Επιστήμονες εκπαίδευσαν ποντικούς στο να συνδέουν στη συνείδησή τους ένα άρωμα (συγκεκριμένα, άρωμα άνθους κερασιάς) με τον φόβο της λήψης ηλεκτροσόκ, και ανακάλυψαν πως οι απόγονοί τους, όπως επίσης και οι απόγονοι των απογόνων, παρουσίαζαν ιδιαίτερη ευαισθησία και ανησυχία σε αυτό το άρωμα χωρίς να έχουν ζήσει προηγουμένως την εμπειρία του ηλεκτροσόκ! Όπως είναι κατανοητό, οι ποντικοί μετέδωσαν την εμπειρία τους στα νεογνά τους, και αυτό έγινε με την αποθήκευση της πληροφορίας στο DNA τους.
Αυτές η τροποποιήσεις στο κώδικα του DNA οι οποίες μπορούν να καθορίζουν την έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων, ονομάζονται επιγενετικοί μηχανισμοί. Το περιβάλλων και οι εμπειρίες μπορούν να θέσουν εις ενέργεια την προσκόλληση χημικών δεικτών σε γονίδιο το οποίο ελέγχει εάν αυτό το γονίδιο θα χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή πρωτεϊνών (τα δομικά στοιχεία των ιστών του σώματος).
“Εξαρτώμενος από το περιβάλλων στο οποίο βρίσκεται ένας οργανισμός, το γονίδιο αυτό μπορεί ενεργοποιηθεί η να απενεργοποιηθεί,” είπε ο Brian Dias, ερευνητής του Ιατρικού Πανεπιστημίου Emory στην Atlanda, μιλώντας στο LiveScience. “Είναι αρμόζον οι πρόγονοι να ενημερώσουν τους απογόνους τους ότι ένα συγκεκριμένο περιβάλλον ήταν ένα αρνητικό περιβάλλον για αυτούς” είπε ο ερευνητής.
Αναλυτικότερα στην έρευνα, ο Dias και ο συνάδελφός του Δρ. Kerry Ressler εξέθεσαν τους ποντικούς στο άρωμα άνθους κερασιάς, μαζί με ηλεκτροσόκ στα πόδια, ώστε οι ποντικοί να συνδέουν αυτό το άρωμα με τον φόβο της λήψης του ηλεκτροσόκ. Άλλοι ποντικοί εκτέθηκαν σε ένα ουδέτερο άρωμα.
Οι ποντικοί αφέθηκαν να ζευγαρώσουν, και οι απόγονοί τους εκτέθηκαν σε ποικίλες ποσότητες του αρώματος, επίσης αφέθηκαν να ζευγαρώσουν, και οι δικοί τους απόγονοι εκτέθηκαν στο ίδιο άρωμα. Οι πρώτες δύο γενιές απογόνων ήταν περισσότερο ευαίσθητες στο συγκεκριμένο άρωμα, μπορούσαν να εντοπίσουν την οσμή σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα και απέφευγαν να βρίσκονται στο σημείο της οσμής.
Οι ερευνητές μέτρησαν επίσης το πώς η οσμή επηρέασε την ανατομία του εγκεφάλου, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο η οποία χρωματίζει τους νευρώνες της οσμής με μπλε χρώμα. Μέτρησαν αυτούς τους νευρώνες και προσδιόρισαν την προέλευσή τους.
Η πρώτη και η δεύτερη γενιά που προήλθε από τους προγόνους οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν στο να φοβούνται το άρωμα, παρουσίαζε μεγαλύτερα ποσοστά ενός γνωστού χημικού υποδοχέα στον εγκέφαλο για το άρωμα άνθους κερασιάς, από ότι παρουσίαζαν οι απόγονοι που εκτέθηκαν σε ουδέτερο άρωμα, και επίσης οι περιοχές του εγκεφάλου που αφιερώνονται στους συγκεκριμένους υποδοχείς ήτανε μεγαλύτερες.
Οι επιγενετικοί μηχανισμοί φαίνεται πως εξηγούν το πως οι ποντικοί που εκπαιδεύτηκαν στο να φοβούνται το άρωμα, μεταφέρουν αυτή τη συνείδηση στους απογόνους τους.
“Αυτοί οι τύποι των αποτελεσμάτων είναι ενθαρρυντικοί, καθώς υποδηλώνουν ότι η Διαγενεαλογική Κληρονομιά είναι δεδομένη, και διαμεσολαβείται από την επιγενετική,” σχολιάζει ο Wolf Reik, γενετιστής του Πανεπιστημίου Babraham της Αγγλίας.
Μερικοί επιγενετικοί μηχανισμοί έχουνε τεκμηριωθεί και στους ανθρώπους. Για παράδειγμα, άλλοι ερευνητές έχουνε αποδείξει πως τα μωρά που βρίσκονταν στις μήτρες των μητέρων τους κατά τη πτώση των κτιρίων στην Αμερική στις 9/11/01, είχαν χαμηλότερα επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλη, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της Διαταραχής Μετα-τραυματικού Στρες.
Μετάφραση – επιμέλεια © Χριστόφορος Χιονίδης, για το Blackstate.gr
enallaktikidrasi.com
logiosermis.net
0 Σχόλια