Οι αριστεροί ως… Χριστιανόπουλα, λόγω Πούτιν!

«Αν θέλει ο Πούτιν, μπορεί να επιτεθεί στην πρωτεύουσα από παντού. Σε παράλληλο σύμπαν ο Ζελένσκι, μιλά πανηγυρικά και επιμένει να ζητά από τη Δύση παρεμβάσεις που θα έφερναν παγκόσμια σύρραξη», καταγγέλλει άρθρο αριστερής εφημερίδας προσκείμενης στον ΣΥΡΙΖΑ. Και συμπλήρωνε: «Και εδώ έγκειται το πρόβλημα: «Οι πράξεις του (του Πούτιν) είναι απαράδεκτες αλλά σε καμιά περίπτωση αδικαιολόγητες»! - όπερ δικαιολογημένες!

Αύριο γίνεται μια συναυλία κατά του πολέμου, που το οργανώνουν αριστεροί «φοιτητικοί σύλλογοι». Θα έλεγε κανείς ότι αυτοί που διαδήλωναν κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και της Αμερικής, έστω και με καθυστέρηση, έστω και μουδιασμένοι, ξαναβρήκαν την ευαισθησία τους κατά των επεμβάσεων. Φευ!

Στην αφίσα διαβάζουμε «καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ- ΕΕ- Ρωσίας». Δηλαδή η Ρωσία που - τώρα- έχει εισβάλει σε ξένη χώρα, η Ρωσία που μακελεύει ζωές, που ορφανεύει οικογένειες, που δημιουργεί στρατιές δυστυχισμένων προσφύγων, είναι τελευταία στο αξιολογικό κριτήριο της καταγγελίας. Και καλά το ΝΑΤΟ, ας πούμε προσωπικά είμαστε μαζί τους. Αλλά η ΕΕ ποιες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις έχει, και ποια θεσπισμένη στρατιωτική συγκρότηση για επεμβάσεις;

Στη συναυλία θα τραγουδήσει αγωνίστρια αοιδός που ήθελε να βγει στο βουνό για να κάνει αντάρτικο, τις ημέρες που διασκέδαζε τη μεγαλοαστική τάξη μας σε κοσμικό κέντρο όπου πλήρωνες 180 ευρώ τη φιάλη το ουίσκι. Για να αιτιολογήσει τη συμμετοχή της δήλωσε ότι η θέση της είναι «ολιστική κατά του πολέμου»! Όπως δηλαδή διακηρύσσουν στα καλλιστεία ή στο κατηχητικό. Αλλά αυτό δεν είναι πολιτική θέση. Είναι «ειρήνη και αγάπη σε όλο τον κόσμο», ανεξαρτήτως ποιος είναι ο επιτιθέμενος, ποιος σφαγιάζεται, και ποιος αμύνεται υπέρ «βωμών και εστιών»!

Να εξηγήσουμε ότι δεν έχουμε τίποτα προσωπικά με τη συμπαθή αοιδό. Αντιθέτως προσωπικά είμαστε φαν της. Και δεν την αναφέρουμε καν ως πρόσωπο. Την αναφέρουμε ως συμπύκνωση όλης της νοοτροπία της καλλιτεχνίζουσας διανόησης κατά τη μεταπολίτευση. Καλοπέραση και αντιδυτικισμός, γιατί αυτό προτάσσει η «προοδευτικότητα». Ετσι εξισώνονται οι μακελευτές και μακελευόμενοι.

Παράλληλα γνωστή κυρία που εκπροσωπεί την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, δεν κουράστηκε να αναρτά αγανακτισμένη στα σόσιαλ μίντια, για το πόσο «τυχοδιώκτης» είναι ο Πρόεδρος Ζελένσκι, ο οποίος επιζητά «τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ, ώστε να προκαλέσει τρίτο παγκόσμιο πόλεμο». Σωστή! Όμως καμία αγανάκτηση δεν της περίσσεψε για την επιτιθέμενη Ρωσία.

Δηλαδή κατ' αυτήν (και για τον πολιτικό χώρο που εκπροσωπεί), η κανονικότητα της παγκόσμιας ισορροπίας δεν διεταράχθη με την εισβολή της Ρωσίας σε ανεξάρτητο κράτος. Διεταράχθη από την έκκληση του - αφελούς μεν, ηρωικότατου δε - Ζελένσκι, για απαγόρευση πτήσεων!

