Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στη νέα κατάσταση που
τείνει να διαμορφωθεί στην περιοχή της Μεσοποταμίας με την εμφάνιση και
τη σταδιακή σταθεροποίηση ενός νεοπαγούς κράτους, του αποκαλούμενου και
«αποκεφαλιστάν», το οποίο εμπεδώνει την ύπαρξή του στηριζόμενο σε
πολιτικές γενοκτονίας, όπως ακριβώς έκαναν με δολοφονική ψυχρότητα και
ψυχραιμία οι Νεότουρκοι και οι κεμαλιστές στη δεύτερη δεκαετία του 20ού
αιώνα.
Τότε, με την πρώτη γενοκτονία, από την οποία διδάχτηκαν ο Χίτλερ και οι ναζί, εξολοθρεύτηκαν οι χριστιανοί, ήτοι Ελληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι της Ανατολής, για να δημιουργηθεί ένα συμπαγές τουρκικό - σουνιτικό κράτος, τώρα γίνεται και πάλι γενοκτονία εναντίον των χριστιανών και των Γεζιντί μέσω αποκεφαλισμών, δημοσίων εκτελέσεων, βίαιων εξισλαμισμών και αγοραπωλησίας γυναικών, για να δημιουργηθεί ένα σουνιτικό κράτος, το οποίο θα εξυπηρετεί γεωπολιτκούς και γεωενεργειακούς σκοπούς της Δύσης. Δηλαδή, θα κρατάει μακριά το Ιράν και τους σιίτες από την αλαουιτική Συρία και από τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου και θα δίνει ασφαλή δρόμο στον αγωγό φυσικού αερίου του Κατάρ, μέσω Τουρκίας, με προορισμό την Ευρώπη.
Σε αυτό το γενοκτονικό σχέδιο η Τουρκία παίζει πάλι τον πιο βρόμικο ρόλο μετά τους αποκεφαλιστές, αφού έθεσε στη διάθεσή τους το σύνολο των κρατικών υπηρεσιών, για να εισέρχονται οι τζιχαντιστές στο έδαφός της και στη συνέχεια να μεταβαίνουν στη Συρία, προς υποστήριξη του... θεάρεστου -κατά το Κοράνι και την τζιχάντ- έργο τους!
Σε όλο αυτό το σχέδιο η Τουρκία, εκτός από τον παραπάνω ρόλο, δηλαδή να διεκπεραιώνει, να εξοπλίζει, να τροφοδοτεί και να περιθάλπει στα νοσοκομεία της τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, θα διεκδικήσει και θα έχει σοβαρό ρόλο στην περιοχή και στο μέλλον. Δηλαδή, με τις ευλογίες της Δύσης θα συνεργάζεται στενά με το υπό δημιουργία σουνιτικό κράτος για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, εξυπηρετώντας ταυτοχρόνως με τον καλύτερο τρόπο το νεοοθωμανικό της όραμα, αφού το Ισλαμικό Κράτος είναι ήδη και θα συνεχίσει να είναι το αντίπαλο δέος για το κράτος του Ασαντ αλλά και για όλα τα τμήματα του Κουρδιστάν.
Επίσης, ένας παράγοντας που θα πρέπει να απασχολήσει τους Κούρδους επιτελείς είναι το γεγονός ότι οι τζιχαντιστές επιτίθενται εδώ και μήνες εναντίον της στρατηγικής σημασίας πόλης Κόμπανε, με στόχο την πλήρη αποκοπή των Κούρδων από τον δρόμο που οδηγεί προς την έξοδό τους στη θάλασσα, ενέργεια που υπαγορεύεται από την Αγκυρα και όχι μόνο.
Ολη αυτή η κατάσταση, με την Τουρκία να συνεργεί στη δημιουργία ενός ισλαμικού κράτους που τελεί γενοκτονίες διεκδικώντας ταυτοχρόνως έναν καίριο ρόλο για τα γεωπολιτικά και γεωενεργειακά συμφέροντα της Δύσης στην περιοχή της Μεσοποταμίας και της Μέσης Ανατολής, κατά την άποψή μας, αποτελεί ένα τεράστιο ζήτημα, το οποίο χρήζει ανάλυσης από τους Ελληνες ταγούς της εξωτερικής μας πολιτικής αλλά και από το σύνολο των κομμάτων και της πολιτικής διανόησης της χώρας.
Με λύπη και με απογοήτευση σημειώνουμε την ανιστόρητη, ανέντιμη, ανήθικη, οπισθοδρομική, φιλοκεμαλική (και άρα φιλοναζιστική) στάση των κομμάτων της λεγόμενης Αριστεράς και μεγάλης μερίδας των λεγόμενων διανοουμένων στην Ελλάδα στο ζήτημα της ποινικοποίησης της άρνησης της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής. Και αυτό γιατί η ποινικοποίηση της άρνησης, που έχει εξόχως ηθικά και ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά, έχει επιπροσθέτως ως στόχο τη δημιουργία συνθηκών που θα βοηθήσουν τη διεθνοποίηση του ζητήματος, για να αναγκαστεί η Τουρκία τελικώς να αναγνωρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα που διαπράχτηκε από τους Νεότουρκους και τους κεμαλιστές.
