του Νίκου Λυγερού.
Το Υπουργικό Συμβούλιο προετοιμάζεται ήδη να καθορίσει μερικές από τις προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρχίζει τον Ιανουάριο του 2014. Σε αυτό το πλαίσιο μεταξύ άλλων παρουσιάζεται και το θέμα της ΑΟΖ ως βασικός άξονας. Το περιβάλλον, οι θαλάσσιες ζώνες και οι ΑΟΖ στη Μεσόγειο, θα απασχολήσουν τους Υπουργούς και μ’ αυτό τον τρόπο θα συνεχιστεί σε εθνικό επίπεδο η στρατηγική του Ευρωπαϊκού Ψηφίσματος
(Μάρτιος 2013) και η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ιούνιος 2013) για να ενταχθεί σε ευρωπαϊκό πλαίσιο με όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή την Ιταλία, τη Μάλτα, την Ελλάδα και την Κύπρο. Αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι η ΑΟΖ από μια απόμακρη ουτοπία που ήταν για τους περισσότερους πριν μερικά χρόνια, ότι έχει γίνει πια ένα όραμα με πρακτικούς στόχους που ανήκουν στις προτεραιότητες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι σημειώνεται μια εξέλιξη που πραγματικά δείχνει μια πορεία υψηλής στρατηγικής που δεν σκοντάφτει πάνω σε τοπικά εμπόδια που δεν συνειδητοποιούν ακόμα σε ποια αλλαγή φάσης έχουμε εισέλθει με το θέμα της ΑΟΖ. Η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη γι’ αυτή την εξέλιξη και να δείχνει το παράδειγμα δίχως φοβίες, γιατί αποδεικνύει ότι έχει βρει τον δρόμο της ανάκαμψης μέσω της ΑΟΖ και τις δικές της δυνάμεις.
Το Υπουργικό Συμβούλιο προετοιμάζεται ήδη να καθορίσει μερικές από τις προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρχίζει τον Ιανουάριο του 2014. Σε αυτό το πλαίσιο μεταξύ άλλων παρουσιάζεται και το θέμα της ΑΟΖ ως βασικός άξονας. Το περιβάλλον, οι θαλάσσιες ζώνες και οι ΑΟΖ στη Μεσόγειο, θα απασχολήσουν τους Υπουργούς και μ’ αυτό τον τρόπο θα συνεχιστεί σε εθνικό επίπεδο η στρατηγική του Ευρωπαϊκού Ψηφίσματος
(Μάρτιος 2013) και η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ιούνιος 2013) για να ενταχθεί σε ευρωπαϊκό πλαίσιο με όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή την Ιταλία, τη Μάλτα, την Ελλάδα και την Κύπρο. Αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι η ΑΟΖ από μια απόμακρη ουτοπία που ήταν για τους περισσότερους πριν μερικά χρόνια, ότι έχει γίνει πια ένα όραμα με πρακτικούς στόχους που ανήκουν στις προτεραιότητες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι σημειώνεται μια εξέλιξη που πραγματικά δείχνει μια πορεία υψηλής στρατηγικής που δεν σκοντάφτει πάνω σε τοπικά εμπόδια που δεν συνειδητοποιούν ακόμα σε ποια αλλαγή φάσης έχουμε εισέλθει με το θέμα της ΑΟΖ. Η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη γι’ αυτή την εξέλιξη και να δείχνει το παράδειγμα δίχως φοβίες, γιατί αποδεικνύει ότι έχει βρει τον δρόμο της ανάκαμψης μέσω της ΑΟΖ και τις δικές της δυνάμεις.
Ελληνική ΑΟΖ και στρατηγική -- Νίκος Λυγερός
0 Σχόλια