Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν έναν νέο βιοδείκτη που ίσως συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση του
καρκίνου του παγκρέατος, πριν ακόμα την εκδήλωση των πρώτων
συμπτωμάτων, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό
έντυπο Nature Medicine.
Επιστημονική ομάδα του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου «Dana-Farber», καθώς επίσης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του ΜΙΤ, με επικεφαλής τον Δρ Μπράιαν Γουόλπιν, παρατήρησαν ότι, πριν τη διάγνωση της νόσου, συμβαίνει στο σώμα μια μικρή αύξηση στο επίπεδο ορισμένων αμινοξέων. Η παρατήρηση αυτή μπορεί να φωτίσει τον μηχανισμό μέσω του οποίου ο καρκίνος του παγκρέατος «πυροδοτεί» ως παρενέργεια τη συχνά θανατηφόρα μυϊκή καχεξία.
Οι περισσότεροι ασθενείς με παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα (η πιο συχνή μορφή παγκρεατικού καρκίνου) διαγιγνώσκονται αφότου η νόσος έχει πια φθάσει σε προχωρημένο στάδιο, με συνέπεια πολλοί να πεθαίνουν εντός 12 μηνών μετά τη διάγνωση. Γι' αυτό, οι γιατροί αναζητούν έναν τρόπο έγκαιρης διάγνωσης, ώστε να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Οι ερευνητές εστίασαν στις μεταβολικές αλλαγές που μπορεί να προκαλεί ο μη διαγνωσμένος καρκίνος του παγκρέατος. Ανέλυσαν δείγματα αίματος από 1.500 ανθρώπους ψάχνοντας για διαφορετικούς μεταβολίτες σε όσους είχαν τον συγκεκριμένο καρκίνο, σε σύγκριση με όσους ήταν υγιείς. Έτσι, εντόπισαν ορισμένα αμινοξέα τα οποία συντελούν σε έγκαιρη διάγνωση τουλάχιστον δύο χρόνια πριν την εκδήλωση του καρκίνου.
Σύμφωνα με τον Δρ Γουόλπιν «τα ευρήματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση αυτών των αμινοξέων οφείλεται στην παρουσία ενός πρώιμου παγκρεατικού όγκου».
Αυτό επιβεβαιώθηκε, σε πειράματα που έκαναν οι ερευνητές σε ποντίκια, όπου διαπιστώθηκε ότι όσα είχαν πρώιμους όγκους στο πάγκρεας, εμφάνιζαν επίσης στο αίμα άνω του φυσιολογικού επίπεδα των συγκεκριμένων αμινοξέων. Αυτό οφείλεται στο ότι, εξαιτίας του καρκίνου, διασπάται ο μυϊκός ιστός, πράγμα που απελευθερώνει τα εν λόγω αμινοξέα στο αίμα.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
Επιστημονική ομάδα του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου «Dana-Farber», καθώς επίσης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του ΜΙΤ, με επικεφαλής τον Δρ Μπράιαν Γουόλπιν, παρατήρησαν ότι, πριν τη διάγνωση της νόσου, συμβαίνει στο σώμα μια μικρή αύξηση στο επίπεδο ορισμένων αμινοξέων. Η παρατήρηση αυτή μπορεί να φωτίσει τον μηχανισμό μέσω του οποίου ο καρκίνος του παγκρέατος «πυροδοτεί» ως παρενέργεια τη συχνά θανατηφόρα μυϊκή καχεξία.
Οι περισσότεροι ασθενείς με παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα (η πιο συχνή μορφή παγκρεατικού καρκίνου) διαγιγνώσκονται αφότου η νόσος έχει πια φθάσει σε προχωρημένο στάδιο, με συνέπεια πολλοί να πεθαίνουν εντός 12 μηνών μετά τη διάγνωση. Γι' αυτό, οι γιατροί αναζητούν έναν τρόπο έγκαιρης διάγνωσης, ώστε να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Οι ερευνητές εστίασαν στις μεταβολικές αλλαγές που μπορεί να προκαλεί ο μη διαγνωσμένος καρκίνος του παγκρέατος. Ανέλυσαν δείγματα αίματος από 1.500 ανθρώπους ψάχνοντας για διαφορετικούς μεταβολίτες σε όσους είχαν τον συγκεκριμένο καρκίνο, σε σύγκριση με όσους ήταν υγιείς. Έτσι, εντόπισαν ορισμένα αμινοξέα τα οποία συντελούν σε έγκαιρη διάγνωση τουλάχιστον δύο χρόνια πριν την εκδήλωση του καρκίνου.
Σύμφωνα με τον Δρ Γουόλπιν «τα ευρήματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση αυτών των αμινοξέων οφείλεται στην παρουσία ενός πρώιμου παγκρεατικού όγκου».
Αυτό επιβεβαιώθηκε, σε πειράματα που έκαναν οι ερευνητές σε ποντίκια, όπου διαπιστώθηκε ότι όσα είχαν πρώιμους όγκους στο πάγκρεας, εμφάνιζαν επίσης στο αίμα άνω του φυσιολογικού επίπεδα των συγκεκριμένων αμινοξέων. Αυτό οφείλεται στο ότι, εξαιτίας του καρκίνου, διασπάται ο μυϊκός ιστός, πράγμα που απελευθερώνει τα εν λόγω αμινοξέα στο αίμα.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
0 Σχόλια