Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
|
Είναι προφανές ότι οι Ερντογάν-Νταβούτογλου αποφάσισαν να επιτρέψουν τη χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ για βομβαρδισμούς των ΗΠΑ κατά της ISIS και ταυτόχρονα να εμπλακεί ο τουρκικός στρατός σε χερσαίες επιχειρήσεις στη Συρία, με στόχο να επηρεάσουν καθοριστικά τις εξελίξεις.
Το άλλοθι νομιμοποίησης υπάρχει, το κύμα των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων και η ασφάλεια των παραμεθόριων περιοχών, με τις ανάγκες επί του πεδίου των επιχειρήσεων να δικαιολογούν τη διεύρυνση της οποιασδήποτε ζώνης ασφαλείας.
Το πρόβλημα της Άγκυρας δεν είναι οι τζιχαντιστές που, χωρίς τον μέσω Τουρκίας ανεφοδιασμό τους, έχουν περιορισμένα αν όχι μηδενικά περιθώρια αντίστασης, αλλά οι Κούρδοι της Συρίας. Κλειδί για τις παρενέργειες στο Κουρδικό είναι η στάση που θα κρατήσει η κυβέρνηση του Αρμπίλ στο κουρδικό Βόρειο Ιράκ και προφανώς έτσι ερμηνεύεται η συνάντηση του προέδρου της κουρδικής οντότητας Μπαρζανί με τον Νταβούτογλου, προχθές στην Κωνσταντινούπολη.
Η επικείμενη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά πολιτικά προβλήματα για τις ΗΠΑ: Να προκαλέσει αντίδραση όχι μόνον των Κούρδων και του Ασαντ αλλά και έντονη δυσαρέσκεια στον Συνασπισμό Προθύμων Σαουδικής Αραβίας, Εμιράτων, Κατάρ, Μπαχρέιν και Ιορδανίας, που θα διαπιστώσουν ότι δεν θα έχουν ουσιαστική επιρροή για το μέλλον των σουνιτών στη Συρία και στο Ιράκ.
Η Τουρκία έχει τη δική της νεοθωμανική ατζέντα για τη Μέση Ανατολή, διεκδικεί εδάφη, πετρελαϊκά κοιτάσματα, υδάτινους πόρους, πλαγιοκόπηση των Κούρδων και κυρίως και πάνω από όλα ηγετικό ρόλο στο σουνιτικό Ισλάμ.
Η εμπλοκή της στην εκστρατεία κατά των τζιχαντιστών είναι αυτό που στην αμερικανική πολιτική ορολογία αποκαλείται παράγων αλλαγής του παιχνιδιού (Game Changer).
Η έγκριση της μεγάλης εθνοσυνέλευσης στην Άγκυρα είναι δεδομένη καθώς η παραμονή της Τουρκίας στο σημερινό στάτους κβο του απομονωμένου από τις εξελίξεις παρατηρητή είναι αδύνατον να παραταθεί γιατί έχει απαγορευτικό κόστος.
Η επιστροφή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918 ανοίγει το κουτί της Πανδώρας. Η σύγκρουση, από εμφύλιος Αράβων σουνιτών, γίνεται περιφερειακή και νομιμοποιεί κάθε μορφής μελλοντική εμπλοκή και του Ιράν.
Έθνος
0 Σχόλια