Η υπόθεση Λιγνάδη θα ακολουθεί και θα «βαραίνει» την κυβέρνηση μέχρι να στηθούν οι κάλπες, είτε γίνουν πρόωρες εκλογές είτε όχι. Αποτελεί και θα εξακολουθήσει να είναι ένας από τους πιο δύσκολους, στο «ξέπλυμα», λεκές, ο οποίος θα επηρεάσει με τη σειρά του καθοριστικά ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με την απόφαση που θα λάβει όταν έρθει η ώρα της ψήφου (ανεξάρτητα από το «πώς» και «πόσο» θα αξιοποιήσουν επικοινωνιακά τα κόμματα της αντιπολίτευσης αυτή τη σκοτεινή ιστορία με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό που τοποθετήθηκε στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και το «ο.κ.» του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος).
Δεδομένου ότι τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης και δη της «λίστας Πέτσα» δεν αφιερώνουν ιδιαίτερο χρόνο σε αυτό το θέμα, οι αντιδράσεις, όπως αυτές εκδηλώνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, ειδικά τις τελευταίες ημέρες, στα θέατρα (με την ανάγνωση της ανακοίνωσης – καταπέλτη κατά της αποφυλάκισης Λιγνάδη του συλλόγου των Ηθοποιών από τη Μαρία Κίτσου, στην Επίδαυρο, το Σάββατο 16/7, να αφήνει ισχυρό «αποτύπωμα» στον δημόσιο διάλογο) επιβεβαιώνουν ότι το «Λιγνάδης_Gate», όπως αναφέρεται στα hashtags, έχει «τραυματίσει» ανεπανόρθωτα το προφίλ της κυβέρνησης, ακόμη και του ίδιου του πρωθυπουργού. Μετά το άκουσμα της είδησης για την αποφυλάκιση του κριθέντα ως ενόχου για 2 βιασμούς Δημήτρη Λιγνάδη, τα σχόλια, οι αναρτήσεις και οι δημόσιες συζητήσεις σε φόρα των social media δίνουν και παίρνουν χωρίς σταματημό. Στο «στόχαστρο» της λαϊκής οργής βρίσκεται τόσο η Δικαιοσύνη (για τον λόγο αυτό βγήκε άρον άρον η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων το Σάββατο, μέσω της οποίας επιχειρήθηκε να αιτιολογηθεί η σχετική απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών) όσο, κυρίως, η κυβέρνηση.
Η κριτική μεγάλης μερίδας των πολιτών για τη Δικαιοσύνη επικεντρώνεται στην απόφαση αποφυλάκισης του Δημ. Λιγνάδη, μέχρι την πραγματοποίηση του Εφετείου (σε 2 – 3 χρόνια από σήμερα) παρά το γεγονός ότι κρίθηκε ένοχος για 2 βιασμούς ανηλίκων. Αν και έχει γίνει γνωστό ότι η νομοθεσία είναι «ελαστική» για αυτές τις πράξεις, εν τέλει φαίνεται ότι η απόφαση για αποφυλάκιση ή μη ενός ενόχου επί αυτών των αδικημάτων επαφίεται στην κρίση των δικαστών. Και είναι δύσκολο, εύλογα, για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας να βλέπει πίσω από τα σίδερα πολίτες για χρέη, π.χ., προς το δημόσιο και την ίδια στιγμή, να αντιλαμβάνεται ότι παιδοβιαστές μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, όπως φυσικά και κατηγορούμενοι για βιασμούς.
Για τον ίδιο λόγο ήδη ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών ασκούν οξεία κριτική στην κυβέρνηση και δη στο πρωθυπουργικό περιβάλλον. Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να «πληρώνει» ακριβά τις φωτογραφίες που συνήθιζε να βγάζει με τον κ. Λιγνάδη, πριν ξεσπάσει η «θύελλα», μαζί με τη σύζυγό του, την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και άλλους επισήμους, όπως φυσικά και τις αρχικές αντιδράσεις του Μεγάρου Μαξίμου (όταν ακούστηκαν οι πρώτες φήμες για τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου) που περισσότερο σε «ξέπλυμα» παρέπεμπαν, παρά σε διάθεση απερίφραστης καταδίκης των πράξεων του.
Η ελληνική κοινωνία δεν συγχωρεί
Όσο κι αν τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης μοιάζουν σαν να κρατούν το θέμα στα «χαμηλά», το «Λιγνάδης_Gate» είναι μια από τις ιστορίες που περνά εύκολα στη βάση της κοινωνίας και αποτελεί -και θα συνεχίσει- ένα από τα ζητήματα που για πολύ καιρό ακόμη θα συζητιούνται ευρέως σε παρέες. Δεν είναι το δυσκολονόητο θέμα της υπόθεσης «Folie folie που δεν καταλάβαιναν ακόμη και οι δημοσιογράφοι που καλούνταν να το καλύψουν. Εδώ τα πράγματα είναι απλά: ένας ηθοποιός – ισχυρός παράγοντας του θεάτρου, με διασυνδέσεις εντός του καλλιτεχνικού αλλά και πολιτικού χώρου, κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για βιασμούς ανηλίκων. Τελεία και παύλα. Και η ελληνική κοινωνία, όσο κι αν έχει μάθει να ζει διαχρονικά πίσω από «εικονικές βιτρίνες», όταν ένα τέτοιο θέμα έρχεται στην επιφάνεια, είναι πάντα στη μεγάλη πλειονότητα της εναντίον.
Πολύ περισσότερο, η λαϊκή οργή πολλαπλασιάζεται όταν η απόφαση – «χάδι» για έναν παιδοβιαστή ενισχύει το αίσθημα της αδικίας και του διαχωρισμού των πολιτών βάσει… γνωριμιών. Στην προκειμένη, οι εξελίξεις έριξαν «λάδι στη φωτιά» και ήρθαν, με βάση τα όσα υποστηρίζουν πολλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, να επιβεβαιώσουν ότι στην ελληνική κοινωνία έχει παγιωθεί η αίσθηση της ύπαρξης μιας «α λα καρτ» δικαιοσύνης, που άλλους τους «ραπίζει» και άλλους τους «χαϊδεύει»
0 Σχόλια