Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, με επικεφαλής τον Δρ Ματίας Νάρεντορφ,
μελέτησαν 29 άτομα που εργάζονταν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νοσοκομείου, υπό συνθήκες μόνιμου στρες. Η ανάλυση δειγμάτων αίματος εν ώρα εργασίας έδειξε σαφώς περισσότερα λευκά κύτταρα σε σχέση με την ανάλυση του αίματός τους εκτός δουλειάς, όταν το στρες τους ήταν μικρότερο.
Προς επαλήθευση των αποτελεσμάτων τους, οι επιστήμονες προχώρησαν και σε πειράματα με ποντίκια, από τα οποία προέκυψε ότι, και στα τρωκτικά παρατηρούνταν παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων λευκοκυττάρων, όταν αυτά βρίσκονταν σε κατάσταση στρες. Αν ιδίως προϋπήρχε συσσώρευση αθηρωματικής πλάκας στις αρτηρίες και αρτηριοσκλήρυνση, τότε η πρόσθετη φλεγμονή, λόγω της αύξησης των λευκών κυττάρων, αύξανε τον κίνδυνο θρόμβωσης από αποκόλληση τμήματος της πλάκας.
Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό ότι το στρες φθείρει το καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά δυσκολεύονταν να βρουν μια άμεση βιολογική σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο, κάτι που φαίνεται να πετυχαίνει για πρώτη φορά τόσο καθαρά η νέα μελέτη.
Έτσι λοιπόν, όσο περισσότερη φλεγμονή προκαλείται, λόγω του στρες, σε μία αρτηρία ήδη επιβαρυμένη λόγω της αρτηριοσκλήρυνσης, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος δημιουργίας θρόμβου που φράζει την αρτηρία.
Αν και η παρουσία των λευκοκυττάρων είναι ωφέλιμη για τον οργανισμό, γιατί αποτελούν την άμυνα του έναντι των παθογόνων μικροοργανισμών, η υπερβολική αύξησή τους πυροδοτεί μία δυνητικά επικίνδυνη φλεγμονή.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το χρόνιο στρες είναι μόνο ένας παράγοντας καρδιαγγειακού κινδύνου ανάμεσα σε άλλους, όπως η υψηλή χοληστερόλη και η αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και η γενετική προδιάθεση.
Αν άλλοι παράγοντες προϋπάρχουν, το στρες μπορεί να δράσει σαν τη «σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι», σύμφωνα με τον Δρ Νάρεντορφ, ο οποίος ευελπιστεί ότι η έρευνά του μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, που θα βοηθούν στην πρόληψη των καρδιαγγειακών προβλημάτων.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
0 Σχόλια