Γιατί όσο δεν δημιουργείται ένα διεθνές κίνημα καταδίκης τέτοιων πράξεων διά της αναγνώρισης των γενοκτονιών η Τουρκία θα συνεχίσει να υιοθετεί τέτοιες πολιτικές, όπως έκανε την περίοδο μετά τις γενοκτονίες -εντελώς ανενόχλητη ακόμα και από την Αθήνα- ολόκληρο τον 20ό αιώνα, εις βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου, της Τενέδου και των εγκλωβισμένων της Κύπρου, όπως κάνει τώρα, που είναι συνεργός στη γενοκτονία των Γεζιντί και των Ασσυρίων Χριστιανών του Ιράκ και της Συρίας.
Οσο δεν γίνεται αυτό, όσο τα ζητήματα αυτά δεν απασχολούν σοβαρά την πατρίδα μας και δεν αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο όχι μόνο της εξωτερικής αλλά και της εθνικής μας πολιτικής, δυστυχώς, θα συνεχίζονται η απαξίωση και ο διασυρμός της Ελλάδας, θα συνεχίζονται οι εξευτελιστικές πολιτικές και διπλωματικές πρακτικές που ακολουθήθηκαν από Λευκωσία και Αθήνα με την επιστολή Αναστασιάδη προς Ερντογάν, οι οποίες επιδείνωσαν και καταρράκωσαν ακόμα περισσότερο τη διεθνή εικόνα της χώρας μας, με τις καταγέλαστες επίσημες ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ που ακολούθησαν την άρνηση του Ερντογάν ότι έλαβε μια τέτοια επιστολή.
Κλείνοντας, ας εκφράσουμε την ελπίδα ότι η χώρα μας θα δει επιτέλους τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στην ευρύτερη περιοχή και τον νέο ρόλο που όχι μόνο έχει ανατεθεί αλλά διεκδικεί με αγριότητα η Τουρκία, και θα ξαναβρεί το ηθικό της πρόσωπο και θα σταματήσει να ακολουθεί ανερμάτιστες πολιτικές, διολισθαίνοντας σε έναν ανήθικο δρόμο που δεν μας μετατρέπει νομοτελειακά απλά σε ραγιαδιστάν, αλλά οδηγεί τη χώρα και τον Ελληνισμό με βεβαιότητα στην πλήρη καταστροφή.
Δημοκρατία
Τότε, με την πρώτη γενοκτονία, από την οποία διδάχτηκαν ο Χίτλερ και οι ναζί, εξολοθρεύτηκαν οι χριστιανοί, ήτοι Ελληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι της Ανατολής, για να δημιουργηθεί ένα συμπαγές τουρκικό - σουνιτικό κράτος, τώρα γίνεται και πάλι γενοκτονία εναντίον των χριστιανών και των Γεζιντί μέσω αποκεφαλισμών, δημοσίων εκτελέσεων, βίαιων εξισλαμισμών και αγοραπωλησίας γυναικών, για να δημιουργηθεί ένα σουνιτικό κράτος, το οποίο θα εξυπηρετεί γεωπολιτκούς και γεωενεργειακούς σκοπούς της Δύσης. Δηλαδή, θα κρατάει μακριά το Ιράν και τους σιίτες από την αλαουιτική Συρία και από τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου και θα δίνει ασφαλή δρόμο στον αγωγό φυσικού αερίου του Κατάρ, μέσω Τουρκίας, με προορισμό την Ευρώπη.
Σε αυτό το γενοκτονικό σχέδιο η Τουρκία παίζει πάλι τον πιο βρόμικο ρόλο μετά τους αποκεφαλιστές, αφού έθεσε στη διάθεσή τους το σύνολο των κρατικών υπηρεσιών, για να εισέρχονται οι τζιχαντιστές στο έδαφός της και στη συνέχεια να μεταβαίνουν στη Συρία, προς υποστήριξη του... θεάρεστου -κατά το Κοράνι και την τζιχάντ- έργο τους!
Σε όλο αυτό το σχέδιο η Τουρκία, εκτός από τον παραπάνω ρόλο, δηλαδή να διεκπεραιώνει, να εξοπλίζει, να τροφοδοτεί και να περιθάλπει στα νοσοκομεία της τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, θα διεκδικήσει και θα έχει σοβαρό ρόλο στην περιοχή και στο μέλλον. Δηλαδή, με τις ευλογίες της Δύσης θα συνεργάζεται στενά με το υπό δημιουργία σουνιτικό κράτος για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, εξυπηρετώντας ταυτοχρόνως με τον καλύτερο τρόπο το νεοοθωμανικό της όραμα, αφού το Ισλαμικό Κράτος είναι ήδη και θα συνεχίσει να είναι το αντίπαλο δέος για το κράτος του Ασαντ αλλά και για όλα τα τμήματα του Κουρδιστάν.
