τις θέσεις μας. Εκτός αν ελπίζουμε σε θαύματα!

Οπως δεδομένο είναι ότι ακόμη κι αν μας δώσουν τον ουρανό με τ’ άστρα, κάποια ανταλλάγματα θα θελήσουν για να διασφαλιστούν ότι δεν θα πάμε το «καράβι» και πάλι στα βράχια.

Επομένως, κρίσιμος παράγοντας σε αυτή τη νέα διαπραγμάτευση, που επί της ουσίας αρχίζει την επόμενη εβδομάδα, είναι και το τι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε, αλλά και το τι να δεχθούμε από τις δικές τους προτάσεις.

Είναι άραγε έτοιμη η κυβέρνηση και θα δεχθεί να αλλάξει τα πάντα στο ασφαλιστικό σύστημα, ώστε να γίνει βιώσιμο, ακόμη κι αν πάρει το «κούρεμα» που επιθυμεί;

Θα δεχθεί να καταργήσει όλους τους φόρους υπέρ τρίτων, όπως η εισφορά υπέρ του ΕΟΠΥΥ;

Θα δεχθεί να καταργήσει όσες φοροαπαλλαγές έχουν απομείνει στον προϋπολογισμό;

Θα δεχθεί να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις σε όλο το δημόσιο τομέα;

Ο σοφός λαός λέει πάντως πως... ό,τι δίνεις παίρνεις σε αυτή τη ζωή!

naftemporiki.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.