Του Θοδωρή Γιάνναρου *
"Μπορεί να είναι αλήθεια ότι κανείς δεν μπορεί να εξαπατήσει όλους τους ανθρώπους για πάντα, αλλά σε κάθε περίπτωση, μπορεί να εξαπατήσει αρκετούς απ’ αυτούς -τους αφελείς, για όσο καιρό απαιτείται, ώστε να κυβερνήσει μια χώρα -την Ελλάδα μας.”.
Στις επερχόμενες εκλογές που θα γίνουν πολύ σύντομα, αρκετά όπως φαίνεται, πριν τη λήξη της τετραετίας, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ψηφοφόροι θα έχουν για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να επιλέξουν τους κυβερνητικούς άρχοντες που θα σηματοδοτήσουν σε δύσκολους καιρούς, το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου -της Ελλάδος, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Στο σκεπτικό όλων, η εκλογική αναμέτρηση που κάποια στιγμή θα αναγγελθεί και ο προεκλογικός αγώνας που θα ξεκινήσει, έχουν ιδιαίτερη σημασία διότι πολύ απλά, θα καθορίσει τη μελλοντική πορεία της χώρας μας, μετά από μια 10ετία μνημονίων, δύο χρόνια κορονοϊού, έναν σε εξέλιξη πόλεμο στην Ουκρανία, τον Τούρκο να βρυχάται και να απειλεί, έλλειψη σταθερότητας, ακρίβεια και στασιμοπληθωροσμός που εξαφανίζει την ελεημοσύνη των ψίχουλων -υπό μορφή επιδοτήσεων που δίνονται, ενεργειακή κρίση, δραστική μείωση βιοτικού επιπέδου -για πολλούς στα όρια ή κάτω των ορίων της επιβίωσης και βέβαια καταβαράθρωση της ποιότητας ζωής του μέσου Έλληνα.
Η "δεξαμενή” των ψηφοφόρων δεν διαθέτει θέσεις για "κομματόσκυλους” και για κομματικά βαμμένους ψηφοφόρους με ένα κοινό χαρακτηριστικό -τις παρωπίδες, αλλά από την άλλη, υπάρχουν πολλές θέσεις ελεύθερες για όλους εκείνους που θα πάρουν την απόφασή τους με γνώμονα το "ποιόν” των υποψηφίων που θα προτιμήσουν, ποιος αποδεδειγμένα είναι πιο ικανός, έχοντας να επιδείξει έργο και όχι υποσχέσεις και "θα”, αλλά σίγουρα και ποιο κόμμα έχει ορθολογικότερες προτάσεις στο πρόγραμμά του για τη σωστή διακυβέρνηση της χώρας. Ούτε λεφτά υπάρχουν... ούτε δεν υπάρχουν. Ποτέ κανείς δεν θα πρέπει να ξαναψηφίσει "προθέσεις”, χωρίς ορατό και δεσμευτικό σχέδιο υλοποίησης και κατανοητούς τρόπους χρηματοδότησής του -τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Οι ψηφοφόροι πλέον απαιτούν κυβερνήσεις και κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, που θα τους κοιτάζουν στα μάτια... συμμάχους και συνοδοιπόρους τους.
Οι Έλληνες έχουν εδώ και δεκαετίες χορτάσει τα ψέματα, τις υπερφίαλες υποσχέσεις -τις γαρνιρισμένες με δεκάδες ή και εκατοντάδες "θα”. Δεν θέλουν πια ν’ ακούνε υποσχέσεις και μεγαλεπήβολα σχέδια από τα στόματα κάποιων καθ’ έξιν ψευτών. Έχουν βαρεθεί να πιστεύουν ότι από την επομένη κιόλας των εκλογών, θα ανατείλει μια καινούρια λαμπερή μέρα που θα σπρώξει την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων και να πέφτουν απ’ τα σύννεφα, να απογοητεύονται μετά από λίγο καιρό. Αυτό το επιτυχημένο κάποτε παιχνιδάκι, δεν θα παίξει πια -είναι το μόνο σίγουρο. Η ανάγκη του Έλληνα... για το "ανήκειν” σε κάποιο κομματικό στρατό και να θεωρείται από κάποιους εξυπνάκηδες "δεδομένος”, έχει πάψει να υφίσταται και θεωρείται παρελθόν, όπως παρελθόν θεωρούνται οι χειραψίες φιλίας και τα χτυπήματα στην πλάτη -δεν πείθουν πια κανέναν. Γίνεται εμφανές, πως κανένας πολίτης δεν εξαπατάται πιο εύκολα απ’ αυτόν που ελπίζει, συμβάλλοντας ο ίδιος στο να εξαπατηθεί... που είναι η αιτία της δυστυχίας αυτού του τόπου….
Οι κυβερνήσεις του χθες σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατήσουν παλιούς ή να κερδίσουν νέους ψηφοφόρους υπόσχονται πολύ χρήμα... επιδόματα, αυξήσεις μισθών, μειώσεις φορολογίας, νέες θέσεις εργασίας και βελτιστοποίηση του συστήματος υγείας της χώρας. Καμία όμως από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν, ποτέ δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να προσφέρει ούτε μικρό ποσοστό από εκείνα που υπόσχονταν προεκλογικά. Κέρδιζε τις εκλογές παραμυθιάζοντας τον κόσμο, ο οποίος ήλπιζε, πως οι υποσχέσεις αυτές θα πραγματοποιούνταν, αλλά σύντομα αντιλαμβάνονταν πως για ακόμα μια φορά είχε χαρίσει την ψήφο του στις ψεύτικες υποσχέσεις που προηγήθηκαν.
