 |
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
|
Ο Ερντογάν θα έχει αναδειχθεί σε προστάτη των Σουνιτών εντός και εκτός συνόρων, μια συνταγή που, όπως απεδείχθη στην περίπτωση της Γάζας, εκτοξεύει τη δημοτικότητα του ηγέτη της Τουρκίας.
Ως νέος Σουλτάνος Σελίμ ο Ερντογάν και για λογαριασμό του ο Νταβούτογλου θα δώσουν τη μάχη για τις βουλευτικές εκλογές της άνοιξης του 2015 με στόχο την πλειοψηφία των δύο τρίτων.
Η ενισχυμένη αυτή πλειοψηφία θα επιτρέψει την τροποποίηση του Συντάγματος από το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ με στόχο μια παντοδύναμη γαλλικού τύπου Προεδρία της Δημοκρατίας και μια πρωθυπουργία που θα χειρίζεται τις τρέχουσες υποθέσεις.
Δεν είναι μόνο το προηγούμενο της σκληρής κατά του Ισραήλ ρητορικής για τη Γάζα που απέδωσε για τον Ερντογάν. Πιο πρόσφατη είναι η εκτόξευση της δημοτικότητας του Πούτιν στην κοινή γνώμη μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία και την αποφασιστική στάση του Κρεμλίνου στην Ανατολική Ουκρανία.
Ομως, ποιος εγγυάται ότι ο δρόμος για τη Δαμασκό είναι στρωμένος με ρόδα για τον τουρκικό Στρατό; Ποιος εγγυάται ότι η εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία δεν θα προκαλέσει νέα αντιτουρκική ανάφλεξη των Κούρδων εντός και εκτός συνόρων;
Επιπλέον, στην περίπτωση που η δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας γίνει προσπάθεια κατάληψης της Συρίας συνολικά με τελικό στόχο την ανατροπή του Ασαντ, είναι βέβαιο ότι τότε ο Ερντογάν θα βρει απέναντί του τη Ρωσία που θα κάνει τα πάντα για να διασώσει το μόνο φιλικό γι' αυτήν καθεστώς στη Μεσόγειο, το Ιράν, και πολύ πιθανόν και το Ισραήλ.
Η υπεροχή του τουρκικού Στρατού σε σχέση με τις άλλες εμπλεκόμενες στη Συρία και στο Ιράκ πλευρές δεν πρέπει να οδηγήσει στην υποτίμηση του πολιτικού κινδύνου πυροδότησης ανεξέλεγκτων παρενεργειών. Όταν ο Αλκιβιάδης αγόρευε και προέτρεπε τους Αθηναίους να εγκρίνουν την εκστρατεία στη Σικελία είχε απέναντί του τον Νικία που προειδοποιούσε για τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα του εγχειρήματος.
Σήμερα στην Τουρκία καμιά φωνή δεν αμφισβητεί δημόσια την κατάργηση της παρακαταθήκης του Κεμάλ για μη ανάμειξη σε συγκρούσεις εκτός συνόρων.
Έθνος
0 Σχόλια