Του Κώστα Στούπα
Δεν υπάρχει ημέρα πλέον που κάποιο εκ των κορυφαίων στελεχών του καθεστώτος της Άγκυρας να μην καταφέρεται με όλο και πιο επιθετικό τρόπο εναντίον της Ελλάδας.
Πριν λίγες μέρες μάλιστα για πολλοστή φορά ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν σε συγκέντρωση του κυβερνώντος κόμματος στην Άγκυρα ανάφερε πως: "H Ελλάδα επιτρέπει στο έδαφός της την ίδρυση αμερικανικών βάσεων ενώ εκεί τριγυρνούν τρομοκρατικές οργανώσεις".
Όλα αυτά τα υποστηρίζει ο πρόεδρος Ερντογάν την ώρα που η μεγαλύτερη βάση των Αμερικάνων στην ευρύτερη περιοχή παραμένει στο Ιντσιρλίκ και στελέχη πολλών ισλαμιστικών οργανώσεων που έχουν χαρακτηριστεί ως τρομοκρατικές, κυκλοφορούν ελεύθερα στην Τουρκία και φέρονται να έχουν διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με το καθεστώς του.
Η σημασία αυτών είναι μικρή καθώς φαίνεται πως διεθνώς έχουμε περάσει στη φάση όπου η κάθε πλευρά θεωρεί "τρομοκράτες" συλλήβδην τους αντιπάλους και όσους γενικά θεωρεί ανταγωνιστές και ανεπιθύμητους.
Η Τουρκία ενοχλείται από τις συμφωνίες της Ελλάδας με ΗΠΑ και Γαλλία ενώ προσπαθεί να αναθερμάνει τις σχέσεις της με Αίγυπτο και Ισραήλ και ΗΑΕ προκειμένου να χαλαρώσει τον βρόχο που έχει δημιουργηθεί γύρω της.
Είναι φυσικό η παρουσία Αμερικανών στρατιωτικών στην Ελλάδα να ενοχλεί τους Τούρκους καθώς φαίνεται πως υποτιμούν την αυτόνομη αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας παρά το "μάθημα" του θέρους του 2020 στην Αν. Μεσόγειο.
Για τους έχοντες γνώση των ζητημάτων, το καλοκαίρι του 2020 στην Αν. Μεσόγειο, οι δραστηριότητες της Τουρκίας προσφέραν μια ευκαιρία στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να εφαρμόσουν "πρωτόκολλα" πέραν των συνηθισμένων νατοϊκών με αποτελέσματα ιδιαίτερα ικανοποιητικά αν κρίνει κάποιος από τις εξελίξεις.
Με βάση τις εκτιμήσεις περισσότερο ειδικότερων, από την αναμέτρηση του θέρους του ’20, προκύπτουν κάποια συμπεράσματα:
"Ο συντονισμός των ελληνικών δυνάμεων" θεωρείται υποδειγματικός καθώς επιτεύχθηκαν πρωτοφανείς δείκτες επιχειρησιακής αποδοτικότητας όπως η αστραπιαία στελέχωση των μονάδων, εν καιρώ καλοκαιρινής ραστώνης".
"Η ταχύτητα της αντίδρασης επέτρεψε την κατάληψη επίκαιρων θέσεων για επίτευξη του τακτικού πλεονεκτήματος".
Κατά τους ίδιους κύκλους: "Παράλληλα, αναδείχθηκε η σημασία του ανθυποβρυχιακού πολέμου και σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει καμία ανάγκη περαιτέρω παράθεσης γεγονότων μιας και τα στοιχεία δεν μπορεί να είναι παρά μόνο εκείνα τα οποία βρίσκονται σε αυστηρά ανοικτές πηγές.
Όμως, τη στιγμή που σε τέτοιες ακραίες συνθήκες το "ατύχημα" δύναται να λάβει εξαιρετικά σοβαρές διαστάσεις, η "επακούμβηση" αποτελεί έναν δείκτη αποδοτικότητας που χρήζει διδακτικής αξιοποίησης αφού, κατά τα δημοσιεύματα, ο υπαίτιος ενώ φρόντισε να αιφνιδιάσει δια του πλεονεκτήματος ανάληψης της σχετικής πρωτοβουλίας τελικά αιφνιδιάστηκε ο ίδιος δεχόμενος ένα πλήγμα που δεν κατέστη διαχειρίσιμο ψυχολογικά έως σήμερα..."
Το καθεστώς της Άγκυρας ενδεχομένως, γιατί βρίσκεται πιεσμένο από τις εσωτερικές εξελίξεις φαίνεται πως υποτιμά τόσο τα συμπεράσματα από την αντιπαράθεση του 2020 όσο και αυτά από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία όπου ο πόλεμος που σχεδιάστηκε και ξεκίνησε σαν "πόλεμος αστραπή" έχει εξελιχθεί σε πόλεμο χαρακωμάτων με ανυπολόγιστο κόστος για τους επιτιθέμενους.
Οι Τούρκοι μας υποτιμούν και αυτό δεν είναι κατ΄ανάγκη κακό...
0 Σχόλια