Το πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις – εκείνες που πραγματοποιήθηκαν μετά από την ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο – είναι ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η κυβέρνηση βρίσκει χώρο για να ανακάμπτει, κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να δυσκολεύουν.
Βεβαίως, χίλιες φορές πάει η στάμνα στη βρύση, αλλά μία φορά σπάει – αυτό είναι γνωστό από παλιότερες κυβερνήσεις, που μπορούσαν να διαχειρίζονται τις καταστάσεις ως ένα σημείο, αλλά μετά παρέδιδαν το πνεύμα , καθώς το ποτήρι κάποια στιγμή ξεχείλιζε…
Κάθε κυβέρνηση μπορεί να πάθει ένα τέτοιου τύπου «ατύχημα» - που δεν θα μπορεί να διορθωθεί στη συνέχεια. Το «ευνοϊκό» στοιχείο στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ότι όσες αστοχίες κι αν έχουν διαφανεί στις επιμέρους πολιτικές, είναι προφανές ότι οι κρίσεις που έχει αναγκαστεί να διαχειριστεί, είναι διεθνείς. Και μάλιστα, με την Ελλάδα να έχει μηδαμινή συμμετοχή στις αιτίες που τις προκάλεσαν.
Αυτό το αναγνωρίζει η ελληνική κοινωνία: είναι χαρακτηριστικό ότι ένα ποσοστό ψηφοφόρων σημαντικά μεγαλύτερο από εκείνο που δηλώνει πρόθεση ψήφου υπέρ της ΝΔ, αναγνωρίζει ότι η ακρίβεια που χτυπά τα ελληνικά νοικοκυριά είναι διεθνής και δεν σχετίζεται με ενέργειες ή πολιτικές της κυβέρνησης. Προφανώς η πλειοψηφία θέλει και άλλα μέτρα στήριξης – ποιος δεν θα τα ήθελε; - αλλά η αλήθεια είναι ότι αν δεν αποφασίσει η Ευρώπη να κινηθεί ενιαία σε αυτή την συγκυρία, όποια χώρα κάνει «υπερβολές» θα τις βρει μπροστά της στο δημοσιονομικό πεδίο. Εν ολίγοις, αν δεν υπάρξει μία απόφαση ότι τα χρήματα που θα δοθούν για την κρίση δεν θα προσμετρηθούν στο έλλειμμα – τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου – τότε απλώς ετεροχρονίζουμε το κόστος στις τσέπες όλων μας.
Το ίδιο ισχύει και για την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, όπως το ίδιο ίσχυε τους προηγούμενους μήνες με την πανδημία: πέρα από ένα ποσοστό 10% - 20% των πολιτών, αναλόγως του θέματος, οι οποίοι επιμένουν ότι κακώς δεν συμπαρατάχθηκε η Ελλάδα με τη Ρωσία κατά το πρότυπο του Λουκασένκο , όπως και ότι είναι...εγκληματίες εκείνοι που οργάνωσαν τον εμβολιασμό για τον covid 19, οι υπόλοιποι έχουν πλήρη επαφή με την πραγματικότητα και αναγνωρίζουν ότι η χώρα μας δεν θα μπορούσε να κινηθεί διαφορετικά από τον περίγυρό της.
Φυσικά, η ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο – όπως και όλα στην πολιτική – θα κάνει τον κύκλο της και οσονούπω θα πάψει να επηρεάζει την πολιτική συμπεριφορά των ψηφοφόρων.
Τότε θα φανεί – για παράδειγμα – αν το κόστος που είχε στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ήταν προάγγελος ενός γενικότερου «ξεφουσκώματος» ή αν επρόκειτο για μία συναισθηματικού χαρακτήρα αντίδραση μίας μερίδας πολιτών, οι οποίοι ένιωσαν καλύτερα όταν είδαν βουλευτές και γερουσιαστές των ΗΠΑ να χειροκροτούν όρθιοι τον πρωθυπουργό.
Βεβαίως, όλο αυτό ήταν ένα «καμπανάκι» για την Χαριλάου Τρικούπη, καθώς – όπως αποδεικνύεται – η μαζική συμμετοχή στις διαδικασίες του κόμματος δεν προδικάζει ότι η συσπείρωση, ειδικά εκείνων που είχαν ψηφίσει ΝΔ το 2019 και δηλώνουν ότι θα «επιστρέψουν» στο ΠΑΣΟΚ, είναι δεδομένη.
Σε κάθε περίπτωση, το κύριο ζήτημα που θα επηρεάσει την ψυχολογία των πολιτών συνολικά, είναι η διαπίστωση ότι ακόμα και στην δυσκολότερη στιγμή για την κοινωνία, η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων δεν «κλείνει», ενώ και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να καλύψει δημοσκοπικά το προβάδισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όσο μία τέτοια κατάσταση παγιώνεται, τόσο δυσκολότερο θα είναι για την αξιωματική αντιπολίτευση να πείσει ότι οι εκλογές μπορούν να γίνουν ντέρμπι – ώστε να πετύχει την μάξιμουμ συσπείρωση στην προεκλογική περίοδο. Και ένας «χαλαρός» πρώτος γύρος με απλή αναλογική, μπορεί να βγάλει εκπλήξεις από την κάλπη...
Στέφανος Τζανάκης
0 Σχόλια