"Όσο υπάρχει πολιτική "ενσυναίσθηση”, άλλο τόσο υπάρχει… στεγνό νερό και
ξύλινο ατσάλι!”.
Του Θοδωρή Γιάνναρου
Τελικά απ’ ό,τι φαίνεται, μάλλον υπάρχει χώρος για την ενίσχυση των ευάλωτων
συμπολιτών μας, αλλά και άλλων που βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού και ο
κίνδυνος να προστεθούν στην ομάδα των ευάλωτων είναι μεγάλος -τα
δημοσιονομικά περιθώρια υπήρχαν και πριν, αλλά υπάρχουν και τώρα, αρκεί να
θέλουμε πραγματικά να τα δούμε... αρκεί να θέλουμε να κοιτάξουμε τους
πολίτες κατάματα και να τους πούμε όλη την αλήθεια, χωρίς υπερβολές, τάσεις
εφησυχασμού και διάθεση παραμυθιάσματος.
Δεν υπάρχει αμφισβήτηση πως η άμεση ανακούφιση και η στοχευμένη στήριξη των
πολιτών -ειδικά των ευάλωτων, είναι όχι μόνον αναγκαία, αλλά και
επιβεβλημένη. Όμως το γεγονός είναι ένα: δεν διαθέτουν όλες οι ευρωπαϊκές
χώρες τα μέσα να υποστηρίξουν τους πιο αδύναμους οικονομικά πολίτες από τις
πρόσφατες βίαιες ανατιμήσεις στις τιμές ενέργειας. Χρειάζονται κοινά
εργαλεία και πολιτικές, για να διασφαλιστεί, πως οι ανισότητες δεν θα
διευρυνθούν, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο μεταξύ των χωρών
της Ένωσης.
Η Ελλάδα από το 2009 ζει σε μια συνεχή οικονομική κρίση, που κάποιες φορές
μετατράπηκε και σε ανθρωπιστική με μεγάλο κόστος για τους Έλληνες πολίτες
και συνολικά για τη χώρα. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψουμε να
πληρώσουν το "μάρμαρο” για ακόμη μια φορά οι πολίτες. Ένα τέτοιο πισωγύρισμα
θα υπονόμευε το ευρωπαϊκό εγχείρημα και την ενότητα που είναι αναγκαία
-τώρα περισσότερο από ποτέ, αλλά και τις όποιες προσπάθειες της Ελλάδος.
Η ακρίβεια προχωρά αργά αλλά σταθερά, Δυστυχώς δεν υπάρχουν στη χώρα μας
ελεγκτικοί μηχανισμοί που να δρουν αυτεπάγγελτα και ακαριαία, με αποτέλεσμα
η ακρίβεια να ξεφεύγει και να μετατρέπεται σε αισχροκέρδεια. Το μόνο σίγουρο
είναι πως η αγορά δεν "αυτορυθμίζεται”, όπως κάποιοι ελπίζουν Απαιτείται
συστηματικός έλεγχος και συνειδητή καθοδήγηση από την Πολιτεία.
Από το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, οι τιμές ανεβαίνουν ύπουλα στα σούπερ
μάρκετ. Οι τιμές φθάνουν σε δυσθεόρατα ύψη και στη συνέχεια
προσφέρονται ψεύτικες εκπτώσεις 20, 30 και 40%, που είναι καθαρά
παραπλανητικές για τους καταναλωτές, ενώ σε κάποιες αλυσίδες
λιανεμπορίου άλλες τιμές αναγράφονται στις ετικέτες στα ράφια και άλλες
τιμές πληρώνει ο καταναλωτής όταν φθάνει στο ταμείο, με τον έλεγχο των
επίσημων αρχών να παραμένει ουσιαστικά και πρακτικά ανύπαρκτος.
Οι διεθνείς τιμές "βουτάνε”, αλλά στη χώρα μας τραβάνε την ανηφόρα -τι
πρωτότυπο θα ‘λεγε κανείς. Σύμφωνα με αυτά που βλέπουμε, οι σωστές και
δίκαιες τιμές στην αντλία θα έπρεπε να είναι για την αμόλυβδη βενζίνη πολύ
πιο κάτω από τα 2 ευρώ το λίτρο και να προσεγγίσει το 1,9 ευρώ με πτωτικές
τάσεις. Ακόμη μεγαλύτερη θα έπρεπε να είναι η πτώση στο ντίζελ κίνησης και
στο πετρέλαιο θέρμανσης, που αγγίζουν το 1,7 και 1,4 ευρώ το λίτρο
αντίστοιχα σε μέσα επίπεδα, αλλά οι έννοιες "δίκαιο” και "μπέσα”, μάλλον
έχουν αποδράσει εδώ και χρόνια από την Ελλάδα. Ανακοινώθηκε πως η βοήθεια
που θα δοθεί… αντί να μειωθεί ο φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα θα είναι γύρω
στο 0,20 ευρώ Χ 180 λίτρα για διάστημα 3 μηνών, δηλαδή συνολικά 36 ολόκληρα
ευρώ σε χρονικό διάστημα ενός τριμήνου, αν βέβαια κάποιος μπει στον κόπο να
συμπληρώσει τις καρτέλες της πλατφόρμας! Καλύτερα ας τα κρατήσει η Πολιτεία
στα ταμεία της, μιας και είναι λιγότερα και από ξεραμένα ψίχουλα.
Φάρμακα: εδώ γίνεται ένα ανηλεές πάρτυ εις βάρος των πολιτών που τα έχουν
ανάγκη για να συνεχίσουν να ζουν… Όμως κάποιοι έχουν άλλη άποψη και στο βωμό
της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας, απλά εξαφανίζονται από τα ράφια των φαρμακείων,
μιας και εξάγονται σε χώρες του εξωτερικού, εκεί που οι τιμές είναι
ακριβότερες. Περίπου 100 φάρμακα ευρείας κατανάλωσης βρίσκονται σε τεχνική
έλλειψη, όπως το Entresto για την καρδιακή ανεπάρκεια, το Symbicort για τις
αποφρακτικές παθήσεις των αεροφόρων οδών κ.α.. Είναι απαράδεκτο μέσα στην
οικονομική δίνη που βιώνουμε, κάποιοι να αδυνατούν να βρουν εκείνα τα
σκευάσματα που τους κρατούν στη ζωή.
Δυστυχώς σε σχέση με το φάρμακο, υπάρχουν κι άλλα που ο Έλληνας πολίτης
καλείται να πληρώσει με φόβο, πόνο και οδύνη. Σίγουρα η οικονομική κρίση
είναι γεγονός, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει, πως μπορεί να
υποβαθμίζονται τα θεραπευτικά πρωτόκολλα εις βάρος των ασθενών. Κατά τη
διάρκεια της πανδημίας εμφανίστηκαν φαρμακευτικά σκευάσματα, τα οποία η χώρα
μας δεν συμπεριέλαβε επαρκώς και για όλους τους πολίτες. Τα μονοκλωνικά
αντισώματα για παράδειγμα έμειναν στη δοκιμαστική παραγγελία των 2.000
δόσεων, και χορηγούνταν μετά… από έγκριση επιτροπής. Και μετά
αναρωτιόμαστε γιατί οι νεκροί από κορονοϊό είναι τόσο πολλοί σε σχέση με
άλλες χώρες και δυσανάλογοι σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας. Κάτι ανάλογο
συμβαίνει και με τα αντιιικά φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα. Το
φάρμακο Aimovig με το μονοκλωνικό αντίσωμα erenumab, δεν χορηγείται, παρά
μόνον εάν ο ασθενής… αποδείξει (πως άραγε;), πως υποφέρει από ημικρανίες για
περισσότερες από 10 ημέρες/μήνα και αφού προηγουμένως έχει επί ένα έτος
δοκιμάσει αναποτελεσματικά φάρμακα, πχ για την... επιληψία, που έχουν και
σοβαρότατες παρενέργειες -αν είναι δυνατόν! Συγγνώμη, αλλά αυτοί που
εκπονούν αυτά τα νομοθετικά εκτρώματα δεν αναλογίζονται πως τη στιγμή που οι
πολίτες πληρώνουν με συνέπεια, τεράστια ποσά για τις ασφαλιστικές τους
εισφορές, δικαιούνται το καλύτερο και το πιο αποτελεσματικό φάρμακο για τη
θεραπεία τους;
Η λύση για τη ακρίβεια δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στη βενζίνη, τα
φασόλια, τις πατάτες, το ρύζι, τα μακαρόνια και το ψωμί, αλλά πρέπει να
επεκταθεί και στον τομέα της υγείας και της εργασίας -να επιδοτηθούν με
γενναιότητα νέες θέσεις εργασίας και από την άλλη, η ληστρική φορολόγηση
πρέπει να μειωθεί σημαντικά και δια ροπάλου.
