Της Judy Dempsey
Καθώς η Ρωσία συνεχίζει τη στρατιωτική συγκέντρωση κατά μήκος των συνόρων της Ουκρανίας, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ προσπαθούν να δείξουν ένα ισχυρό, ενωμένο μέτωπο απέναντι σε αυτές τις εξαιρετικές και επικίνδυνες εξελίξεις. Αλλά η Γερμανία υπονομεύει αυτή την ενότητα, αφήνοντας τη Δύση ασθενέστερη και πιο διχασμένη.
Γιατί η Γερμανία είναι απρόθυμη να ακολουθήσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία;
Δημοσίως, το Βερολίνο ακολουθεί τη γραμμή του ΝΑΤΟ για την αποστολή στρατού και εξοπλισμού στις χώρες της Βαλτικής και στη Ρουμανία, προκειμένου να ενισχύσει την αριστερή πτέρυγα της Συμμαχίας. Στην πράξη, δεν θέλει να στείλει αμυντικά όπλα στην Ουκρανία. Εμπόδισε την Εσθονία να στείλει τέτοιον εξοπλισμό, ο οποίος είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία, και ένα αεροσκάφος του Ηνωμένου Βασιλείου που μετέφερε στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, παρέκαμψε τον γερμανικό εναέριο χώρο. Το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο πιστεύει ότι τέτοιες κινήσεις θα αποσταθεροποιήσουν την Ευρώπη και θα καταστήσουν πιο δύσκολο το να υπάρξει διάλογος με τη Ρωσία.
Πώς αντιδρούν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ στην απροθυμία της Γερμανίας;
Με θυμό. Τα κράτη της Βαλτικής και οι χώρες της Κεντρικής Ευρ της πιστεύουν ότι η Γερμανία δεν αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες για την ασφάλεια ή τις προθέσεις της Ρωσίας. Πιστεύουν ότι το γερμανικό πολιτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο είναι τόσο κοντά στο Βερολίνο, που δεν θέλουν να διαταράξουν αυτούς τους δεσμούς δεκαετιών.
Η στάση της Γερμανίας έχει κάποια υποστήριξη;
Ναι, από τη Γαλλία, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Ο πρόεδρος Μακρόν θέλει μια ευρωπαϊκή, όχι υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, απάντηση σε αυτή την κρίση. Θέλει η Ευρώπη να έχει τη δική της αμυντική πολιτική και πολιτική άμυνας, που θα δημιουργούσε ένα είδος στρατηγικής αυτονομίας. Κατά την άποψη του Μακρόν, το παγκόσμιο γεωστρατηγικό πλαίσιο έχει αλλάξει τόσο πολύ που η Ευρώπη πρέπει να αναπτύξει τα δικά της μέσα για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να διαμορφώσει την πολιτική. Αλλά η Γερμανία δεν έχει στρατηγική πυξίδα. Εξαιτίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έχει εγκλωβιστεί σε έναν ειρηνιστικό τρόπο σκέψης. Αυτό εξηγεί γιατί νιώθει άβολα με την ιδέα του Μακρόν, όπως και τα κράτη της Βαλτικής, η Πολωνία και άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.
Τι ρόλο διαδραματίζει ο παράγοντας ενέργεια στη σχέση της Γερμανίας με τη Ρωσία;
Επί του παρόντος, το φυσικό αέριο από τη Ρωσία -που αντιστοιχεί σε περισσότερες από τις μισές εισαγωγές φυσικού αερίου της Γερμανίας και κατά μέσο όρο το 40% των εισαγωγών της υπόλοιπης Ευρώπης- πρέπει να διέρχεται μέσα από την Πολωνία ή την Ουκρανία. Αλλά ο προγραμματισμένος αγωγός αερίου Nord Stream θα επιτρέψει στη Ρωσία να στέλνει απευθείας περισσότερο αέριο στην Ευρώπη υπό τη Βαλτική Θάλασσα. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες θέλουν η Γερμανία να σταματήσει τον αγωγό, ο οποίος πιθανότατα θα κάνει τη ΓΕρμανία πιο εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο. Και επειδή η Πολωνία και η Ουκρανία δεν θα χρειαστεί να στέλνουν ρωσικό αέριο στην Ευρώπη (ένας από τους στόχους της Μόσχας στην κατασκευή του Nrd Stream 2), η Ουκρανία θα είναι ακόμη πιο ευάλωτη στην πίεση από τη Μόσχα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παραδόσεις φυσικού αερίου. Ο Nord Stream 2 αποδυναμώνει τη μόχλευση της Ουκρανίας ως ένα σημείο πρόσβασης για τη Ρωσία στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Ωστόσο, παρόλα αυτά η Γερμανία αρνείται να σταματήσει τον αγωγό.
Η πρώην Καγκελάριος Μέρκελ έφυγε πριν από λίγους μήνες από την εξουσία. Έχει η νέα κυβέρνηση αλλάξει κατεύθυνση όταν πρόκειται για τη Ρωσία;
Και ναι και όχι. Το υπουργείο Εξωτερικών έχει πλέον επικεφαλής μια υπουργό των Πρασίνων, την Annalena Baerbock. Είναι εναντίον του Nord Stream 2 και θέλει μια πιο στιβαρή πολιτική απέναντι στη Ρωσία. Αλλά η Καγκελαρία έχει το πάνω χέρι όταν πρόκειται για τον φάκελο-Ρωσία.
Ο Καγκελάριος Σολτς και γενικώς οι Σοσιαλδημοκράτες, δεν θέλουν να απορρίψουν τη δέσμευση του κόμματος του στην Ostpolitik -την ενασχόληση με τη Ρωσία μέσω διαλόγου και οικονομικών δεσμών. Αυτή η θέση είναι στο DNA των Σοσιαλδημοκρατών. Πραγματικά, ήταν και στον τρόπο της Μέρκελ, ποτέ δεν προσπάθησε να σταματήσει τον NordStream2. Η στάση της Γερμανίας προς τη Ρωσία θα αλλάξει μόνο εάν ο Σολτς συνειδητοποιήσει ότι η Ostpolitik έχει τελειώσει, εάν η κοινή γνώμη ασκήσει πίεση, και εάν η Γερμανία ασκήσει κάποια αναγκαία προληπτική ηγεσία στην Ευρώπη. Σε περίπτωση αποτυχίας όλων αυτών, η Ευρώπη θα γίνει πιο αδύναμη, πιο ευάλωτη και πιο επιρρεπής στους χειρισμούς της Ρωσίας και της Κίνας.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: https://carnegieeurope.eu/2022/01/26/why-germany-is-undermining-nato-unity-on-russia-pub-86279
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια