Είναι ανθρώπινο να έχουμε μια απέχθεια προς την πραγματικότητα όταν αυτή είναι δυσάρεστη. Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι να την αγνοούμε εντελώς, πιστεύοντας ότι αυτό είναι αρκετό για να την αποφύγουμε, υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Αυτή η προσέγγιση έχεις ως αποτέλεσμα αντί να προετοιμαζόμαστε μεθοδικά για
να την αντιμετωπίσουμε, να μας αιφνιδιάζει και να την πληρώνουμε ακόμη πιο
ακριβά. Τα παθήματα του πρόσφατου και του απώτερου παρελθόντος δεν μας
έγιναν δυστυχώς μαθήματα. Η εθνική και ατομική αυτογνωσία παραμένει είδος εν
ανεπαρκεία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα με ολέθριες
συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο, την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα. Οι Ρώσοι
μπορεί να απέτυχαν στο Κίεβο και να αναγκάστηκαν σε οπισθοχώρηση, αλλά οι
μάχες στην ανατολική και νότια Ουκρανία θα συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό
διάστημα. Οι ελπίδες για επίτευξη ειρήνης μετατίθενται συνεχώς και δεν
πρόκειται να ευοδωθούν πριν η μία από τις δύο χώρες επιτύχει τους
στρατιωτικούς της στόχους και επιβάλει τους όρους της. Κάτι τέτοιο δεν
φαίνεται στον ορίζοντα. Η Ρωσία δεν γίνεται να ηττηθεί και ο Ζελένσκι, με τη
βοήθεια της Δύσης, δεν πρόκειται να παραδοθεί. Η δεύτερη φάση του πολέμου θα
συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και μάλιστα θα είναι το ίδιο
αιμοβόρος και αδυσώπητος.
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι η φωτιά δεν θα επεκταθεί, ότι ο Πούτιν δεν θα
υλοποιήσει τις απειλές του για πυρηνικό πόλεμο και τα χάπια ιωδίου που
προμηθεύεται η Ε.Ε., όπως ανακοίνωσε επίσημα, θα παραμείνουν αχρείαστα.
Οσο συνεχίζονται οι μάχες στην Ουκρανία η Ευρώπη θα υποφέρει. Το πρόβλημα με
το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα παραμένει. Η ενεργειακή ακρίβεια θα
παρασύρει τα πάντα, ο πληθωρισμός θα ανεβαίνει και η ύφεση θα πλησιάζει
απειλητικά.
Κανείς Ευρωπαίος ηγέτης, ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν κρύβει τα λόγια
του. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, τα πράγματα μπορεί να πάνε ακόμη
χειρότερα τις επόμενες εβδομάδες ή και τους επόμενους μήνες. Τα προχθεσινά
επίσημα στοιχεία για πληθωρισμό 8,9% τον Μάρτιο, μετά το 7,2% του
Φεβρουαρίου, με αυξήσεις 79% στο ρεύμα, 68% στο φυσικό αέριο, 29% στα
καύσιμα και 8,1% στα είδη διατροφής, προκαλούν ίλιγγο και τινάζουν στον αέρα
την εθνική οικονομία και τα νοικοκυριά.
Ποιος μπορεί να αντέξει και για πόσο αυτή την κατάσταση; Σίγουρα όχι τα
χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα χωρίς την άμεση βοήθεια του κράτους, αλλά
και οι δυνατότητες της πολιτείας δεν είναι ανεξάντλητες. Ειδικά η χώρα μας
που ακόμη τα ομόλογά της βρίσκονται εκτός επενδυτικής βαθμίδας και άρα το
κόστος δανεισμού μπορεί να αποδειχτεί δυσβάστακτο και να μας ξαναφέρει πίσω
στα μνημόνια και την επιτήρηση.
Ο οικονομικός λογαριασμός του πολέμου στην Ουκρανία είναι μπροστά μας και
μας βάζει όλους προ των ευθυνών μας. Κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα, φορείς και
πολίτες πρέπει να δουν ρεαλιστικά την κατάσταση που διαμορφώνεται.
Όσοι θεωρούν ότι είναι η κατάλληλη ώρα να επενδύσουν στον λαϊκισμό κάνουν
μεγάλο λάθος. Δεν θα έχουν τον χρόνο να χαρούν έστω και πρόσκαιρα τα οφέλη
τους. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρεθούν, σε ευρωπαϊκό επίπεδο,
αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ενεργειακής ακρίβειας. Αν δεν μπει
ένα φρένο στις αυξήσεις, καμία παροχή, όσο υψηλή κι αν είναι, δεν θα είναι
αρκετή.
Μπάμπης Κούτρας
0 Σχόλια