Τι εννοούν "Θα απαντήσουμε στο πεδίο";

Του Κώστα Στούπα

Είθισται ο πόλεμος και οι υποτιμήσεις να μην προαναγγέλλονται αλλά οι "τουρκολόγοι" έχουν διαφορετική άποψη καθώς υποστηρίζουν ότι η Άγκυρα συνηθίζει να προαναγγέλλει τις επιδιώξεις και μελλοντικές της κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα...

Υπό την έννοια αυτή οι τελευταίες επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις "Θα απαντήσουμε επί του πεδίου" που εκτοξεύουν όλο και συχνότερα στελέχη του καθεστώτος Ερντογάν αν και θα 'πρεπε να προβληματίζουν, δεν φαίνεται να "ιδρώνουν το αυτί" κανενός...

Η ιστορία, του δόγματος "θα απαντήσουμε επί του πεδίου..." ξεκίνησε περί τα μέσα του προηγούμενου μήνα, όταν στις 21 του  Οκτωβρίου η Τουρκία δια στόματος του Υπουργού των Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε δημόσια πως θα δώσει απάντηση και στο πεδίο, αν η Λευκωσία ξεκινήσει νέα γεώτρηση το Νοέμβριο.

Με ανακοίνωση του τότε το  Τουρκικό ΥΠΕΞ, απείλησε ευθέως την Κύπρο με επέμβαση σε οποιαδήποτε ενέργεια για γεωτρήσεις και κατά τον συνήθη τρόπο κατηγόρησε την Αθήνα και τη Λευκωσία  για προκλητικές ενέργειες σε βάρος της.

"Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ελληνοκυπριακή Διοίκηση (σ.σ Κυπριακή Δημοκρατία) κάνουν βήματα που αυξάνουν την ένταση στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Οι προσπάθειες αποστολής ερευνητικών πλοίων στην υφαλοκρηπίδα μας στη Μεσόγειο συνεχίζονται. Απαντάμε σε αυτές τις προκλήσεις τόσο στο πεδίο όσο και στο τραπέζι και δεν επιτρέπουμε ποτέ την παραβίαση των δικαιωμάτων μας..."

Προχθές η Άγκυρα ανέβασε εκ νέου τους τόνους με τον υπουργό Εξωτερικών να επαναλαμβάνει πως  η χώρα του θα απαντήσει "στο πεδίο" σε όποιον χρειαστεί και πως η Τουρκία "χάλασε" ύπουλα σχέδια στη Μεσόγειο.

"Στη Μεσόγειο εργαζόμαστε και προσπαθούμε για μια μόνιμη ειρήνη και δεν σταματάμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας. Τους χαλάσαμε τα ύπουλα σχέδια τους και θα συνεχίσουμε να τα χαλάμε. Αν χρειαστεί το κάνουμε στο τραπέζι των διαβουλεύσεων αν χρειαστεί όμως και στο πεδίο. Είμαστε ικανοί για όλα"...

Ορισμένοι εκ των διεθνών αναλυτών οι οποίοι παρακολουθούν και αποκωδικοποιούν τις τουρκικές κινήσεις, διατείνονται πως οι δηλώσεις αυτές απευθύνονται κυρίως στο εσωτερικό ακροατήριο της γείτονος όπου το καθεστώς Ερντογάν συνεχίζει να σημειώνει απώλειες σε σχέση με την αποδοχή του από την κοινή γνώμη...

Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά μετά από 15 και πλέον χρόνια συνασπισμοί κομμάτων της αντιπολίτευσης προηγούνται του κυβερνητικού.

Επί της ουσίας, όπως υποστηρίζουν, όταν η Άγκυρα μιλά για απαντήσεις επί του πεδίου αυτό που εννοεί είναι αυτό που ήδη γίνεται όταν τουρκικές μονάδες παρενοχλούν και εμποδίζουν έρευνες σε περιοχές που ορίζουν ως αμφισβητούμενες ή διεκδικούμενες.  

