Σε εκλογική ετοιμότητα έθεσε τον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας. Στην πρώτη συνεδρίαση της νέας Κεντρικής Επιτροπής ζήτησε από τους συντρόφους του να αφήσουν πίσω την εσωστρέφεια και να συστρατευθούν όλοι στη μάχη για να μπει τέλος στο "καθεστώς Μητσοτάκη", όπως έχει αποφασίσει να χαρακτηρίζει εφεξής την κυβέρνηση.
Εκ παραλλήλου, τους ζήτησε να βγουν όλοι στο λαό μέχρι να στηθούν οι κάλπες, οι οποίες κατά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πιθανό και να μην αργήσουν. Ο Σεπτέμβριος συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες, θεωρεί η ηγεσία της Κουμουνδούρου, επειδή, κατά τον Αλέξη Τσίπρα, "το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας που έρχονται θα είναι πολύ χειρότερα από το καταστροφικό 2021". Ακόμη κι αν οι εκλογές δεν γίνουν τον Σεπτέμβριο, αλλά τον Απρίλιο, το σίγουρο είναι ότι ο εκλογικός συναγερμός του Τσίπρα είναι και δικαιολογημένος και βάσιμος. Σε ένα μήνα συμπληρώνονται τρία χρόνια από τις εκλογές του 2019. Ο τέταρτος χρόνος εκ των πραγμάτων είναι προεκλογικός. Το αργότερο σε ένα χρόνο θα πρέπει υποχρεωτικά να στηθούν κάλπες. Η κυβερνητική θητεία είναι τετραετής, πέμπτος χρόνος δεν προβλέπεται.
Σε 100 ημέρες, αν οι εκλογές γίνουν τον Σεπτέμβριο, ο Αλέξης θα πρέπει να έχει ετοιμάσει κατάλληλα το κόμμα του για να διεκδικήσει είτε την πρώτη θέση, όπως είναι ο δικός του στόχος, είτε να λάβει ποσοστό το οποίο δεν θα απέχει πολύ από αυτό που έλαβε το 2019 και η διαφορά του από τη ΝΔ να είναι εντός του περιθωρίου του στατιστικού λάθος, δηλαδή μέχρι τρεις μονάδες για να δώσει με ελπίδες την μάχη του "δεύτερου γύρου", με την ενισχυμένη αναλογική. Η αλήθεια βέβαια είναι πως επειδή μεσολαβεί το καλοκαίρι ουσιαστικά χρόνος, σε περίπτωση που οι κάλπες στηθούν τον Σεπτέμβριο, δεν υπάρχει.
Για να ετοιμάσει όμως κατάλληλα το κόμμα του θα πρέπει η Κουμουνδούρου να ξεπεράσει τόσο τις παιδικές ασθένειες της ριζοσπαστικής αριστεράς όσο και τις γεροντικές του Κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας, το κοινό των οποίων φλερτάρει ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω της Προοδευτικής Συμμαχίας. Επειδή όμως ο χρόνος πιέζει -ειδικά αν οι εκλογές γίνουν τον Σεπτέμβριο είναι ελάχιστος- και τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων αντί να βελτιώνονται χειροτερεύουν, ο Τσίπρας ήταν λογικό να επιδιώξει τη φυγή προς τα μπρος, μεταθέτοντας ουσιαστικά για μετά τις κάλπες τα όποια εσωτερικά "ξεκαθαρίσματα λογαριασμών". Ή να τα καλύψει αφήνοντας πίσω το παρελθόν, και υπογράφοντας "συμβόλαιο με το μέλλον", όπως θα έλεγε και ο Γκίντεν.
Το οποίο σύνθημα δεν αφορά μόνο την εσωκομματική πραγματικότητα, αλλά κυρίως τη νέα πολιτική εικόνα, την οποίαν θέλει να εμφανίσει ο Τσίπρας στην κοινωνία. Το "παρελθόν" είναι αφενός τα κυβερνητικά λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, για τα οποία καταψηφίστηκε το 2019, ένα είδος δηλαδή αυτοκριτικής και αφετέρου τα "κουσούρια" της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως τα απαριθμεί η Κουμουνδούρου αναφερόμενη σε "τραγικά ελλείμματα όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στην εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος και το πολιτικό σύστημα", στα οποία αναφέρθηκε αναλυτικά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλώντας την Πέμπτη στη Βουλή και τα οποία επανέλαβε χθες ενώπιον των 300 συντρόφων του της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία, σημειωτέον αποτελείται κατά 50% από γυναίκες.
