Το πανισλαμικό "παιχνίδι" της Νέας Τουρκίας

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Η πρώτη χαρακτηριστική κίνηση του νέου προέδρου της Τουρκίας, του ισλαμιστή Ταΐπ Ερντογάν, ήταν να αποκλείσει από την καθημερινή ενημέρωση των ΜΜΕ τον Emre Soncan, εκπρόσωπο της Zaman, της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία τουρκικής εφημερίδας, με το αιτιολογικό ότι εκπροσωπεί μια εφημερίδα που αντιπολιτεύεται συκοφαντικά εδώ και καιρό τον Ερντογάν και την προηγούμενη κυβέρνηση του.
Η κίνηση αυτή ερμηνεύτηκε σαν ένα πρώτο δείγμα του τύπου της αλαζονικής προεδρικής εξουσίας που προτίθεται να ασκήσει ο νέος «Σουλτάνος» της Τουρκίας, όπως το έχουν αποκαλέσει και πολλά ξένα έντυπα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως οι περισσότεροι ξένοι ανταποκριτές επέκριναν έντονα τις μεγαλοπρεπείς τελετές ορκωμοσίας του Ερντογάν σαν ένα επιδεικτικό σόου που έδειξε για άλλη μια φορά την μεγαλομανία του νέου προέδρου της Νέας Τουρκικής Δημοκρατίας.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον και συνάμα το πιο επικίνδυνο στοιχείο αυτής της Νέας Τουρκίας των Ερντογάν-Νταβούτογλου, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά τις τελευταίες αλλαγές, είναι το πως αυτή η νεοοθωμανική πολιτική θα εκφραστεί στον ευρύτερο περίγυρο της Τουρκίας και φυσικά σε σχέση με την δική μας χώρα. Σύμφωνα με ένα τελευταίο πολύ αποκαλυπτικό βιβλίο του Ολλανδού συγγραφέα, John Arhur EMERSON VERMAAT, με τον χαρακτηριστικό τίτλο : «Al-Qaeda’s deadly planning and Crime, Migration and culture» ο νέος «σουλτάνος» της Τουρκίας, Tayyip Erdoğan, έχει σαν σκοπό, βάσει ενός οργανωμένου σχεδίου, να αυξήσει και να επεκτείνει την διεθνή επιρροή της Τουρκίας μέσω των Τούρκων αλλά και των άλλων μουσουλμάνων που ζούνε στο εξωτερικό, με όλες τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης κυρίως στις χώρες όπου υπάρχει και διαβιεί ένα σημαντικό τουρκικό και μουσουλμανικό στοιχείο. Όπως ανέφερε ο Ολλανδός συγγραφέας, ο Erdoğan σε μια πολύ ενδεικτική και ενδιαφέρουσα ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη σε ένα ακροατήριο από 15.000 Τούρκους του εξωτερικού, (μεταξύ των οποίων και από την ελληνική Δυτική Θράκη), τόνισε πως, «η αφομοίωση είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Ο Tayyip Erdoğan εννοούσε ότι οι Τούρκοι αλλά και οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης όπως και της Ελλάδας δεν πρέπει να αφομοιωθούν με κανένα τρόπο αλλά να κρατήσουν την δική τους ταυτότητα. Η ευφυΐα του Τούρκου πολιτικού ήταν ότι πάντα επικαλούνταν τα δημοκρατικά δικαιώματα για να αποκρούσει κάθε σκέψη της αφομοίωσης του τουρκικοισλαμικού στοιχειού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Η ομιλία του αυτή ήταν και μια προειδοποίηση προς τις πολιτικές ηγεσίες των χωρών που πρεσβεύουν την ενσωμάτωση του μουσουλμανικού στοιχείου στις κοινωνίες τους, αγνοώντας όμως την πραγματικότητα όπως αυτή εκφράστηκε από τον ίδιο τον Ισλαμιστή Τούρκο πρωθυπουργό, (καλή ώρα και στην Ελλάδα).

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που αγνοούμε εδώ στην Ελλάδα, είναι η οργάνωση, κυρίως όμως η ιδεολογία της Milli Göruş που πρωτοστατεί τελευταία στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος. Είναι σημαντικό να τονίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν ότι ο Erdoğan στην πραγματικότητα συνέχισε το έργο του Erbakan και έδωσε σε νέα ώθηση στις δραστηριότητες της Milli Görüs. Τέσσερα χρόνια μετά την καθαίρεση από την πρωθυπουργία του Erbakan από ένα αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα, το καλοκαίρι του 1997, εμφανίστηκε το νέο κόμμα διάδοχος με την ονομασία, «Adalet Kalkinma Partisi», (AKP), δηλαδή, «Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για όσους παρακολουθούν από κοντά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία ότι υπήρχαν πάντα στενοί δεσμοί μεταξύ του ΑΚΡ, δηλαδή του κόμματος του Erdoğan και της ισλαμιστικής οργάνωσης Milli Görüs. Επίσημα ο Ερντογάν υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τον μετριοπαθή ισλαμισμό ενώ το κόμμα του παρουσιάστηκε ότι ενστερνίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το συντομότερο δυνατόν, (άλλωστε αυτό θα τους έδινε ένα ισχυρό όπλο με την ελεύθερη πλέον διακίνηση για την περεταίρω εξάπλωση του τουρκικού και ισλαμικού στοιχείου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες). Στην πραγματικότητα όμως όλα αυτά είναι προσχήματα για τις πραγματικές του νεοοθωμανικές πολιτικές επιδιώξεις. Μια σημαντική ένδειξη πως αυτές οι επιδιώξεις μπήκαν σε «νέα φάση» τα τελευταία χρόνια, είναι η εμφανίσιμη των οργανώσεων των Τζιχαντιστών, οι μαχητές των οποίων αν και ήταν προϊόν made by USA, οργανωθήκαν και εκπαιδεύτηκαν σε τουρκικά στρατόπεδα στην περιοχή της Αττάλειας και του Χατάϋ.

Από εδώ και περά η Νέα Τουρκιά, δηλαδή η νεοοθωμανική Τουρκία, η Τουρκία που συνέβαλε αποφασιστικά στην αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής με την στήριξη στα εξτρεμιστικά ισλαμικά και αιματοβαμμένα κινήματα, θα είναι μια πραγματικότητα. Αυτή η Νέα Τουρκία διαθέτει μια τερατώδη στρατοκρατική μηχανή που συνεχώς ενισχύεται, αλλά από την άλλη δημιουργεί με την αλαζονεία που την διακρίνει συνεχώς και νέους εχθρούς από πολλές πλευρές. Η επικίνδυνη ακροβασία ανάμεσα στα μεγαλοιδεατικά οράματα των Ερτογάν- Νταβούτογλου- Φιντάν για ένα ηγεμονικό πανισλαμισμό και από την άλλη στην προοπτική ακόμα και μια εκρηκτικής διάλυσης, θα απασχολήσει το ενδιαφέρων μας θέλουμε δεν θέλουμε στο επόμενο χρονικό διάστημα. Αρκεί να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Άραγε είμαστε ;;;