Του Γιώργου Κράλογλου
Όλα δείχνουν ότι ο "τελικός" της "αναμέτρησης" καταναλωτών και κράτους, στο ρεύμα και στα καύσιμα, θα γίνει στο "γήπεδο" των φόρων. Ασυγχώρητο λάθος...
Η επιμονή να μαζεύουμε φόρους με κάθε τρόπο και κάθε σύστημα (η ΑΑΔΕ ετοιμάζει νέα σύγχρονα καμάκια...) για να γεμίζει ο κορβανάς και να μοιράζονται επιδοτήσεις στο ρεύμα και κουπόνια στα καύσιμα, είναι τραγικότατο λάθος.
Θα φανεί μέσα στο 2022 "καίγοντας" πρώτη την αγορά, η οποία δεν θα χαρεί τα κέρδη της από τον τουρισμό. Η ΑΑΔΕ θα είναι στη γωνία...
Το θέμα μας ασφαλώς και δεν είναι η φοροεισπρακτική τακτική και η φοροεισπρακτική τεχνική της ΑΑΔΕ που αναβαθμίζεται ενόψει του καλοκαιρινού τουρισμού. Αλίμονο. Η φοροδιαφυγή είναι στις πρώτες από τις θανάσιμες αμαρτίες της οικονομίας μας...
Αυτό που μας ανησυχεί είναι ότι τα πάντα πλέον, στην οικονομική μας πολιτική, επικεντρώνονται στο απαράδεκτο φορολογικό μας σύστημα. Και στο άθλιο και μη ανταποδοτικό κράτος που συντηρεί και για πολιτικές σκοπιμότητες το σύστημα...
Ειδικά από το 2019 που με πρόσχημα την πανδημία συνδέσαμε και την κοινωνική μας πολιτική (παροχές - επιδόματα) με τους φόρους όλων των ιθαγενών αλλά και την πολιτική υγείας μιας και για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, ο κρατισμός και στην υγεία είναι στην κορυφή των επιλογών του ψευτοσοσιαλισμού μας.
Έρχεται όμως δήθεν αιφνιδίως... το ενεργειακό το 2021 (ενώ από το τέλος του καλοκαιριού γνωρίζαμε ότι κάτι δεν πάει καλά με τις τιμές σε ενέργεια και καύσιμα αλλά καμωθήκαμε πως δεν το προσέξαμε...) και βεβαίως μας πιάνει αδιάβαστους...
Αδιάβαστους ακόμη και όταν στην καρδιά του πολέμου προς την Ουκρανία ήταν αυτονόητα να συμβούν αυτά που περάσαμε.
Οι χονδρικές τιμές στο ρεύμα να πλησιάζουν ανησυχητικά και τα 300 ευρώ για να επιστρέψουν στα 230-250 ευρώ και να μείνουν. Τα δε καύσιμα να κρατάνε τα "δεκανίκια" για τη γρήγορη άνοδο του πληθωρισμού και να πιάνουν το 11%, όταν εμείς τον βλέπαμε στα 4-5%!!
Και εμείς, τι κάναμε; Και τι συνεχίζουμε να κάνουμε;
Μαζεύουμε φόρους από εδώ και από εκεί, (όχι γιατί κάτι άλλαξε και θέλουμε να τους ανταποδώσουμε στους φορολογούμενους μιας και δεν έχουμε τι άλλο να πούμε) αλλά για να μοιράζουμε κουπόνια. Για να μιλάμε για επιδοτήσεις. Για να χαλαρώνουμε τους ρυθμούς επιστροφής των επιστρεπτέων...
Έτσι θα προχωρήσουμε;
Μοιράζοντας κρατικά χαρτζιλίκια χωρίς να βρούμε αυτά που μας φταίνε; Και μόλις ο πληθωρισμός αρχίζει να βαράει το καμπανάκι του εμείς θα μετράμε το ύψος του και διάρκεια του;
Τι να κάνουμε; Έχουμε εξαντλήσει δυνατότητες και περιθώρια της κρατικής παρέμβασης στο σύστημα διαμόρφωση των τιμών σε καύσιμα και ενέργεια ή την έκταση αναγκών μας σε εισαγόμενα είδη και πρώτες ύλες, ώστε να βάλουμε κάποιους φραγμούς στις αυξήσεις που πάνε να αυτοματοποιηθούν επειδή εμείς ξέρουμε μόνο το πώς θα επιδοτούμε την αγορά και τα νοικοκυριά;
Οφείλουμε να το αντιληφθούμε το συντομότερο. Η προσοχή μας δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται μόνο σε μηχανισμούς είσπραξης των φόρων.
Το ενδιαφέρον των οικονομικών υπουργείων να μην περιορίζεται μόνο στη συντήρηση πολιτικών κρατισμού. Η "εύκολη λύση" των κυβερνητικών προσφορών σε επιδοτήσεις και επιδόματα δεν θα βγάλει πουθενά.
Θα καταντήσουμε να ανεβοκατεβάζουμε κυβερνήσεις με κριτήρια το πόσα δεσμεύεται να δίνει σε επιδόματα και κουπόνια και όχι αν έχει την ικανότητα να κόψει τον "Γόρδιο Δεσμό" της εμπλοκής μας στα γρανάζια ενός ψευτοσβιετισμού, που μεριμνά και για το ρεύμα και για τα καύσιμα των μπολσεβίκων...
Παρά τον έλεγχο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας από το κράτος αν δεν βρούμε τρόπο να απορροφήσουμε μέρος από ενεργειακές κρίσεις και τις πληθωριστικές τους πιέσεις η τακτική μονιμοποίησης της πολιτικής απορρόφησης αυξήσεων με επιδόματα και κουπόνια, θα μας γυρίσει μπούμερανγκ.
Ας το προσέξουμε αυτό πριν καούν τα πάντα και όλοι μας... Αν δεν βρούμε τις εστίες του προβλήματος της αυτόματης μεταφοράς στην κατανάλωση των τόσο μεγάλων αυξήσεων, (όπως μας συμβαίνουν μονίμως στις ενεργειακές κρίσεις και στις πληθωριστικές πιέσεις, μιας και έχουμε έτοιμο τον κορβανά για επιδοτήσεις από δικούς μας φόρους) θα περάσουμε σε νέο θανατηφόρο κύκλο για την οικονομία του τόπου. Και ένας Θεός ξέρει πώς θα βγούμε...
0 Σχόλια