Η φωτιά του «Προμηθέα» βγαίνει από τους S-500

Οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αρχίσουν να εξοπλίζονται με το εξελιγμένο αντιαεροπορικό-αντιπυραυλικό σύστημα, S-500 «Προμηθέας», το 2016. Το πυραυλικό σύστημα χτυπάει οποιονδήποτε στόχο στον ουρανό, αλλά και στόχους που ίπτανται σε χαμηλή διαστημική τροχιά.

Ο αρχηγός της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), Βίκτορ Μπόνταρεφ, ανακοίνωσε,ότι το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας νέας γενιάς S-500 «Prometheus» («Προμηθέας») θα έχει ενταχθεί πλήρως στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) μετά από δύο χρόνια.
Το 2015, θα πρέπει να έχουν ήδη ξεκινήσει οι δοκιμές του. Μετά, θα ξεκινήσει η μαζική παραγωγή του.

Πρόκειται για ένα προηγμένο σύστημα αντιαεροπορικής-αντιπυραυλικής άμυνας νέας γενιάς, στο οποίο θα εφαρμοστεί η αρχή της χωριστής καταστροφής βαλλιστικών και αεροδυναμικών στόχων. Η κύρια αποστολή του είναι η αντιμετώπιση-προσβολή βαλλιστικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς στη τελική φάση της τροχιάς τους και σε ορισμένες περιπτώσεις, στο μεσαίο στάδιο της πτήσης τους. Όπως ανέφερε ο πτέραρχος Μπόνταρεφ, μπορεί να επιλύσει προβλήματα που αφορούν, όχι μόνο στην καταστροφή πυραύλων μέσου βεληνεκούς, αλλά μπορεί επίσης να χτυπήσει στόχους στο εγγύς διάστημα: Από βαλλιστικούς πυραύλους μέχρι και δορυφόρους.

Δηλαδή, είναι σε θέση να αναχαιτίσει οποιονδήποτε εναέριο «στόχο» σε οποιοδήποτε ύψος. Από πυραύλους Κρουζ, με ταχύτητα πτήσης της τάξης των 5.500 km/h, μέχρι μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (drones), ακόμη και δορυφόρους του εχθρού σε χαμηλή διαστημική τροχιά. Αυτές τις δυνατότητες μαζί, δεν τις είχαν οι προηγούμενες γενιές αντιπυραυλικών συγκροτημάτων. Στο νέο σύστημα, θα εφαρμοστούν για πρώτη φορά τεχνικές λύσεις που αντιμετωπίζουν τέτοια απαιτητικά προβλήματα. Οι S-500, σύμφωνα με τους στρατιωτικούς, δεν είναι μια ακόμα εκσυγχρονισμένη έκδοση του υφιστάμενου συστήματος S-400. Είναι μια νέα ποιοτικά εξέλιξη, που χρησιμοποιεί άλλες τεχνικές λύσεις. 

Η ραχοκοκαλιά της αντιπυραυλικής ασπίδας

Ο αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας «Vestnik PVO» που ειδικεύεται σε θέματα αντιαεροπορικής-αντιπυραυλικής τεχνολογίας, Σαΐντ Αμίνοφ, θεωρεί ότι στο νέο συγκρότημα θα χρησιμοποιηθούν τεχνολογίες που έχουν ήδη αξιολογηθεί στην πράξη πάνω στους S-300 και S-400, αλλά με την προσθήκη νέων, πιο εξελιγμένων τεχνικά, στοιχείων.
Το συγκρότημα S-500 έχει μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές, μεγαλύτερη ταχύτητα αναχαίτισης και ακτίνα ανίχνευσης στόχου. Για να βελτιστοποιήσουν τις τελευταίες δύο παραμέτρους, έχουν εφοδιαστεί με κεραία ενεργούς διάταξης φάσης (APAR), που αποτελεί το κύριο στοιχείο του συστήματος ραντάρ του νέου συγκροτήματος. Με αυτό το ισχυρό ραντάρ, το πυραυλικό αντιαεροπορικό σύστημα θα μπορεί να «βλέπει» το στόχο σε απόσταση έως και 800 km.