Παράλληλα σωρεία αριστερών λογαριασμών στα σόσιαλ μήντια κατηγορούσαν τον Ζελένσκι ότι επιμένει… άνευ λόγου, με αποτέλεσμα να σφαγιάζει τον λαό του και να καταστρέφει τη χώρα του (φαίνεται ότι μόνος του σφαγιάζεται ο λαός. Έχει μάλλον τάσεις αυτοκτονίας. Και η χώρα μόνη της καταστρέφεται. Δεν τον σφαγιάζουν οι Ρώσοι ούτε οι Ρώσοι καταστρέφουν τη χώρα!).

Αναφερθήκαμε πρωτίστως στα ανωτέρω «λιμά», γατί δεν είναι εξατομικευμένες περιπτώσεις. Καταγράφουν το φόντο μιας ευρείας κοινωνικής ατμόσφαιρας, τη νοοτροπία ενός τμήματος της κοινωνίας, το οποίο εκφράζεται (παίρνει γραμμή) από τα κόμματα της αριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού του πήρε μέρες να αναφερθεί στο όνομα Πούτιν, δήλωσε «όχι στον πόλεμο ναι στην ειρήνη». Αναφέρθηκε στο όνομα Πούτιν στη Βουλή αφού είχε υποστεί τσουνάμι κριτικής στα σοσιαλ μίντια επί ημέρες για την αφωνία του. Τόνισε ότι τα Ρωσικά στρατεύματα πρέπει «να σταματήσουν τώρα την εισβολή και η Διεθνής κοινότητα και ειδικά η ΕΕ να στηρίξουν τον ουκρανικό λαό και να εξαντλήσουν όλα τα διπλωματικά μέσα για να επιστρέψουμε στον δρόμο της διπλωματίας». Το Hasta la victoria siempre (πάντα μέχρι τη νίκη) το διεφύλασσε μόνο για την κηδεία του Φιντέλ. Ο Ουκρανικός λαός για την Αριστερά είναι φασίστες!

Μαζί του μεν, αλλά αυτό είναι ειρηνιστική χριστιανική πρόθεση, όχι καταγγελία εισβολής. Επίσης λίγες ημέρες πριν, οι ευρωβουλευτές του στο ευρωκοινοβούλιο απείχαν από ψηφοφορία για οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία.

Ο δε Δημήτρης Κουτσούμπας του ΚΚΕ δήλωσε στη βουλή μεταξύ άλλων: «Δική μας πυξίδα είναι το συμφέρον του ουκρανικού λαού, όπως και το συμφέρον του ρωσικού λαού που θα φορτωθούν και το οικονομικό κόστος, τόσο του πολέμου όσο και των οικονομικών κυρώσεων και αντιποίνων».

Καλά αυτά, αλλά είναι διαφορετικό το προκύπτον θέμα: Το οικονομικό κόστος είναι το θέμα; Κάποιοι δίνουν τη ζωή τους!. Όπως θέμα είναι και ίσες αποστάσεις αυτών που διαχρονικά, σε κάθε ευκαιρία, επαίρονται εθνικοπατριωτικά για την αντίσταση που εκδήλωσε το ΕΑΜ στον κατακτητή.

Όμως το ίδιο «Όχι» λέει και ο Ουκρανικός λαός - αλλά αυτό δεν εκτιμάται. Αυτός είναι παραπλανημένος από τους ιμπεριαλισμούς και τους φασίστες! Αποφεύγουν να καταγγείλουν τον συγκεκριμένο ηγέτη και τη συγκεκριμένη χώρα για την αποτρόπαια επίθεση, η οποία προβάλλεται στις οθόνες μας ως θυσιαστική εποποιία του Ουκρανικού λαού υπέρ πατρίδας. Μας λένε τι κακό πράγμα είναι ο πόλεμος. Εντάξει το ξέρουμε!

Όπως ξέρουμε (και δεν το γράφουμε για πρώτη φορά), τις θηριωδίες του ΝΑΤΟ στο παρελθόν (και τις έχουμε καταγγείλει, αλλά αυτό έγινε στην ώρα του. Τώρα είναι ώρα Ρωσίας). Όπως επίσης ξέρουμε και το γεγονός ότι οι Ουκρανοί κουτοπόνηρα και κακώς, δεν εφήρμοσαν τις συμφωνίες του Μινσκ. Αλλά αυτό αποτελούσε εσωτερικό τους θέμα. Θα ήταν ακόμη και δικαιολογημένη αιτία αιματηρών ταραχών.

Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι πρόσχημα και αφορμή για εξωτερική επέμβαση και αλλαγή συνόρων, κάτι το οποίο επιδιώκει ο Πούτιν. Η αλλαγή συνόρων θα έχει αίμα (ήδη έχει). Μας αφορά, όχι μόνο ως πολίτες του 21ου αι. αλλά και ως Έλληνες.

Γιάννης Σιδέρης

Πηγή Liberal.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.