Το εκλογικό αποτέλεσμα στις χθεσινές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ ήταν επιθυμητό απο τις στήλες. Εδώ και καιρό, άλλωστε, επισημάναμε την ανάγκη μιας αλλαγής. Και πολιτικής και ιδεολογικής και ηλικιακής.
Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
Ήταν λάθος η κάθοδος του Γ. Παπανδρέου στις εκλογές. Ούτε το κλίμα τον
ευνοούσε, ούτε και οι απόψεις του είναι της εποχής. Δοκιμάστηκαν και
απέτυχαν. Η ανεξέλεγκτη επιθυμία του να κυβερνήσει τον οδήγησαν στο να
αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας στην πιο δύσκολη στιγμή της
μεταπολεμικής ιστορίας της. Λίγο πριν την χρεοκοπία. Η απειρία του, η
αδυναμία του στις επιλογές συνεργατών, και η έλλειψη γνώσης όλου του
ευρωπαϊκού συστήματος να διαχειριστεί κρίσεις σαν και αυτές που αντιμετώπισε
η Ελλάδα, οδήγησαν τον Γιώργο Παπανδρέου σε οδυνηρή αποτυχία.
Αλλά η αποτυχία δεν ήταν, μόνο, οικονομική. Απέτυχε, κυρίως, στα εθνικά
ζητήματα με αυτο που εξέπεμπε ως αντίληψη εξωτερικής πολιτικής. Δύο κρίσιμες
στιγμές ως υπουργού εξωτερικών, θα τον σημαδεύουν: το Σχέδιο Ανάν και η
υπόδειξη, στον τότε υπουργό εξωτερικών της Κύπρου Νίκο Ρολάνδη, να μην
υπογράψει συμφωνία η Κύπρος με την Αίγυπτο για ΑΟΖ για να μην ενοχληθεί η
Τουρκία. Και, μάλιστα, στο κρίσιμο εκείνο σημείο που αν είχε περιληφθεί στη
συμφωνία, σήμερα τα πράγματα για την Ελλάδα θα ήταν πολύ καλύτερα.
Ο Γ. Παπανδρέου ευνοήθηκε για την πολιτική του εξέλιξη απο το όνομα που
φέρει. Το πολιτικό του αποτύπωμα ενώ σε εσωτερικά θέματα θα μπορούσε να
χαρακτηρισθεί ορισμένες φορές ως εκσυγχρονιστικό, στην εξωτερική πολιτική
ήταν αναχρονιστικό. Δεν είχε καταλάβει, ούτε σήμερα αντιλαμβάνεται, την φύση
της απειλής που δέχεται η χώρα.
Θα ήταν λάθος του οι φιλοδοξίες του να τον οδηγήσουν στην διατήρηση ενός
φορέα που θα δημιουργεί έστω και μικρές δυσκολίες στην ενότητα του χώρου που
θέλει να εκφράσει το ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Παπανδρέου μεγάλωσε στο ΠΑΣΟΚ και σ αυτό
ανήκει. Για την υστροφημία και του ίδιου και του ονοματός του πρέπει να
προσέξει. Δεν μπορεί ένας Παπανδρέου να αντιπολιτεύεται το ΠΑΣΟΚ.
Νικητής των εκλογών αναδείχθηκε ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ένας νέος φέρελπις
πολιτικός. Το ότι μέσα σε δύσκολες συνθήκες κατάφερε να αναδειχθεί, να
εξελιχθεί και να κερδίσει την ηγεσία δείχνει ικανότητα.
Το βάρος που αναλαμβάνει είναι τεράστιο.
1.-Κατ αρχάς είναι το βάρος που σου δίνει μια πλειοψηφία κοντά στο 70%.
Αυτός ο κόσμος κάτι περιμένει. Και το περιμένει εναγωνίως. Διότι ο χώρος
στον οποίο έχει προσωπικές και ιστορικές αναφορές έχει βεβηλωθεί και
καταληστευθεί. Είναι ο πολιτικός χώρος που στον 20 αιώνα δημιουργήθηκε απο
τον Ελευθέριο Βενιζέλο, μια απο τις δύο μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες που
ανέδειξε η Ελλάδα στα 200 χρόνια του σύγχρονου βίου της (η άλλη ήταν ο
Καποδίστριας).
2.-Αναλαμβάνει στην πιο δύσκολη συγκυρία. Η Φώφη Γενημματά ανέλαβε το Κίνημα
σε δύσκολη επίσης συγκυρία και σταμάτησε σε κάποιο σημείο την ολίσθησή του.
Αυτή ήταν η πολιτική της συμβολή. Ο Ανδρουλάκης καλείται να ξαναβάλει τον
ιστορικό αυτό πολιτικό χώρο στο παιχνίδι της εξουσίας. Δεν μπορεί αυτός ο
πολιτικός χώρος να είναι αουτσάιντερ και να εκπροσωπεί την εναλλακτική λύση
στη δεξιά πρόταση η Αριστερά η οποία δεν ανταποκρίθηκε στον ρόλο της στις
ιστορικές προκλήσεις (1922, 1946, στην οικονομική κρίση που διανύσαμε, στο
“Μακεδονικό” κλπ). Η χώρα χρειάζεται πολιτική ανανέωση αλλά με την διατήρηση
των πολιτικών και ιδεολογικών συντεταγμένων που την έφεραν στα σημερινά,
έστω, σύνορα μετά την αποτυχία του οράματος να συμπεριλάβει στα όριά της το
σύνολο του ελληνισμού και την επικράτηση του μικροελλαδισμού.
