Γράφει ο Νίκος Μελέτης
|
Έτσι επανέρχεται το σενάριο, τώρα πια που έχει ριφθεί ο κύβος, να υπάρξει συμφωνία για εκλογή Προέδρου και πραγματοποίηση εκλογών σε δυο-τρεις μήνες. Ένα σενάριο που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη λογική αλλά και την πραγματικότητα. Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς δεν θα δεχόταν εύκολα να ψηφίσει τα όποια νέα μέτρα απαιτούνται και να πάει μετά ο κυβερνητικός συνασπισμός σαν «πρόβατο επί σφαγή» σε εκλογές την άνοιξη.
Αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κανένα λόγο να αναβάλλει την εκλογική μάχη, η οποία αποτελεί σταθερό και πάγιο αίτημα εδώ και μήνες. Όσο για τους δανειστές αλλά και τελικά για την ίδια τη χώρα, δεν θα είχε καμιά απολύτως λογική η παράταση της αβεβαιότητας για μερικούς μήνες ακόμη.
Ας επικεντρωθούμε στην εκλογή Προέδρου. Σε μια διαδικασία που θα κριθεί, όπως όλα δείχνουν, από βουλευτές δύο κόμματων, της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ, που βάσει των δημοσκοπήσεων μάλλον πρέπει να θεωρούνται... εξωκοινοβουλευτικά.
Και αυτό μεγαλώνει την ευθύνη των βουλευτών των δύο κομμάτων μπροστά σε μια επιλογή πολύ δύσκολη. Από τη μία είναι η κυβέρνηση με πολλά λάθη και αδυναμίες, που θεωρεί ότι το τελευταίο πακέτο μέτρων είναι το εισιτήριο για έξοδο από την κρίση, και από την άλλη μια αντιπολίτευση με ιδεοληψίες και εμμονή για την εξουσία, η οποία όσο εύκολα υπόσχεται, τόσο δύσκολα διδάσκεται από τα παθήματα της κυβέρνησης. Γιατί κανείς δεν μπορεί να μη βλέπει τη ζημιά που έγινε από την υπεραισιοδοξία της «εξόδου από το Μνημόνιο» και του success story. Κι όμως τόσους μήνες μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ επαγγέλλεται ένα βροντερό ΟΧΙ στους «ξένους» ώστε να... υποχρεωθούν μετά να χορέψουν στους δικούς του ρυθμούς. Λες και αυτό δεν το είχε σκεφθεί κανένας άλλος πριν...
Αυτό που ίσως διαφεύγει, είναι ότι εκτός από τον πεντοζάλη υπάρχει και ο χορός του Ζαλόγγου. Όπου τον χόρεψαν εκείνοι που βάραγαν τον ζουρνά...
Έθνος
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια