Του Νίκου Καραχάλιου
Ήρθε η ώρα να αποδράσεις.
Το διαισθανόσουν εδώ και κάποιες εβδομάδες, αλλά το 3ημερο του χιονιά σου
τεκμηρίωσε τη σκέψη και σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
Τελειώνεις και το καταλαβαίνεις κι εσύ άσχετα αν δεν το παραδέχεσαι -και
ορθά- γιατί ξέρεις ότι τα πράσινα ψυχοδιεφθαρμένα ποντικάκια που επέλεξες να
έχεις δίπλα σου θα σε εγκαταλείψουν πρώτα, πριν καν τα συνήθως ύποπτα
βουλευτάκια. Είδες επιτέλους τη σκοτεινή πλευρά του καθρέπτη...
Η μόνη σου σωστή απόφαση εδώ και μια 7ετία είναι ο «σχεδιασμός της
απόδρασης». Λέω «η μόνη» για όλους εμάς, γιατί -όπως και οι άλλες- έχει μεν
και αυτή ιδιοτελή κίνητρα αλλά θα απαλλάξει εμάς τα θύματά σου, από ένα
αλαζονικό αρχηγίσκο, μια μοναδική καρικατούρα, την οποία τα «συστήματα»
τοποθέτησαν σε θέση ευθύνης, γνωρίζοντας ότι δεν καταγράφεται στο ρομποτικό
λογισμικό του η συγκεκριμένη έννοια, παρά μόνο ως «ατομική ευθύνη όλων των
άλλων». Άρα έχεις -δικαιωματικά- ως ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ, το «απόλυτο ανεύθυνο
δικαίωμα», έχεις και το ακαταλόγιστο! Αισθάνεσαι -ακόμη- πως μας κάνεις τη
χάρη που μας «κυβερνάς», πως σπαταλιέται το ταλέντο σου σε αυτή την
ανεπρόκοπη εσχατιά της Δύσης. Το ξέρω, γιατί σε ξέρω καλά και γνωρίζω πόσο
απαξιωτικός είσαι για εμάς, τους πολλούς -την ανάξια πλέμπα.
Δυστυχώς για εσένα, σε χτύπησαν στη μεγαλειώδη πορεία αυτοπροβολής,
αυτοθαυμασμού και αυτοπλουτισμού, οι δίδυμες νάρκες, οι δήμιοι κάθε μικρού
πολιτικού: τα γεγονότα και ο χρόνος…
Φυσικές καταστροφές, ο συνδυασμός της διπλής καταστροφικής σου αδράνειας και
των 910 ημερών Επιτελικής Διακυβέρνησης είναι κοκτέιλ μολότοφ για τη
μακροημέρευσή σου.
Σε περικυκλώνει ήδη Μαύρο Φως…
Πέφτουν οι τίτλοι του τέλους…
Δεν θα τις χιλιάσεις τις μέρες σου στο θρόνο.
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ.
Το Μέγαρο άρχισε να μυρίζει πολιτική πτωμαΐνη.
Τα εγχώρια μηνύματά σου δόθηκαν ήδη από τους ντόπιους Νταβατζήδες.
Συνάντησες ήδη δύο και είναι πια πολύ επιφυλακτικοί απέναντί σου.
24 Απριλίου εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες Χριστιανοί, θα γιορτάσουμε το Πάσχα
και την Ανάσταση και εσύ θα παίρνεις το ύστατο μήνυμα απ’ έξω. Στα Γαλλικά…
Ο χρόνος κυλά αντίστροφα πια.
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ.
Ένας κανονικός άνθρωπος -ένας οποιοσδήποτε νορμάλ Έλληνας- θα ήταν έμπλεος
ενοχών. Εσύ όχι! Σε επέλεξαν και σε τοποθέτησαν γιατί ήταν σίγουροι ότι όχι
μόνο ήταν σπασμένη ήδη η ηθική σου πυξίδα -αλλά παντελώς ανύπαρκτη… Θα
έκανες τα πάντα για την εξουσία. Σε διάβασαν. Σε υπέταξαν και εσύ τους τα
υποσχέθηκες όλα. Αλλά τώρα -ως deliverάς πολυτελείας- δεν τους πας τις
παραγγελίες στην ώρα τους. Αργείς…
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ
Το υποψιαζόντουσαν, αλλά πήραν το ρίσκο τους. Επιχειρηματίες είναι οι
άνθρωποι και μάλιστα μεγάλοι. Ξέρανε ότι δεν κάνεις, ότι είσαι λίγος και
μικρός, αλλά δεν το είπανε. Αντίθετα, σε φούσκωσαν σαν γαλοπούλα. Έπαιξαν με
την αλαζονεία και τον ναρκισσισμό σου και σε κουστουμάρισαν ως ΑΡΙΣΤΟ στο
μυαλό σου, αλλά και σε πακετάρισαν για την πολτοποιημένη κοινωνία.
Εδώ όμως δεν τα έβγαλε πέρα μαζί τους μια σειρά από πιο μάγκες προκατόχους
σου. Ο προηγούμενος -τον οποίο απεχθάνεσαι με πολιτισμικούς όρους- κατέλαβε
το «Κάθισμα του Αετού» (πάρε να διαβάσεις το αριστούργημα του Carlos
Fuentes, θα σου κάνει καλό έστω και post mortem, το καλοκαίρι που θα έχεις
άπλετο χρόνο για αναστοχασμό), πηγαίνοντας στο Πολυκλαδικό Αμπελοκήπων και
όχι στο Harvard.
