Του Μανόλη Καψή
Η αλήθεια είναι ότι σπανίως περιμένουμε να μάθουμε την είδηση από τις δημοσκοπήσεις. Συνήθως τα γκάλοπ έρχονται να επιβεβαιώσουν, αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Αυτό που διαισθανόμαστε, μιλώντας με τους φίλους μας και τους γνωστούς μας. Έτσι συνέβη και με τις πρώτες δημοσκοπήσεις του Φθινοπώρου, που πολλοί περίμεναν πώς και πώς. Ειδικά οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, για να επιβεβαιώσουν την βεβαιότητά τους ότι ο Μητσοτάκης καταρρέει υπό το βάρος του σκανδάλου των υποκλοπών.
Όλοι διαισθανόμασταν ότι η κυβέρνηση "έχει καθίσει”. Και όντως η πρώτη έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας, η δημοσκόπηση της GPO για την εφημερίδα Τα Νέα, έδειξε μια κάμψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη- σε σχέση με τη μέτρηση του περασμένου Ιουλίου - της τάξης του 1,7%. Ανάλογα είναι τα ευρήματα και των δημοσκοπήσεων που ακολούθησαν. Δεν το λες και κατάρρευση, αλλά αυτό είναι και το πρόβλημα με τις βεβαιότητες. Σπανίως έχουν σχέση με τη πραγματικότητα. Ειδικά οι βεβαιότητες του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν το λες και κατάρρευση, αλλά με δεδομένο το υψηλό ποσοστό που χρειάζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να κατακτήσει την αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές του 2023, το ποσοστό είναι κρίσιμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του έχει κερδίσει ένα ταπεινό 0,9%, ενώ το ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος στην παρούσα φάση του σκανδάλου των υποκλοπών, έχει κερδίσει ένα "μικρό” 1%.
Η εφημερίδα σχολίαζε τα αποτελέσματα της έρευνας γράφοντας: "Κίτρινη κάρτα και πρώτες ρωγμές από τις παρακολουθήσεις.”
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι αυτό είναι το συμπέρασμα από την έρευνα.
Αν προσέξει κανείς τα επιμέρους στοιχεία της δημοσκόπησης, η υπόθεση των υποκλοπών αξιολογείται ως μείζον θέμα από μόλις το 9,7% των ερωτηθέντων, σε αντίθεση με το θηριώδες 36,7% που θεωρεί ως το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και το επίσης 36,3%, που θεωρεί ως μείζον θέμα την ακρίβεια και τον πληθωρισμό.
Ακόμα πιο ενδεικτικό είναι ότι μεταξύ των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, οι υποκλοπές θεωρούνται ως κορυφαίο θέμα από μόλις το 4,7% των ερωτηθέντων, πιο κάτω και από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις (10,5%) και το μεταναστευτικό (6,1%), πολύ πιο κάτω από τις αυξήσεις στο ρεύμα φυσικά (44,3%) ή τον πληθωρισμό (29,3%).
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, το θέμα των υποκλοπών αξιολογείται ως το νούμερο ένα πρόβλημα από μόλις το 15,5% των ερωτηθέντων, ενώ στην ερώτηση αν οι αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις μπορεί να επηρεάσουν την ψήφο των πολιτών, εκείνοι απαντούν όχι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
Τέλος της ιστορίας λοιπόν; Πολύ κακό για το τίποτα; Έτσι εξηγείται και η ψυχραιμία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που πλέον επικεντρώνεται στην ακρίβεια και αφήνει τη δυσάρεστη αυτή ιστορία να ξεχαστεί;
Και ναι και όχι. Γιατί αν στην πλειοψηφία του κόσμου η υπόθεση των υποκλοπών είναι μια ενοχλητική λεπτομέρεια, στον κόσμο του κέντρου, που ήταν και το μεγάλο ατού του Κυριάκου Μητσοτάκη εν όψει των εκλογών, η υπόθεση βαραίνει διαφορετικά. Ο κόσμος των ψηφοφόρων του κέντρου, προσχώρησε στον Κυριάκο Μητσοτάκη με μισή καρδιά και από αποστροφή για την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και των αρμών της εξουσίας από τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί οι ψηφοφόροι δεν είναι δεδομένοι.
Ο δείκτης της αντίδρασης του κόσμου αυτού είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που δείχνει να έχει διαρρήξει πλέον τους όποιους δεσμούς του με την κυβερνητική παράταξη. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η οργή του Ευάγγελου Βενιζέλου έχει να κάνει και με την εικαζόμενη "πολιτική διαχείριση” της σκευωρίας της Novartis, που οδήγησε στην ακατανόητη απόφαση του δικαστικού συμβουλίου, ακόμα και αν ο θόρυβος που προκαλεί ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με τις συνεχείς παρεμβάσεις του - που αμφισβητούν την ερμηνεία του γεγονότος από την κυβερνητική πλειοψηφία - πολλαπλασιάζεται από την απουσία του Νίκου Ανδρουλάκη, η αντίδραση του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι ενδεικτική του state of mind των ψηφοφόρων του κέντρου. Υπάρχει πλέον έλλειμμα εμπιστοσύνης.
Αν η ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ στο αντικυβερνητικό μέτωπο με αιχμή του δόρατος τις υποκλοπές, εγκυμονεί τον κίνδυνο να γυρίσει μπούμερανγκ για την ηγεσία του Κινήματος, η κρίση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον κεντρώο χώρο και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι ένα πρόβλημα που μόνο ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να αποκαταστήσει. Εξηγώντας τι ακριβώς έχει συμβεί και γιατί έχει συμβεί. Όχι δια της σιωπής και της λήθης.
0 Σχόλια