Το ντιμπέιτ του απόλυτου τίποτα

Το ντιμπέιτ των υποψηφίων αρχηγών του ΠΑΣΟΚ, δεν μας έκανε πιο σοφούς. Ακολούθησε το ίδιο μοτίβο με τη ρηχή προεκλογική εκστρατεία. Το απόλυτο τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι οι πάντες περιμένουν να ακούσουν μόνο για τη στάση που θα κρατήσει το ΠΑΣΟΚ στις σχέσεις του με τα δυο μεγαλύτερα κόμματα.

Αν δηλαδή στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ, θα στηρίξει τη Νέα Δημοκρατία ή αν θα συνταχθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας την πολυδιαφημισμένη «Προοδευτική Διακυβέρνηση», μαζί και με το κόμμα του Γιάννη Βαρουφάκη. Όλα τα άλλα μοιάζουν με μια περιττή πολυτέλεια. Και το ερώτημα αυτό που αφορά το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, επεκτείνεται και εντός των δυο μεγάλων κομμάτων. Ποια εξέλιξη είναι φιλική προς τις επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, θα έβλεπε με καλό μάτι η Νέα Δημοκρατία;

Υπάρχουν και κάποιοι που θέτουν το θέμα του επαναπροσδιορισμού τους ΠΑΣΟΚ, σε σχέση με την «ανερχόμενη» σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη. Ωστόσο το ΠΑΣΟΚ ήταν μια εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας a la Greca, διανθισμένη από τριτοδρομικά οράματα, εθνικιστικές ορμές και διάχυτο λαϊκισμό. Και είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να ανατρέψει την εις βάρος του πραγματικότητα, όπως συνέβη και με τα σοσιαλιστικά κόμματα της Γαλλίας και της Ιταλίας που παραμένουν για χρόνια στο περιθώριο.

Άλλωστε τόσο ο Νίκος Ανδρουλάκης, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου ουδεμία απολύτως σχέση έχουν με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.

Ο μεν Νίκος Ανδρουλάκης ήταν ένας από τους έξι αντάρτες της Ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών (S&D) που καταψήφισαν το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Θύματα των Ολοκληρωτικών Καθεστώτων. Επισημαίνουμε ότι δεν επέλεξε την αποχή, όπως οι περισσότεροι φοβισμένοι απέναντι στον εγχώριο αριστερό μύθο Έλληνες ευρωβουλευτές, αλλά καταψήφισε το ψήφισμα.

Ο δε Γιώργος Παπανδρέου σαν πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, επαινούσε την κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την κρίσιμη συμβολή της στη δημιουργία ενός πολυμερούς συστήματος δυνάμεων και παγκόσμιων συσχετισμών, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας για την ανθρωποκεντρική φιλοσοφία του και για την προώθηση ενός πιο δίκαιου συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Μάλιστα. Οι δυο εκ των επικρατέστερων για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, δηλώνουν ευθαρσώς ότι είναι ένθερμοι υποστηρικτές του ολοκληρωτισμού. Για ποια σοσιαλδημοκρατία μιλάμε; Κρυφός τους πόθος, η αύξηση της εκλογικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ, και μόνο. Ώστε να διαπραγματευτούν με καλύτερους όρους τη συνεργασία τους με τον Σύριζα και τον Γιάνη Βαρουφάκη. Διότι είναι διαφορετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ του 31% και το κόμμα Βαρουφάκη του 3%, όταν έχεις 8% και διαφορετικά όταν έχεις 12% με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 25%.

Όσοι ψάχνουν απαντήσεις σε καίρια θέματα που απασχολούν τους πολίτες, «πλανώνται πλάνην οικτράν». Οι υποψήφιοι ψάχνουν να ψαρέψουν στα θολά νερά των ψηφοφόρων, που έχουν μεταναστεύσει στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό το λόγο και δεν παρουσιάζουν τις θέσεις τους για κανένα θέμα. Έχουν συνηθίσει στο «όχι», στο «δεν», στο «αντί» και αδυνατούν να προβάλουν ένα υγιή προγραμματικό λόγο.

Ποια θα είναι η οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσουν; Ποιο θα είναι το μείγμα των κρατικών και ιδιωτικών επενδύσεων που θα προτείνουν; Ποια θα ήταν η σειρά των μέτρων που θα υιοθετούσαν για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων;

Ποια η θέση τους για το σχέδιο «Ελλάδα 2.0»;

Ποια είναι η θέση τους για το σχέδιο «Πανεπιστήμιο 2030»; Τι θέση έχουν για την πανεπιστημιακή αστυνομία;

Ποια είναι η θέση τους για τον εργασιακό νόμο και τις αλλαγές προβλέπει στη συνδικαλιστική λειτουργία; Πώς βλέπει η δράση και τις πρακτικές των συνδικαλιστικών οργανώσεων σήμερα;

Ποια είναι η θέση τους για το μεταναστευτικό; Οι θέσεις τους για την αστυνομία;

Τι προτείνουν για την ψηφιακή μετάβαση, για τη δημογραφική συρρίκνωση, για τη δημόσια υγεία, για το νέο ασφαλιστικό κεφαλαιοποιητικό σύστημα, για τις νέες μορφές απασχόλησης, για την προστασία της εργασίας, ή για την κλιματική αλλαγή και την πράσινη ανάπτυξη;

Τίποτα. Οι υποψήφιοι για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αναζητούν την τεχνητή αναπνοή που θα τους κρατήσει ζωντανούς. Με αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου και με αναμνήσεις από το 1981, προσπαθούν να διεγείρουν συναισθηματικά όσους τους έχουν γυρίσει την πλάτη.

Μετά το ντιμπέιτ το μόνο σίγουρο είναι, ότι οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που στις εκλογές του 2019 ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν θα επιστρέψουν. Οι δε πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και καιρό προτιμούν τη σιγουριά του μεγάλου κόμματος με τις αυθεντικές αριστερές-εθνικιστικές-λαϊκίστικες θέσεις, παρά το αμφίβολο μέλλον που επιφυλάσσει ένα μικρό κόμμα που προσπαθεί να επανακάμψει.

Κωνσταντίνος Χαροκόπος

Πηγή Liberal.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.