Σε ανάλογες κινήσεις, δηλ. απαντήσεις επί του πεδίου, προέβη άλλωστε και η Ελλάδα όταν πέρυσι το Καλοκαίρι, κατά τις τελευταίες εβδομάδες της Προεδρίας Τραμπ, δεν επέτρεψε στο Όρουτς Ρέις να πραγματοποιήσει ανενόχλητο τις έρευνες στη Ν.Α. Μεσόγειο.

Τα εννοεί...

Μια άλλη μερίδα αναλυτών εκτιμά πως δεν είναι τυχαίο πως σε αυτή τη φάση η Άκυρα επιλέγει ως πεδίο αντιπαράθεσης την ΑΟΖ της Κύπρου η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί ελληνική επικράτεια και ενδεχομένως δεν εμπίπτει κατά καμιά ερμηνεία στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία.

Επί της ουσίας, υποστηρίζουν πως  αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στο πεδίο της αντιπαράθεσης της Τουρκίας με την Ελλάδα αλλά και με τις άλλες χώρες της περιοχής έχουν προαναγγελθεί από τον Ερντογάν από το 2018 όταν σε ομιλία του στη Σαμψούντα αμφισβήτησε ευθέως τις διεθνείς συμφωνίες που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή.

Σε εκείνη την ομιλία στη Σαμψούντα, ο Ερντογάν με ύφος που θύμιζε τον αναθεωρητισμό του Χίτλερ στη δεκαετία του ‘30,  μεταξύ άλλων είχε αναφέρει πως η Τουρκία δεν αποδέχεται τα "τεχνητά σύνορα" που "της επεβλήθησαν" μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ότι μετά την κατάληψη της Αφρίν ξεκινά η δημιουργία της "Μεγάλης Τουρκίας", η οποία θα επιτευχθεί ακόμη και αν χρειαστεί "να δώσουμε τις ζωές μας ή να πάρουμε ζωές άλλων".

Δεν υπάρχουν ανάλογες δηλώσεις αρχηγού κράτους που αμφισβητούν διεθνείς συμφωνίες και τον καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών με παρόμοιο ή διαφορετικό ύφος μετά τον β’ Π.Π. και τούτο ίσως έχει τη σημασία του...

Σημασία έχει επίσης και η απάθεια με την οποία αντιμετώπισε του τουρκικό αναθεωρητισμό τόσο η διεθνής κοινότητα  όσο και η Ελλάδα η οποία συνέχισε να τελεί σε... μακαριότητα.

Τούτο μέχρι την επιχείρηση υβριδικής εισβολής από τα σύνορα του Έβρου όταν το καθεστώς Ερντογάν κατεύθυνε δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνους κυρίως πρόσφυγες και λαθρομετανάστες που διαβιούν στην Τουρκία, να περάσουν τα ελληνικά σύνορα αμφισβητώντας επί της ουσίας την εθνική της κυριαρχία και το δικαίωμα φύλαξης των συνόρων της.

Μετά το συμβάν αυτό η Ελλάδα φαίνεται να αφυπνίζεται ακαριαία, να κινητοποιεί τις ένοπλες δυνάμεις αυξάνοντας τη διαθεσιμότητα των μονάδων τους, ενώ παράλληλα μετά από μια δεκαετία (και πλέον) προχώρησε στην αγορά οπλικών συστημάτων που μπορούν να καλύψουν μεγάλο μέρος της διαφοράς δυναμικού που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια.

Η τουρκική προκλητικότητα έφτασε στο ζενίθ κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ και κυρίως την περίοδο που στην εξουσία παρέμενε ο απερχόμενος πρόεδρος Τραμπ και ατόνισε μετά την ανάληψη των καθηκόντων από το Τζο Μπάιντεν.

Μετά την εκλογή Μπάιντεν τα ερευνητικά σκάφη αποσύρθηκαν από αμφισβητούμενες περιοχές, ενώ τώρα φαίνεται πως η ένταση αναζωπυρώνεται στην Κύπρο, την οποία το καθεστώς της γείτονος φαίνεται να υπολογίζει σαν τον "αδύναμο κρίκο" της περιοχής.

Πηγή capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.