3.-Έχει σημασία, λοιπόν, το στίγμα που ο κ. Ανδρουλάκης θα δώσει στο Κίνημα.
Και απο το στίγμα που θα δώσει θα εξαρτηθούν πολλά. Μια νέα αντίληψη
Σοσιαλδημοκρατίας με ένα άνοιγμα προς το κέντρο θα είναι το πολιτικό στίγμα
που θα βρει ανταπόκριση τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Οι
παλιές σοσιαλιστικές αντιλήψεις περί μετασχηματισμού της οικονομίας είναι
ξεπερασμένες. Οι φιλελεύθερες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια οδηγούν σε
ολοένα και μεγαλύτερες ανισότητες και περιθωριοποιούν ευρέα στρώματα της
κοινωνίας. Χρειάζεται μια σύνθεση ελευθερίας στη οικονομία αλλά και
παρέμβασης εκεί που είναι αναγκαίο. Η οικονομική ελευθερία δεν μπορεί να
οδηγήσει στην κατάρρευση των συστημάτων υγείας. Δεν μπορούν να εκχωρηθούν τα
πάντα στον ιδιωτικό τομέα όταν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας δεν έχει
την δυνατότητα να ανταποκριθεί οικονομικά στις απαιτήσεις του. Η συνύπαρξη
δημοσίου και ιδιωτικού είναι, ακόμη, αναγκαία. Παράλληλα, το κράτος δικαίου
πρέπει να ενισχυθεί, η διαφθορά να παταχθεί, η δημόσια διοίκηση να
οργανωθεί, η δημοκρατία να διευρυνθεί.
4.-Για να επιτευχθεί ανανέωση του χώρου πρέπει η νέα ηγεσία να δείξει πνεύμα
ενότητας. Ο κ. Ανδρουλάκης πήρε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό για να τον κάνει
να αισθανθεί άνετα και σίγουρα. Απο τις πρώτες του κινήσεις πρέπει να είναι
η ενότητα του χώρου. Κατ αρχάς πρέπει να φερθεί με ευγένεια στον ανθυποψήφιό
του και διότι αυτό επιτάσσει ο πολιτικός πολιτισμός αυτού του χώρου και για
το βαρύ όνομα που φέρει. Δεν πρέπει να φερθεί εκδικητικά στους ψηφοφόρους
και τα στελέχη του Γ.Παπανδρέου.
5.-Κυρίως, όμως, να βρεί τρόπο και να φέρει σε επαφή τις δύο μεγάλες
προσωπικότητες του χώρου που μπορούν να λειτουργήσουν συμβουλευτικά και
πυροσβεστικά: Τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Η εποχή τους
ως ενεργών, πολιτικά, προσώπων μπορεί να παρήλθε. Μπορούν, όμως, να
βοηθήσουν με βάση την εμπειρία και τις γνώσεις τους. Κυρίως, όμως, θα
στείλουν το μήνυμα ενότητας του χώρου. Το έχει ανάγκη το νέο ΠΑΣΟΚ.
6.-Στα εξωτερικά θέματα ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να επαναφέρει το Κίνημα
στη λεγόμενη “πατριωτική γραμμή”. Αυτήν με την οποία ξεκίνησε και στην
πορεία, πολλές φορές αλλοιώθηκε. Καμιά παραχώρηση κυριαρχίας ή κυριαρχικού
δικαιώματος. Διεκδίκηση όσων δικαιούται η χώρα (ΑΟΖ, 12 μίλια κλπ). Ειρήνη
με τους γείτονες αλλά με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Ενίσχυση των Ενόπλων
Δυνάμεων για διαμόρφωση ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης. Διεύρυνση των διεθνών
συνεργασιών. Τήρηση των υποχρεώσεων στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ αλλά και καλές
σχέσεις με Ρωσία και Κίνα.
7.-Να δώσει, επίσης, απάντηση στον αποδομισμό. Το Κίνημα πίστευε και ο λαός
του πιστεύει πως υπάρχει συνέχεια του ελληνικού έθνους. Αυτό το έθνος το
1821 δημιούργησε εθνικό κράτος και όχι το κράτος δημιούργησε το έθνος.
Έδωσαν η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός στα 200 χρόνια της σύγχρονης πορείας
τους τον αγώνα να συμπεριλάβουν στα εθνικά σύνορα το σύνολο του ελληνισμού
αλλά η προσπάθεια αυτή απέτυχε το 1922 διότι υπονομεύθηκε απο τις δυνάμεις
του μικροελλαδισμού. Σήμερα χρειάζεται να δημιουργηθεί μια νέα Ελλάδα που
δεν θα βασίζεται στο αποτυχημένο συγκεντρωτικό πρότυπο του μικροελλαδισμού.
Θα βασισθεί στις δυνάμεις και της Περιφέρειας και θα αναπτυχθεί σε όλες τις
κατευθύνσεις του ορίζοντα.
8.-Αξιοπρεπές άνοιγμα στις δυνάμεις που κατέφυγαν, αναγκαστικά, στον Συριζα.
Δεν νοιώθουν ικανοποιημένες. Αν προσεγγισθούν αξιοπρεπώς και με ένα πολιτικό
πλαίσιο που θα τις εκφράζει, θα ανταποκριθούν. Κανένας ρεβασισμός και
πρόσκληση με όρους αξιοπρέπειας.
Με αυτες τις σύντομες σκέψεις ας ευχηθούμε καλή επιτυχία στην προσπάθεια του
ΠΑΣΟΚ να ανασυσταθεί. Το χρειάζεται η Ελλάδα, Το απαιτούν οι Έλληνες.
0 Σχόλια