Επίσης, ένας παράγοντας που θα πρέπει να απασχολήσει τους Κούρδους επιτελείς είναι το γεγονός ότι οι τζιχαντιστές επιτίθενται εδώ και μήνες εναντίον της στρατηγικής σημασίας πόλης Κόμπανε, με στόχο την πλήρη αποκοπή των Κούρδων από τον δρόμο που οδηγεί προς την έξοδό τους στη θάλασσα, ενέργεια που υπαγορεύεται από την Αγκυρα και όχι μόνο.
Ολη αυτή η κατάσταση, με την Τουρκία να συνεργεί στη δημιουργία ενός ισλαμικού κράτους που τελεί γενοκτονίες διεκδικώντας ταυτοχρόνως έναν καίριο ρόλο για τα γεωπολιτικά και γεωενεργειακά συμφέροντα της Δύσης στην περιοχή της Μεσοποταμίας και της Μέσης Ανατολής, κατά την άποψή μας, αποτελεί ένα τεράστιο ζήτημα, το οποίο χρήζει ανάλυσης από τους Ελληνες ταγούς της εξωτερικής μας πολιτικής αλλά και από το σύνολο των κομμάτων και της πολιτικής διανόησης της χώρας.
Με λύπη και με απογοήτευση σημειώνουμε την ανιστόρητη, ανέντιμη, ανήθικη, οπισθοδρομική, φιλοκεμαλική (και άρα φιλοναζιστική) στάση των κομμάτων της λεγόμενης Αριστεράς και μεγάλης μερίδας των λεγόμενων διανοουμένων στην Ελλάδα στο ζήτημα της ποινικοποίησης της άρνησης της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής. Και αυτό γιατί η ποινικοποίηση της άρνησης, που έχει εξόχως ηθικά και ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά, έχει επιπροσθέτως ως στόχο τη δημιουργία συνθηκών που θα βοηθήσουν τη διεθνοποίηση του ζητήματος, για να αναγκαστεί η Τουρκία τελικώς να αναγνωρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα που διαπράχτηκε από τους Νεότουρκους και τους κεμαλιστές.
Γιατί όσο δεν δημιουργείται ένα διεθνές κίνημα καταδίκης τέτοιων πράξεων διά της αναγνώρισης των γενοκτονιών η Τουρκία θα συνεχίσει να υιοθετεί τέτοιες πολιτικές, όπως έκανε την περίοδο μετά τις γενοκτονίες -εντελώς ανενόχλητη ακόμα και από την Αθήνα- ολόκληρο τον 20ό αιώνα, εις βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου, της Τενέδου και των εγκλωβισμένων της Κύπρου, όπως κάνει τώρα, που είναι συνεργός στη γενοκτονία των Γεζιντί και των Ασσυρίων Χριστιανών του Ιράκ και της Συρίας.
Οσο δεν γίνεται αυτό, όσο τα ζητήματα αυτά δεν απασχολούν σοβαρά την πατρίδα μας και δεν αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο όχι μόνο της εξωτερικής αλλά και της εθνικής μας πολιτικής, δυστυχώς, θα συνεχίζονται η απαξίωση και ο διασυρμός της Ελλάδας, θα συνεχίζονται οι εξευτελιστικές πολιτικές και διπλωματικές πρακτικές που ακολουθήθηκαν από Λευκωσία και Αθήνα με την επιστολή Αναστασιάδη προς Ερντογάν, οι οποίες επιδείνωσαν και καταρράκωσαν ακόμα περισσότερο τη διεθνή εικόνα της χώρας μας, με τις καταγέλαστες επίσημες ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ που ακολούθησαν την άρνηση του Ερντογάν ότι έλαβε μια τέτοια επιστολή.
Κλείνοντας, ας εκφράσουμε την ελπίδα ότι η χώρα μας θα δει επιτέλους τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στην ευρύτερη περιοχή και τον νέο ρόλο που όχι μόνο έχει ανατεθεί αλλά διεκδικεί με αγριότητα η Τουρκία, και θα ξαναβρεί το ηθικό της πρόσωπο και θα σταματήσει να ακολουθεί ανερμάτιστες πολιτικές, διολισθαίνοντας σε έναν ανήθικο δρόμο που δεν μας μετατρέπει νομοτελειακά απλά σε ραγιαδιστάν, αλλά οδηγεί τη χώρα και τον Ελληνισμό με βεβαιότητα στην πλήρη καταστροφή.
Δημοκρατία
0 Σχόλια