Το εκλογικό σώμα είναι πλέον αρκετά υποψιασμένο και ζητά κάτι πιο αληθινό και πιο αγγιχτικό. Δεν εντυπωσιάζεται από τα λουστραρισμένα όνειρα σε φανταχτερά περιτυλίγματα υποσχέσεων στα προεκλογικά μπακάλικα, στα οποία ο… μαγαζάτορας πίσω από τον πάγκο εκλιπαρεί για την ψήφο. Σκληρές παρτίδες λοιπόν πολιτικού πόκερ με προεκλογικούς ελιγμούς τύπου ροντέο, φαιδρές πολιτικές ντρίπλες, κάρτες διαφόρων χρωμάτων και αποχρώσεων, αουτσάιντερ και φαβορί αμφιλεγόμενα, επιχειρηματολογούν με επιχειρήματα που δεν πείθουν, σε μια άνευ όρων πολιτική παρωδία, με θύμα πάντα τον πολίτη -καμία μπέσα.
Η κατευθυνόμενη δύναμη που ωθούσε μέχρι σήμερα, τους ψηφοφόρους στις κάλπες την ημέρα των εκλογών, έχοντας πολλές φορές ακόμα και σταυρωμένο το ψηφοδέλτιο στην κ@λότσεπη, με την πεποίθηση, πως η ψήφος του αν δοθεί αλλού, θα αποδειχθεί, όπως του είπαν, … χαμένη ψήφος, δεν υπάρχει πια και οι καταλυτικοί παράγοντες επηρεασμού των αποφάσεων των πολιτών ανήκουν στο παρελθόν και αποτελούν μια κακή ανάμνηση ντροπής και εμπαιγμού.
Στις εκλογές που έρχονται, πολιτικοί από τζάκια, επαγγελματίες της πολιτικής, καθώς και οι γνωστοί σε όλους "ψεύτες”- πολιτικάντηδες, δεν θα έχουν καμία τύχη και μάλλον θα λοιδορηθούν, ίσως και με σχετικά άκομψο τρόπο -οι μηχανισμοί μνήμης έχουν απ’ ό,τι φαίνεται ενεργοποιηθεί, ενώ από την άλλη ο μηχανισμός της "ψευδαίσθησης” των ψηφοφόρων και εκείνος του μεμονωμένου "επηρεασμού” του αποτελέσματος από την προσωπική του ψήφο, δεν μπορεί να λειτουργήσουν πια και να κατευθύνουν τον ψηφοφόρο ως πρόβατο, μιας πλήρως κατευθυνόμενης αγέλης.
Η πολιτική παράταξη εκείνη που θα ξεχωρίσει -άσχετα αν είναι πρώτο, δεύτερο ή τρίτο κόμμα, πρέπει να έχει εφαρμοσμένο "όραμα”, να γνωρίζει το όραμα των στελεχών του της πρώτης γραμμής, αφού εκείνοι προηγουμένως έχουν συναντηθεί με τον κόσμο και έχουν αφουγκραστεί και το όραμα των πολιτών. Η "ενσυναίσθηση” των πολιτικών πρέπει να είναι στον υπερθετικό βαθμό. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πολιτικούς που δεν μπορούν να νιώσουν τους πολίτες αυτής της χώρας και τις ανάγκες για μια ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωση.
Είναι πολύ βαρετό και άσκοπο να υπόσχεται κάποιος πράγματα, όταν έχει αθετήσει ανάλογες υποσχέσεις πολλές φορές στο παρελθόν και τα "θα” του είναι χωρίς αντίκρισμα. Οι πολίτες θα τιμήσουν τους υποψήφιους εκείνους, που έχουν ήδη παράξει έργο και τα επιστημονικά μαζί με τα κοινωνικά τους διαπιστευτήρια είναι ήδη καταγεγραμμένα.
Οι πολιτικοί και τα κόμματα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, πως ο πολίτης στον οποίον απευθύνονται και του οποίου την ψήφο αποζητούν, αποτελεί την κυρίαρχη μονάδα υπολογισμού του τελικού αποτελέσματος που μπορεί να οδηγήσει σε βαριά και ντροπιαστική ήττα ή στην τελική νίκη. Πρέπει να αντιληφθούν, πως η ψυχολογία σε πραγματικό χρόνο, είναι το απόλυτο καρδιογράφημα των αντιδράσεων του ψηφοφόρου, που οδηγεί στον εκλογικό παράδεισο ή στον εξώκοσμο.
Παίρνοντας ως βάση την "Πλατωνική Θεώρηση”, κατά την οποία παρέχονται στον πολίτη κριτήρια για την αξιολόγηση των σημερινών πολιτικών, ο πολιτικός θα πρέπει να διαθέτει γερή μνήμη, διορατικότητα για το εφικτό και το ανέφικτο στο άμεσο και κοντινό μέλλον, ειλικρίνεια, ενσυναίσθηση, μεγαλείο και θετικότητα. Η σωφροσύνη, η ανδρεία, και η δικαιοσύνη, επίσης, αποτελούν απαραίτητα φυσικά χαρίσματα του ιδανικού πολιτικού που θα τον εκπροσωπήσει στο Κοινοβούλιο, όπως κσι η σχετική εμπειρία ηγεσίας, που είναι απαραίτητη στην άσκηση των καθηκόντων του.
Ναι, τα πράγματα έχουν αλλάξει και το παλιό, σαθρό, ιδιοτελές και ψεύτικο, δεν έχει θέση στον πολιτικό στίβο.
Οψόμεθα…
* Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής
0 Σχόλια