Σύμφωνα με τα σχέδια του υπουργείου Άμυνας, τα συγκροτήματα S-500 «Προμηθέας», θα ενταχθούν στις Δυνάμεις Αεροδιαστημικής Άμυνας (ΔΑΑ) και θα καλύπτουν το σύνολο της επικράτειας. Οι πύραυλοι S-500 θα είναι η βάση του νέου συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής (ΑΑ/ΑΠ) άμυνας της χώρας. Στο πλαίσιο του κρατικού προγράμματος εξοπλισμών έως το 2020, οι ρωσικές ΔΑΑ θα πρέπει να έχουν ενισχυθεί με δέκα μοίρες S-500. 

Το πλέγμα της αντιαεροπορικής άμυνας

Σήμερα, η βάση των ρωσικών συστημάτων ΑΑ/ΑΠ άμυνας, απαρτίζεται από τις μονάδες αεράμυνας του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας. Τα οπλικά τους συστήματα είναι τα αντιαεροπορικά/αντιπυραυλικά συγκροτήματα S-300 διαφόρων τροποποιήσεων, τα πυραυλικά συγκροτήματα S-400, Buk-M1, Tor-M1, Osa-AKM και Tunguska-M1.

Από το 2008, η Ρωσία έχει δημιουργήσει ένα ενοποιημένο σύστημα αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας. Στο μέλλον, προτίθεται να συνενώσει επίσης τα συστήματα ΑΑ/ΑΠ άμυνας των χωρών της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ). Τέτοιες συμφωνίες έχουν ήδη υπογραφεί με το Καζακστάν και τη Λευκορωσία. Η έννοια του ολοκληρωμένου συστήματος, περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός πολυεπίπεδου συστήματος αντιαεροπορικής-αντιπυραυλικής ασπίδας. Έτσι, εκμηδενίζεται η διαφορά μεταξύ τακτικής και στρατηγικής συνιστώσας στο σύστημα.

Με αυτό τον τρόπο, η «ομπρέλα» πολλαπλών επιπέδων αεράμυνας μπορεί να αναχαιτίσει οποιουσδήποτε εναέριους στόχους. Πολύ περισσότερο, δεν αποτελεί πρόβλημα για αυτό το σύστημα η απόσταση και η θέση του στόχου στο χώρο. Για τη δημιουργία του συγκεκριμένου συγκροτήματος αεροδιαστημικής άμυνας, θα χρησιμοποιείται ειδικός και διαφορετικός στρατιωτικός τεχνικός εξοπλισμός, ανάλογα με την ακτίνα δράσης και την αποστολή του συστήματος.

Ιδού ποια συστήματα χρησιμοποιούνται και θα χρησιμοποιηθούν:

1. ΑΑ/ΑΠ σύστημα μικρής εμβέλειας, μέχρι 30-40 km. Τα πυραυλικά συστήματα που έχουν ως κύρια αποστολή την προστασία μικρών αντικειμένων. Χρησιμοποιούνται πύραυλοι εδάφους – αέρος (SAM) της οικογένειας «Buk», «Pantsir-S1» και «Morfei».
2. ΑΑ/ΑΠ συγκροτήματα μέσης ακτίνας δράσης, από 40 έως 200 km. Τα συστήματα αυτά, έχουν σχεδιαστεί για την προστασία μεγάλων βιομηχανικών, διοικητικών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Το «κλιμάκιο» αυτό, το καλύπτουν τα γνωστά για την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά τους πυραυλικά συγκροτήματα της οικογένειας S-300, συμπεριλαμβανομένων των S-300V4 και «Vityaz».
3. Αντιπυραυλική ασπίδα μεγάλης εμβέλειας, άνω των 200 χιλιομέτρων. Τα αντιπυραυλικά αυτά συγκροτήματα αποτελούν την αιχμή του δόρατος των ρωσικών Δυνάμεων Αεροδιαστημικής Άμυνας και είναι σε θέση να αναχαιτίζουν αεροσκάφη της εχθρικής στρατηγικής αεροπορίας, εναέρια οχήματα αναγνώρισης και πληροφοριών (κατασκοπευτικά drones) και να αντιμετωπίζουν πυραυλικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων επιθετικών χτυπημάτων με υπερ-υπερηχητικά βαλλιστικά βλήματα. Την αποστολή, έχουν αναλάβει σήμερα τα συγκροτήματα πυραύλων S-400 και στο μέλλον, προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν οι S-500.

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