Του Κώστα Στούπα
O Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να χάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία και το άστρο του έχει αρχίσει τη δύει. Από, Ιβάν ο Τρομερός ή Μεγάλος Πέτρος που οραματιζόταν να μείνει στην ιστορία, το πιθανότερο είναι να μείνει σαν αυτός που οδήγησε την αχανή χώρα στις μεγαλύτερες ήττες όπως η συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ του Λένιν και η διάλυση της ΕΣΣΔ που ακολούθησε την περίοδο Μπρέζνιεφ...
Στην Ουκρανία η ήττα ξεκίνησε με την αποτυχία της κατάληψης του Κιέβου τις πρώτες μέρες και εν συνεχεία με την αδυναμία να κρατήσει υπό έλεγχο τις ανατολικές επαρχίες μετά την Ουκρανική αντεπίθεση.
Μετά την Ουκρανία το πιθανότερο είναι πως θα είχαν σειρά οι άλλες χώρες που βρέθηκαν μετά τον τελευταίο πόλεμο κάτω από τη σοβιετική χαλύβδινη μπότα. Το σχέδιο αυτό όμως φαίνεται πως βούλιαξε στους βάλτους γύρω από το Κίεβο και τα θολά νερά του Δνείπερου.
Αντ’ αυτού, χώρες όπως η Φιλανδία και η Σουηδία που βρίσκονται στα ευάλωτα πλευρά της Ρωσίας προσχωρούν στο ΝΑΤΟ. Το ίδιο ζητάει και η Ουκρανία. Το σχέδιο απομάκρυνσης του ΝΑΤΟ από τα σύνορα της Ρωσίας λοιπόν όχι μόνο απέτυχε παταγωδώς αλλά έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα...
Θεωρείται βέβαιο πλέον πως ο χρόνος της παντοδυναμίας Πούτιν έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης διακρίνουν ήδη κινήσεις από διάφορους πιθανούς διαδόχους.
Υπάρχουν ενδείξεις, έγραφε η επιθεώρηση Politico πριν από λίγες μέρες, πως ήδη έχουν σχηματιστεί δυο "φατρίες" στο ρωσικό καθεστώς: "Υπάρχουν ενδείξεις πως μια εσωτερική διαμάχη για την εξουσία βρίσκεται σε εξέλιξη, με δύο κύριες συμμαχίες να σχηματίζονται: Η μια αφορά το "πολεμικό κόμμα" με επικεφαλής τους Καντίροφ και Πριγκόζιν και η αντίπαλη φατρία αποτελείται από τις υπηρεσίες ασφαλείας, τον Σοϊγκού και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείο Βαλερί Γκερασίμοφ".
Τούτα συνάγονται τις τελευταίες εβδομάδες, από εσωτερικές διαμάχες στο Κρεμλίνο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καθώς διάφοροι αξιωματούχοι επικρίνουν δημόσια ο ένας τον άλλον και την ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της Μόσχας.
Ο Μιχαήλ Κασιάνοφ, πρωθυπουργός του Πούτιν από το 2000 έως το 2004, προβλέπει ότι η παραμονή του προέδρου στην εξουσία θα μπορούσε ξαφνικά να ανατραπεί.
"Σε τρεις ή τέσσερις μήνες πιστεύω ότι θα υπάρξει μια κρίσιμη αλλαγή" είπε ο Κασιάνοφ, ο οποίος τώρα ζει εξόριστος, στο Sky News στις 30 Σεπτεμβρίου.
Οι ταπεινωτικές υποχωρήσεις των ρωσικών δυνάμεων και η ομολογία της αποτυχίας με την κακοσχεδιασμένη επιστράτευση φαίνεται πως έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο. Η Ρωσία είναι μια κλεπτοκρατία και η κακή και αναποτελεσματική οργάνωση ήταν αναμενόμενη. Το ίδιο και η φυγή εκατοντάδων χιλιάδων Ρώσων υψηλού επιπέδου και ειδίκευσης.
Προς το παρόν λοιπόν φαίνεται να κερδίζουν οι σκληροπυρηνικοί ηγέτες της "φιλοπόλεμης" φατρίας με εξέχουσες προσωπικότητες τον Καντίροφ και τον Πρικοζίν.
Συνέπεια τούτου είναι οι βομβαρδισμοί υποδομών και αμάχων σε όλη την Ουκρανία.
Το ερώτημα που πλανάται στον αέρα είναι αν θα υπάρξει διαταγή για χρήση πυρηνικών όπλων και αν αυτή θα διεκπεραιωθεί χωρίς "τριγμούς" γιατί πάντα στην ιεραρχία υπάρχουν στρατιωτικοί που έχουν επίγνωση των συνεπειών θυμικών αποφάσεων ναρκισσευόμενων ηγετών.
Ανάλογα περιστατικά είχαν συμβεί στις ΗΠΑ επί Προεδρίας Τραμπ όταν ο επικεφαλής του επιτελείου ζήτησε να μην εκτελούνται εντολές του Προέδρου τις οποίες δεν έχει εγκρίνει ο ίδιος και δεν έχουν περάσει από τις αρμόδιες θεσμικές δικλείδες. Τούτο το έπραξε προφανώς όταν όπως και άλλοι στενοί συνεργάτες του πρώην προέδρου αντελήφθη πως είχε αρχίσει να... ξεφεύγει! Αν αυτά συμβαίνουν στις δημοκρατίες υποθέστε τι μπορεί να συμβούν στις "κλεπτοκρατίες"...
Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο και όπως έχουμε ξαναπεί η βασική αιτία είναι η άκρατη ευημερία τις τελευταίες δεκαετίες χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Ο χρόνος λοιπόν φαίνεται πως άρχισε να μετράει αντίστροφα για τον Πούτιν, αλλά δυστυχώς η διάδοχη κατάσταση δεν υποστηρίζει πως η διαμάχη της Ρωσίας με τη Δύση θα τελειώσει σύντομα και χωρίς κόστος...
0 Σχόλια