Καλές και ευπρόσδεκτες οι εξαγγελίες για ανακούφιση των ευάλωτων πολιτών,
αλλά ούτε εγκαίρως ήρθαν τα εξαγγελθέντα μέτρα, ούτε επαρκή είναι! Δικαίως
γίνεται η προσπάθεια να ενισχυθούν στοχευμένα οι ευάλωτοι πολίτες, αλλά και
όσοι βρίσκονται αντιμέτωποι με υπέρ του δέοντος δυσκολίες στο να καλύψουν
τις ακραίες αυξήσεις σε ρεύμα, καύσιμα, τρόφιμα και υγεία, που είναι
δυσανάλογες με το διαθέσιμο εισόδημα τους μιας και εκτιμάται, πως έχουν
επιπλέον επιβαρύνει έως και 50% τον ήδη ασθενή οικογενειακό προϋπολογισμό. Η
διασφάλιση της αναπτυξιακής πορείας της οικονομίας, είναι απαραίτητη για την
επιχειρηματικότητα του τόπου μέχρι να ολοκληρωθεί και η τελευταία
μεταμνημονιακή αξιολόγηση ώστε επιτέλους να βρεθούμε στις επενδυτικές
βαθμίδες -δεν υπάρχει αμφιβολία, πως όλοι συμφωνούν ως προς
αυτό.
Οι μικροί και οι μικρομεσαίοι της αγοράς έχουν πλήρη επίγνωση, πως η
κατάσταση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη το επόμενο διάστημα και για όσο
διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα επιδεινωθεί μάλλον ακόμη περισσότερο.
Όμως, η παραγωγική και εφοδιαστική αλυσίδα δεν πρέπει να διαρραγεί και γι’
αυτό απαιτείται επειγόντως "μπάι πας” στην πραγματική οικονομία.
Και βέβαια είναι κατανοητό, πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θέσουμε σε
κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα και την εμπιστοσύνη των αγορών, για να
μην εκτροχιαστούνε και ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Δεν πρέπει ούτε κανείς
θέλει, να υπονομευθεί το αύριο, αλλά επίσης και να μην μας "λυγίσει"
το ενεργειακό κόστος του σήμερα.
Είναι αμφίβολο, ακόμα και αν υπήρχε μεγαλύτερος δημοσιονομικός χώρος,
πώς θα μπορούσε να καλυφθεί το συνολικό κόστος των νέων και παλαιών
προβλημάτων που αντιμετώπιζε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει η αγορά. Όμως, η
φειδωλή οικονομική ενίσχυση ύψους 1,1 δισ. ευρώ, στηρίζει μεν σε εθνικό
επίπεδο, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, όσο και επιλεκτικά 3,2 εκατ. πολίτες,
αλλά μόνο εν μέρει και σίγουρα όχι επαρκώς… και αυτό δυστυχώς αποτελεί
σοβαρό πρόβλημα.
Εν κατακλείδι: τόσο σε πολιτικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο,, οι εξαγγελίες
του ΠΘ κινήθηκαν αρκετά πιο χαμηλά από τις δραστικές μειώσεις φόρων στα
καύσιμα και τα πλαφόν στις τιμές της ενέργειας που κατά την άποψη της αγοράς
και των πολιτών έπρεπε να εφαρμοστούν, μιας και το μήνυμα που εξέπεμψαν
εμπεριείχε μεν εμφανώς την αγωνία για την αντοχή των πολιτικών δεσμών με τη
μεσαία τάξη, που πλήττεται με σφοδρότητα από την υφιστάμενη άνοδο των τιμών
σε όλα τα επίπεδα, που αν συνδυαστούν με το εξαιρετικά χαμηλό των
εισοδημάτων της πλειοψηφίας των πολιτών, μαζί με την ληστρική φορολόγηση,
δημιουργούν ένα άνευ προηγουμένου εκρηκτικό μίγμα που κάποια στιγμή θα
σκάσει! Οι εξαγγελίες δυστυχώς, ελάχιστα μπορούν να ανακουφίσουν, τόσο την
συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα στην οποία απευθύνεται, όσο και γενικά τους
πλέον ευάλωτους συμπολίτες μας. Χρειάζονται ακόμα πιο έξυπνες και
εφαρμοσμένες προτάσεις, λύσεις και τομές! Ας μην ξεχνάμε πως ήδη διανύουμε
μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο… όπου βασικό διακύβευμα είναι η
καταπολέμηση της φτώχειας!
0 Σχόλια