Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία το 2015, όσοι ήξεραν τι σημαίνει σοσιαλιστική οικονομική πολιτική δεν εξεπλάγησαν καθόλου από την φορολαίλαπα που ανέλαβε εκπληρώσει τους στόχους του τρίτου μνημονίου. Αντίθετα, την περίμεναν!
Η βάση της ιδεολογίας των ριζοσπαστικών αριστερών κομμάτων, είναι η αναδιανομή των εισοδημάτων. Θεωρητικά από πάνω προς τα κάτω. Στην πράξη βέβαια, ούτε η κατεύθυνση ακολουθείται, ούτε πρόκειται για αναδιανομή. Ουσιαστικά είναι ένα σιδερένιο χέρι που ασκεί απόλυτο έλεγχο στα εισοδήματα των πολιτών με στόχο να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία ούτως ώστε η νομενκλατούρα να μπορεί να διατηρεί τον τρόπο ζωής και τα προνόμια της.
Για την άσκηση αυτού του ελέγχου, το τέλειο εργαλείο έχει τη μορφή της βαριάς φορολόγησης των εισοδημάτων. Όμως δεν είναι η μόνη μέθοδος! Παράλληλα εφαρμόζονται και όποιες άλλες μορφές φορολογίας μοιάζουν εφικτές, όταν περνούν από το μυαλό των στελεχών του κόμματος. Έτσι, στη διάρκεια της τετραετίας 2015-19 εκτός από την εκτίναξη της φορολογίας των μεσαίων εισοδημάτων, είχαμε και την αύξηση ή/και προσθήκη διαφόρων έμμεσων φόρων. Ένα γεγονός το οποίο, κατά γενική ομολογία κόστισε βαρύτατα πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ και ήταν εκ των βασικών αιτίων της ήττας του, στις εκλογές του Ιουλίου 2019.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς, το βαρύ να γίνει μάθημα στα ηγετικά κλιμάκια της Κουμουνδούρου! Αμ δε! Όπως με τόσες άλλες περιπτώσεις αντίστοιχων θεμάτων, η νομενκλατούρα παραμένει δογματικά προσηλωμένη στα μαρξιστικά-λενινιστικά κελεύσματά του περασμένου αιώνα. Αντί, ως σύγχρονη και ενημερωμένη πολιτική πτέρυγα, να προτείνει νέους τρόπους και λύσεις των προβλημάτων επιμένει να παραμένει στα αραχνιασμένα δωμάτια, μη βιώσιμων οικονομικών θεωριών.
Μόλις προχθές ο αντιπρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κύριος Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας σε συνέδριο του Economist, υποστήριξε πως η φορολογία των μερισμάτων και το αφορολόγητο των €800.000 σε δωρεές και γονικές παροχές είναι πολύ μικρά για την για την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Μιλάμε για μια χώρα όπου το σύνολο της φορολογίας των φυσικών προσώπων, ξεπερνά ακόμη και σήμερα το 50%, ενώ έχει ταυτόχρονα τεράστια ανάγκη προσέλκυσης και πραγματοποίησης μεγάλων άμεσων ξένων επενδύσεων. Παρ όλα αυτά, ο κύριος Δραγασάκης υπονόησε εμμέσως πλην σαφώς πως, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές, η φορολογία των μερισμάτων θα αυξηθεί σημαντικά!
Φυσικά, αυτές οι δηλώσεις προκάλεσαν σάλο στην επικαιρότητα, δίνοντας την ευκαιρία στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης να υπενθυμίσουν τη βαριά φορολογία που εφαρμοζόταν στη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης και την οικονομική καταδυνάστευση της μεσαίας τάξης. Με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν όλα τα προβεβλημένα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τρέχουν σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες, προσπαθώντας να πείσουν ότι αυτές είναι σύγχρονες τάσεις στην οικονομία και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα! Χωρίς βέβαια να καταφέρουν να πείσουν πολλούς!
Χρειάζεται να γίνει κατανοητό πως η αριστερά, τουλάχιστον η αριστερά που υπάρχει στην Ελλάδα, παραμένει προσκολλημένη σε ιδέες και μεθόδους που έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την πραγματικότητα της σύγχρονης ζωής. Η αποτυχία αυτών των ιδεών ενοχλεί ιδιαίτερα και συναισθηματικά με αποτέλεσμα να αρνούνται να δεχθούν το δίδαγμα του παθήματος και της ήττας!
Μπορούν άραγε άνθρωποι με τέτοια αραχνιασμένα σκεπτικά και μυαλά να κυβερνήσουν μια ευρωπαϊκή χώρα και να την οδηγήσουν στην 4η βιομηχανική επανάσταση, σε ευημερία και πρόοδο;
Κομμάτι δύσκολο…
Πέτρος Λάζος
0 Σχόλια