Πλήρωσε το τίμημα του Δημοψηφίσματος και παραλίγο να καταρρεύσει, ενώ ο
δικός του προκάτοχος έχασε στην προσπάθεια το ένα του μάτι. Αυτός μάλιστα!
Ήταν manager, όχι όπως εσύ…
Αυτοί τουλάχιστον φαίνονταν πως προσπαθούσαν και για το δικό μας καλό και
νοιάζονταν για τον τόπο (με τα λάθη και τις αστοχίες τους). Όχι μόνο για
πάρτη τους.
Απέτυχες παταγωδώς σε όλες τις κρίσεις και αντί για ενοχές, θεωρείς όλους
εμάς ενόχους, που δεν αντιλαμβανόμαστε την ορθότητα ΟΛΩΝ των σπουδαίων
επιλογών σου. Μας υποτίμησες. Μας θεώρησες εξαγοράσιμους ραγιάδες. Πήγες να
πληρώσεις τη νέα γενιά με 150 ευρώ. Ντροπή.
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ
The clock is ticking my old friend. Νόμιζες πως είσαι ικανός για όλα.
Ήσουν ικανός για όλα -τα κακά! Η αλήθεια είναι πως εκτέλεσες -και μάλιστα σε
χρόνο ρεκόρ- μία αποστολή ακριβώς όπως σου ανατέθηκε… Έριξες τα θεμέλια για
νέα Μεγάλη Επανεκκίνηση. Εκεί που εσύ νόμιζες ότι έβαλες πρώτη αυτοί στο
αυτόματο κιβώτιο σου είχαν ήδη βάλει REVERSE…
The political caretaker is on his way. Dressed in total black. Like a
Pirate…
Δεν υπάρχουν θαύματα φτιαγμένα από εθνικά τραύματα. Καταβρόχθισες με τη
βουλιμία σου για εξουσία το γαλάζιο μας ουρανό.
Ο Στάθης Καλύβας θα προσθέσει στην επανέκδοση του βιβλίου του «Καταστροφές
και θρίαμβοι: οι 7 κύκλοι της Ελληνικής Ιστορίας», έναν 8ο ιστορικό κύκλο,
τον δικό σου, αυτόν της «Πολλαπλής Καταστροφής», με τίτλο το «Δεν θα Πιούμε
Βρωμερόν Ύδωρ της Λήθης».
Οι άλλοι μας οδήγησαν στη χρεωκοπία, εσύ έβαλες την ταφόπλακα στη
μαρμαρόπλακα, που αντί για UTOPIA AVENUE θα γράφει FAILED STATE. Η αλήθεια
είναι ότι ακόμη και αν δεν προλάβεις να ρίξεις αύτανδρο το εθνικό πλοίο στα
βράχια και να μαυρίσεις τις ψυχές των υπόλοιπων 11 εκατομμυρίων, «κατάφερες»
να εξαφανίσεις από το χάρτη με τη «διαχείριση» στο «Πανδημιακό σου
Ολοκαύτωμα» 100 χωριά των 250 ανθρώπων.
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ
Τελειώνεις και το ξέρεις και εσύ, γι’ αυτό και χάνεις ολοένα και πιο συχνά
την ψυχραιμία σου. Οι εκρήξεις σου κάνουν το τέλος σου χειρότερο. Γιατί και
αυτοί που θα μείνουν μαζί σου στο bunker μέχρι τέλους, ήδη σε απεχθάνονται.
Μένουν από ανάγκη δίπλα σου, όχι από πίστη. Δεν θα έχεις καν την πολυτέλεια
μιας Εύας Μπράουν. Η δική σου εκτελεί τυπικά καθήκοντα και είναι ήδη
φευγάτη. Τι, δεν το ξέρεις;
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ
Η ΗΘΙΚΗ ΚΗΛΙΔΑ ΔΕΝ ΞΕΠΛΕΝΕΤΑΙ.
Άκου το.
Μάθε το.
Δεν αναρωτήθηκες γιατί τόσες χιλιάδες σε απαξιώνουν με υβριστικό σύνθημα και
όχι πολιτικό;
Μην κάνεις τον ανήξερο…
Ξέρεις πολύ καλά εσύ...
Ο απολεσθείς «δήθεν» παράδεισός σου (κόλαση για εμάς τους υπόλοιπους, τα
μυρμήγκια του Λουδοβίκειου ψευτοβασιλείου σου), δεν ξανακερδίζεται. Η
ιστορία δεν θα σου κάνει τη χάρη.
Μία ευκαιρία είχες και την έκαψες. You are not a comeback kid.
Όντας ολοκληρωτικά ένοχος (ξέρεις εσύ…), δεν θα μπορείς να ξεπλυθείς από το
διπλό άγος της συγκάλυψης ανήθικων πράξεων και της κακοδιαχείρισης δημόσιας
περιουσίας, εις βάρος ενός φτωχοποιημένου λαού και μάλιστα κατά τη διάρκεια
μιας πανδημίας.
Ντροπή σου και Άντε Γεια!
YOUR TIME IS OVER
RUNNING OUT
Τικ – Τακ – Τικ – Τακ
Νίκος Καραχάλιος ΄87
Το ενοχλητικό μπιζέλι
στο πριγκιπικό στρώμα…
0 Σχόλια