Του Γιώργου Κράλογλου
Όποιος κατάλαβε, από τον διάλογο των πολιτικών αρχηγών, τι θα κάνουν, ως κυβέρνηση, για την ακρίβεια, να το πει και σε εμάς που δεν το καταλάβαμε…
Τα γλυκανάλατα για την αισχροκέρδεια (ειδικά στην ενέργεια και στα καύσιμα) που τα πήραμε χαμπάρι το 2022 (όχι 30 χρόνια πριν -το 1993- που ανοίξαμε την αγορά καυσίμων, ως υποχρέωση προς την Ε.Ε. και την ανταγωνιστικότητα στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά) δεν έχουν νόημα ουσίας. Και αρχίσαμε να τα βαριόμαστε.
Το τοπίο στην αισχροκέρδεια και στο φορολογικό κυνηγητό είναι τόσο θολό (για να μην πούμε σκοτεινό) που δεν θα βγάλει άκρη όσο και να ασχοληθείς.
Τα δε "κέρδη" στους φορολογούμενους από τους Ειδικούς Φόρους Καυσίμων και Ενέργειας και του επιπλέον ΦΠΑ επί των ειδικών φόρων, σχηματίζουν τέτοιο λαβύρινθο που κανείς δεν πρόκειται να μπει. Έτσι κι αλλιώς θα χαθεί. Δεν πρόκειται ποτέ να βρει την άκρη…
Συνεπώς οι, ένθεν και ένθεν, αερολογίες που ακούστηκαν και στον διάλογο των δημοσιογράφων με τους πολιτικούς αρχηγούς, για το κυνήγι της αισχροκέρδειας και το ποιος θα πιάσει το μεγαλύτερο "ψάρι" η το ποιο εντυπωσιακό κεφάλι…, πολύ σύντομα θα αφήσει επίσης τους πάντες αδιάφορους.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τις χαρές και τα γλέντια… που μας φέρνει η πτώση του πληθωρισμού (στον πίνακα… και μόνο στον πίνακα) το ζητούμενο παραμένει.
Ποιος τα βγάζει πέρα με την ακρίβεια. Την ακρίβεια που βεβαίως ήρθε για μείνει και θα μείνει, όπως πάντα συμβαίνει στο τόπο μας.
Και για να "ξεναγηθούμε" στην ακρίβεια, πριν πάμε στα τρόφιμα και στις υπηρεσίες (οι τιμές των οποίων τραβάνε την ανηφόρα ανάλογα με τις αγορές και τους αγοραστέ , από περιφέρεια σε περιφέρεια) ας σταθούμε σε ένα εντελώς ανεξήγητο θέμα. Τα υλικά οικοδομής. Κάθε είδους υλικά οικοδομής.
Τι έγινε και στον πολύπλευρο αυτό χώρο της αγοράς και των κατασκευών και δεν το νοιώσαμε στην ώρα του.
Μαζί με την άλλη παραγωγή που χάθηκε στη χώρα, δηλαδή μαζί με τα εισαγόμενα σκόρδα, τα κρεμμύδια και το καλαμπόκι από Τουρκία (γιατί σε εμάς δεν συμφέρει η παραγωγή τους) έχουμε και τούβλα και ασβέστη και άμμο εισαγωγής…;
Έχουμε εκτός τις βίδες και τα καλώδια Κίνας ή Ρουμανίας και όλα τα υδραυλικά και το ξύλο και το μάρμαρο σε εισαγωγή; Αν δεν είναι έτσι (μιας και κανείς δεν πείθεται ότι δεν εισάγουμε τα πάντα και ότι για να βρεις κάτι ελληνικής παραγωγής είναι ζήτημα πλέον…), πώς δικαιολογούνται οι τιμές που τριπλασιάσθηκαν μέσα σε μια 3ετία. Όλα τα προκάλεσε η ενέργεια. Οι Ρώσοι είναι πίσω από τα πάντα…; Τίποτε άλλο δεν κρύβεται;
Δεν τα σημειώνουμε αυτά ψηλαφίζοντας τις περιοχές της δικής μας γενικής ακρίβειας (εντός της Ε.Ε.), με σκοπό να φέρουμε στην επιφάνεια αυτά που έτσι και αλλιώς επιπλέουν… Τόσο αφελείς δεν είμαστε.
Τα σημειώνουμε για να τα βάλουμε δίπλα από τα τρόφιμα της δικής μας παραγωγής (αυτά δηλαδή που συμφέρει ακόμη να τα παράγουμε στη χώρα) και να βρούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι της ακρίβειας.
Να βρούμε τι ξέφυγε ή ποιοι είναι όσοι ξέφυγαν από τη δήθεν αγορανομική μας παρακολούθηση. Πως ξέφυγαν και πήγαν τις τιμές και στα τρόφιμα σε επίπεδα από τα οποία δεν πρόκειται να κατέβουν. Και αφού τα βρούμε και τους βρούμε… τότε και μόνο τότε να μιλήσουμε αφενός για την ακρίβεια (που -όπως θα δούμε- θα μείνει ξέχωρα από την πορεία του πληθωρισμού) και αφετέρου για την πραγματική έκταση της αισχροκέρδειας που όπως φαίνεται δεν την αγγίζει κανείς, ίσως και από τον φόβο μήπως έρθουν τα πάνω κάτω και στις εκλογές…
0 Σχόλια