Παράλληλα άνοιξε διάπλατα ο δρόμος – έσπασε το... «ταμπού», όπως θα έλεγαν και οι έγκριτες μνημονιακές γραφίδες – για τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και από τις τράπεζες, ύστερα από την ανάλογη δυνατότητα που είχαν το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Επιπλέον, όχι μόνο γενικεύονται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, αλλά το πλαίσιο προστασίας των οικονομικά αδύναμων συνιστά μια ξεδιάντροπη κοροϊδία. Με πιο απλά λόγια επιβεβαιώνεται αυτό που επί μια διετία γράφαμε και ίσως στην αρχή φαινόταν... γραφικό: ύστερα από την απαλλοτρίωση της δημόσιας περιουσίας, θα έλθει η σειρά της ιδιωτικής, προς χάριν πάντα των δανειστών. Αυτή είναι η τομή στην οποία προχώρησε μέσα στο 2013 η κυβέρνηση, έστω και αν τα αποτελέσματα των αποφάσεων αυτών θα τα δούμε λίγο αργότερα.
Μπορεί το χριστουγεννιάτικο πρωτοσέλιδο του «Ποντικιού», περί κατάσχεσης της φάτνης, να είναι σατιρικό λόγω του εορταστικού χαρακτήρα των ημερών, αλλά παραμένει εξόχως πολιτικό, αφού, εκτός από το φλέγον θέμα των πλειστηριασμών, αποτυπώνει γλαφυρά τον εξωπραγματικό τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται το πολιτικό σύστημα την ώρα που η κοινωνία βλέπει το τελευταίο της περιουσιακό αποκούμπι να δημεύεται.
Πέρα όμως, από τη σάτιρα και τη σοβαρότητα των θεμάτων που σημαδεύουν τούτες τις μέρες, το δυσοίωνο συμπέρασμα είναι ότι η χώρα τούτη πορεύεται προς τον γκρεμό με σπασμένα φρένα. Κανείς δεν συζητάει σοβαρά γι’ αυτήν, ουδείς προβληματίζεται. Ακόμη και οι δανειστές και επιτηρητές – δηλαδή κατά μείζονα λόγο οι Ευρωπαίοι «εταίροι» της – τη βλέπουν ως έναν ετοιμοθάνατο ασθενή, στον οποίο δεν θεωρούν σκόπιμο να παράσχουν οποιαδήποτε βοήθεια προκειμένου να ανακάμψει.
Αν σε αυτή την οπτική των δανειστών προσθέσουμε την έλλειψη εθνικών σχεδίων και προγραμμάτων για την ανασυγκρότηση της χώρας, η μαύρη εικόνα ολοκληρώνεται. Παρ’ όλα αυτά... Καλά Χριστούγεννα.
0 Σχόλια