Το "άρωμα γυναίκας" στον ΣΥΡΙΖΑ ορισμένοι θεωρούν πως θα πρέπει η ηγεσία να το επικοινωνήσει περισσότερο και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Στη μεν ΝΔ είναι ελάχιστες οι γυναίκες που συμμετέχουν στην κυβέρνηση στο δε ΠΑΣΟΚ η πρώτη γυναίκα στην Κεντρική Επιτροπή εξελέγη στην 29η θέση (Έφη Χαλάτση) και η δεύτερη (Πωλίνα Λάμψα) στην 77η -αμφότερες "παπανδρεϊκές"- αντίθετα στον ΣΥΡΙΖΑ τις δύο πρώτες θέσεις κατέλαβαν η Έφη Αχτσιόγλου και η Ρένα Δούρου, ενώ στη δεκάδα βρίσκεται ακόμη μία, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Και φυσικά θα υπάρχουν 19 γυναίκες στην Πολιτική Γραμματεία, ενώ γυναίκα θα είναι και η γραμματέας του κόμματος, η Ράνια Σβίγγου.
Με το συνέδριο και την εκλογή ηγεσίας από τη βάση ο Τσίπρας κατάφερε να εμφανίσει μια διαφορετική εικόνα της Κουμουνδούρου. Το 2019 έδωσε την εκλογική μάχη με 25.000 μέλη. Τώρα θα τη δώσει με 170.000. Αδιαμφισβήτητα είναι ένα σοβαρό όπλο. Βέβαια, κάποιος θα πει -και ορθά- ότι το 2019 ο Αλέξης είχε μαζί του και τον κρατικό μηχανισμό. Τώρα δεν τον έχει, βρίσκεται στα χέρια του Μητσοτάκη. Δεν έχει όμως τη φθορά της διακυβέρνησης, αυτή την έχει ο Μητσοτάκης. Κατά συνέπεια στα ...όπλα υπάρχει ισοπαλία, αφού και της ΝΔ τα ενεργά και ταμειακώς εντάξει μέλη είναι περίπου 160.00, όσα δηλαδή και του ΣΥΡΙΖΑ. Επιπροσθέτως, τα 110.000 νέα μέλη, εφόσον ενσωματωθούν στις δομές, τη λειτουργία και τις δραστηριότητες του ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξουν τη βιτρίνα του κόμματος στις τοπικές κοινωνίες και στους επαγγελματικούς και κοινωνικούς χώρους, εκεί δηλαδή που κερδίζονται ή χάνονται οι εκλογές.
Για να υπάρξει όμως ομαλή ενσωμάτωση των νέων μελών θα πρέπει οργανωτικά να μην υπάρχουν εντάσεις. Αντίθετα, να υπάρξει συνέχεια στη διαδικασία αναδιοργάνωσης και ανανέωσης του κόμματος. Ο Τζανακόπουλος μπορεί να μην είναι συμπαθής στον Παππά και τον Σπίρτζη, στον Σκουρλέτη και τον Τσακαλώτο, αλλά η αλήθεια είναι, όπως είπε και ο Τσίπρας, πήρε το κόμμα στις 25.000 και το έφτασε στις 170.000. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να του πιστωθεί. Επίσης, αλήθεια είναι ότι ήθελε να φύγει και το είχε πει πριν από το συνέδριο στον Τσίπρα. Υπάρχει όμως και μια ακόμη αλήθεια. Αν ήθελε ή του το ζητούσε ο Αλέξης να παραμείνει, όπως είχαν διαμορφωθεί τα πράγματα δεν θα μπορούσε. Η Ομπρέλα θα ψήφιζε λευκό, η Κίνηση Μελών δεν τον ήθελε και κατά συνέπεια το αποτέλεσμα θα είχε συνέπειες καταστροφικές για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά για τον ίδιο τον Τζανακόπουλο.
