O
ΝΕΛΣΩΝ ΡΟΛΙΛΑΛΑ ΜΑΝΤΕΛΑ πέθανε λεύτερος αφού προηγουμένως απελευθέρωσε
και ένωσε τον λαό του. Χθες βράδυ, 5 Δεκεμβρίου 2013, στις 20:50 έφυγε ο
τελευταίος επαναστάτης - ελευθερωτής της εποχής μας. Ένα έθνος θρηνεί
τον ηγέτη του και πενθεί για την μεγάλη απώλεια. Όλος ο κόσμος
αποχαιρετά μια εξαίρετη πολιτική προσωπικότητα, την πλέον εξέχουσα, ίσως
για πολλούς, του 20ου αιώνα. Εμείς οι Έλληνες χάνουμε έναν μεγάλο φίλο σε δύσκολες στιγμές για τον τόπο μας.
Όταν ο Nelson Mandela αποφυλακίστηκε μετά 10.000 μέρες φυλακής, είπε.: "Η αποστολή μου είναι να απελευθερώσω τόσο τους καταπιεσμένους, όσο και τον καταπιεστή. Μερικοί λένε ότι αυτό τώρα επιτεύχθηκε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε ακόμα ελεύθεροι - κερδίσαμε απλώς την ελευθερία να είμαστε ελεύθεροι, το δικαίωμα να μην καταπιεζόμαστε. Δεν βρισκόμαστε στο τέλος του ταξιδιού μας, αλλά κάναμε το πρώτο βήμα σε έναν μακρύτερο κι ακόμα δυσκολότερο δρόμο.
Το να είναι κανείς ελεύθερος δεν σημαίνει απλώς να σπάσει τα δεσμά του, αλλά να ζήσει με έναν τρόπο που να σέβεται και να αναβαθμίζει την ελευθερία των άλλων. Η πραγματική δοκιμασία της αφοσίωσής μας στην ελευθερία μόλις τώρα αρχίζει.
Πορεύτικα σε αυτό τον μακρύ δρόμο προς την ελευθερία. Προσπάθησα να αποφύγω τα παραπατήματα, έκανα μερικά λανθασμένα βήματα. Στη πορεία όμως έμαθα το μυστικό, ότι αφού κανείς σκαρφαλώσει στην κορυφή ενός ψηλού λόφου, το μόνο που διαπιστώνει είναι ότι πρέπει να σκαρφαλώσει σε πολλούς λόφους ακόμα.
Σταμάτησα για μια στιγμή για να ξαποστάσω, να κλέψω με τα μάτια την εικόνα του υπέροχου τοπίου που με περιβάλλει, να κοιτάξω πίσω στο βάθος στην κατεύθυνση από την οποία ερχόμουν. Δεν μπορώ, όμως, παρά να ξεκουραστώ για ένα μόνο λεπτό, διότι η ελευθερία συνεπάγεται ευθύνες και δεν πρέπει να χασομερήσω, γαιτί έχω πολύ δρόμο να κάνω ακόμα".
ο Ματίμπα ξεμακραίνει λεύτερος σε ένα όμορφο τόπο με κυματιστούς λόφους, γόνιμες κοιλάδες, ορμητικά ποτάμια και χειμάρους, προσδοκώντας την " Άνοιξη του Λαού του που αργεί ακόμα λίγο".
Μαίρη, Γιάννης.
Όταν ο Nelson Mandela αποφυλακίστηκε μετά 10.000 μέρες φυλακής, είπε.: "Η αποστολή μου είναι να απελευθερώσω τόσο τους καταπιεσμένους, όσο και τον καταπιεστή. Μερικοί λένε ότι αυτό τώρα επιτεύχθηκε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε ακόμα ελεύθεροι - κερδίσαμε απλώς την ελευθερία να είμαστε ελεύθεροι, το δικαίωμα να μην καταπιεζόμαστε. Δεν βρισκόμαστε στο τέλος του ταξιδιού μας, αλλά κάναμε το πρώτο βήμα σε έναν μακρύτερο κι ακόμα δυσκολότερο δρόμο.
Το να είναι κανείς ελεύθερος δεν σημαίνει απλώς να σπάσει τα δεσμά του, αλλά να ζήσει με έναν τρόπο που να σέβεται και να αναβαθμίζει την ελευθερία των άλλων. Η πραγματική δοκιμασία της αφοσίωσής μας στην ελευθερία μόλις τώρα αρχίζει.
Πορεύτικα σε αυτό τον μακρύ δρόμο προς την ελευθερία. Προσπάθησα να αποφύγω τα παραπατήματα, έκανα μερικά λανθασμένα βήματα. Στη πορεία όμως έμαθα το μυστικό, ότι αφού κανείς σκαρφαλώσει στην κορυφή ενός ψηλού λόφου, το μόνο που διαπιστώνει είναι ότι πρέπει να σκαρφαλώσει σε πολλούς λόφους ακόμα.
Σταμάτησα για μια στιγμή για να ξαποστάσω, να κλέψω με τα μάτια την εικόνα του υπέροχου τοπίου που με περιβάλλει, να κοιτάξω πίσω στο βάθος στην κατεύθυνση από την οποία ερχόμουν. Δεν μπορώ, όμως, παρά να ξεκουραστώ για ένα μόνο λεπτό, διότι η ελευθερία συνεπάγεται ευθύνες και δεν πρέπει να χασομερήσω, γαιτί έχω πολύ δρόμο να κάνω ακόμα".
ο Ματίμπα ξεμακραίνει λεύτερος σε ένα όμορφο τόπο με κυματιστούς λόφους, γόνιμες κοιλάδες, ορμητικά ποτάμια και χειμάρους, προσδοκώντας την " Άνοιξη του Λαού του που αργεί ακόμα λίγο".
Μαίρη, Γιάννης.
0 Σχόλια