Το ερώτημα είναι αν το δίδυμο Σβίγγου - Βασιλειάδη μπορεί να ανταποκριθεί με επάρκεια στα πολιτικά και εκλογικά καθήκοντα, αλλά και να ξεπεράσει τις εσωκομματικές δυσκολίες. Η διάλυση των εσωκομματικών ομάδων, που ζήτησε ο Τσίπρας δεν είναι πάντως εύκολη υπόθεση. Με το καλημέρα η πρότασή του για την γραμματέα και τον αναπληρωτή της είχε 71 διαρροές, ενώ έσπασε και η γραμμή για τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας καθώς εξελέγησαν ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Λάμπρου και η Αννέτα Καββαδία που δεν περιλαμβάνονταν στην πρόταση του Αλέξη Τσίπρα. Σημειώνουμε ότι με το ανακάτεμα της τράπουλας που έκανε ο Τσίπρας δυσαρεστημένοι εμφανίζονται και οι δύο μεγάλες ομάδες της Κουμουνδούρου. Και η Κίνηση Μελών και η Ομπρέλα. Τα στελέχη της πρώτης (Παππάς, Σπίρτζης, Πολλάκης, Δούρου κ.α.), όπως προείπαμε, δεν ήθελαν με τίποτε τον Τζανακόπουλο και θεωρούσαν ότι ο γραμματέας έπρεπε να είναι από την πλειοψηφία. Απειλούσαν μάλιστα ότι σε διαφορετική θα κατεβάσουν δικό τους υποψήφιο.
Η απάντηση του Τσίπρα στην πίεση της πλειοψηφίας ήταν σκληρή, δείχνοντάς τους ποιός είναι το αφέντικό στο μαγαζί: Όχι μόνον δεν πρότεινε στέλεχος από την πλειοψηφία, αλλά διάλεξε στέλεχος από την μειοψηφία, την Σβίγγου, η οποία ανήκει στην Ομπρέλα. Η Ομπρέλα, ενώ είχε αποφασίσει να ρίξει λευκό σε περίπτωση που υποψήφιος ήταν ο Τζανακόπουλος τελικά εκ των πραγμάτων αναγκάστηκαν, τουλάχιστον οι περισσότεροι, να ψηφίσουν την Ράνια, ενώ ήταν και κάποιοι που έριξαν λευκό επειδή θεώρησαν ότι η Σβίγγου αφήνει την Ομπρέλα και προσχωρεί στην ομάδα των στελεχών που έχουν απευθείας αναφορά στον Τσίπρα, ό,τι δηλαδή έκαναν παλαιότερα η Έφη Αχτσιόγλου και ο Αλέξης Χαρίτσης. Λευκό έριξαν και αρκετοί "προεδρικοί" επειδή είναι δυσαρεστημένοι από τη μεταχείριση που τους επεφύλαξε ο αρχηγός τους.
Δυσαρεστημένοι εμφανίζονται και αρκετοί πασοκογενείς αφού η ανασύνθεση των οργάνων (γραμματέας και Πολιτική Γραμματεία) "μυρίζει" πολύ ΣΥΡΙΖΑ και ελάχιστα Προοδευτική Συμμαχία. Ο Τσίπρας ζήτησε να κάνουν νέα αρχή, να διαλυθούν οι ομάδες και μάλιστα να σταματήσουν κάποιοι προεδρικοί να μιλούν εξ ονόματός του, αλλά τα πράγματα μάλλον δεν δείχνουν ότι θα εξελιχθούν σύμφωνα με την επιθυμία του. Το τοπίο θα ξεκαθαρίσει μετά τις εκλογές. Αν καταφέρει να τις κερδίσει θα έχει μαζέψει όλο το χαρτί αφήνοντας τους ομαδάρχες ταπί και για το ...Σινούρη. Αν όχι δεν είναι σίγουρο ότι η Ράνια Σβίγκου θα μπορέσει να τον υπερασπιστεί με την επάρκεια που θα το έκανε ο Τζανακόπουλος. Ο Τσίπρας το ξέρει, αλλά δεν σκέφτεται την ήττα.
Πιστεύει ότι θα διαψεύσει τους δημοσκόπους και, έστω και οριακά, θα κόψει αυτός πρώτος το νήμα. Προσπαθεί να πείσει τους συντρόφους του ότι είναι κατορθωτό όμως οι περισσότεροι επειδή προφανώς είναι πεσιμιστές ασχολούνται με τους "συσχετισμούς". Στο κόμμα, όχι στην κοινωνία..
Νίκος Φελέκης
0 Σχόλια