Του Strange Attractor
Ξυπνάς το πρωί κι ανάβεις την τηλεόραση για να ενημερωθείς, όσο πίνεις τον
καφέ σου.
Και σε πιάνει μαύρη μαυρίλα.
Όλα τα πάνελ, σε όλα τα κανάλια, ασχολούνται μονοθεματικά και εμμονικά με το
κακό που μας βρήκε… την πανδημία.
Αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια, απαριθμώντας κρούσματα, νεκρούς και
διασωληνωμένους, μαυρίζοντας την ψυχή μας.
Ειδικοί και μη, λες και έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να μας αποτελειώσουν
ψυχικά, πριν μας αποτελειώσει ο δολοφονικός ιός.
Γυρνάς στο σπίτι σου το μεσημέρι, κι ανοίγεις την τηλεόραση για να
χαλαρώσεις.
Τα ίδια, με επιπλέον ατέρμονες συζητήσεις και ρεπορτάζ για μαχαιρώματα,
βιασμούς, δολοφονίες και ληστείες…
Το απόγευμα; Μια από τα ίδια, με τον Ευαγγελάτο και τα ειδικά computer
graphics του, να αναλύει με κάθε λεπτομέρεια το τελευταίο στυγνό έγκλημα,
και να ολοκληρώνει την ενημέρωσή του με αριθμούς κρουσμάτων… μπλα, μπλα.
Κλείνεις το χαζοκούτι μπας και ηρεμήσεις λίγο, αλλά τα ίδια και χειρότερα
στο διαδίκτυο.
Όλα τα ενημερωτικά σάιτς, το μόνο με το οποίο ασχολούνται είναι οι νεκροί
από την πανδημία, οι διασωληνώσεις και η ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα.
Έρχεται το βραδάκι.
Ανάβεις το χαζοκούτι για να δεις τις ειδήσεις.
Κρούσματα, διασωληνώσεις, θάνατοι, εγκλήματα και… ακρίβεια στα πάντα όλα.
Μέχρι και περιπτώσεις συνανθρώπων μας που άνοιξαν τον λογαριασμό της ΔΕΗ κι
έπαθαν έμφραγμα, έχω ακούσει.
Εν ολίγοις, αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία ζούμε καθημερινά εδώ και
2 χρόνια.
Από τότε δηλαδή που διώξαμε τα σούργελα, μπας και επανέλθει η κανονικότητα,
ο νόμος, η τάξη και η περιβόητη… ανάπτυξη που γέρασα κι ακόμη να τη δω.
Από τότε που ψηφίσαμε τον Κυριάκο με τους «άριστους» για να δούμε χαΐρι.
Και όμως… το μόνο που βλέπουμε είναι μιζέρια και θανατικό. Και ακρίβεια…
Μα καλά, θα ρωτήσει ένας αφελής… γι’ αυτό διώξαμε τον Τσίπρα;
Για να μας πεθάνει ο Κυριάκος; Έλα μου ντε…
Εύλογο το ερώτημα, που αν κάποιος κακότροπος το συνδυάσει με τη διαχρονική
φήμη περί κληρονομικής γκαντεμιάς της συγκεκριμένης οικογένειας, τότε εύκολα
συμπεραίνει ότι όλα εξηγούνται, τα θέλαμε και τα πάθαμε, και στην τελική ας
προσέχαμε.
Διότι όπως μου λέει καθημερινά με ιδιαίτερο ζήλο ο φίλος μου ο Διονύσης,
παλιός στο πολιτικό κουρμπέτι «δεν ήξερες ρε χάχα τι εστί Μητσοτάκης; Δεν
ρώταγες;».
Και δεν έχω τι να του απαντήσω.
Γενικά είμαι ορθολογιστής, αλλά ώρες ώρες με αυτά που βλέπω αρχίζω κι εγώ να
πιστεύω στις φήμες που λέγαμε.
Γιατί; Διότι:
Οι Τούρκοι μας απειλούν καθημερινά και παντοιοτρόπως.
Οι Σκοπιανοί μας δουλεύουν.
Οι Ευρωπαίοι μας αγνοούν.
Οι «ικέτες» πολλαπλασιάζονται και περνούν ζωή και κότα, με κάποιους
επιτήδειους επαγγελματίες αλληλέγγυους να φτιάχνουν περιουσίες, λες και δεν
πέρασε ούτε μέρα από τότε που οι ΜΚΟ συγκυβερνούσαν τη μπανανία μας.
Έφυγε κι ο Κουμουτσάκος, κι ούτε να τις καταγράψουμε δεν προκάμαμε.
Ο κορονοϊός θερίζει συστηματικά.
Η οικονομία χωλαίνει (πλην συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, φίλα
προσκείμενων στην αγία οικογένεια).
Η ακρίβεια θεριεύει.
Οι παραβατικοί και οι κακοποιοί κάνουν πάρτι… κ.ο.κ.
Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να στέλνει ο γονιός το παιδί του στο σχολείο και
να του το φέρνουν μαχαιρωμένο.
Και αν τυχόν συλληφθούν οι ανήλικοι δράστες, που έχουν συστήσει κανονικές
συμμορίες, τρομοκρατώντας ολόκληρες γειτονιές, δεν τρέχει τίποτα.
Επειδή ακριβώς είναι ανήλικοι, δεν τους αγγίζει κανείς. Θυμόσαστε το ξύλο
που έφαγε ο σταθμάρχης από τα 2 αδέρφια με τα… προφίσιενσι;
Αυτό δεν ήταν τίποτα.
Οι ανήλικοι τώρα μαχαιρώνουν έφηβους μέρα μεσημέρι μέσα σε σχολεία!!!!!
Ούτε στα γκέτο του Λος Άντζελες να ήμασταν.
Αυτή όμως είναι η «ανθρώπινη» νομοθεσία μας… που έχει ως επίκεντρο τα
δικαιώματα του παραβάτη.
Κι ας λέει ο ειδικός (μικροβιολόγος) υπουργός Δικαιοσύνης ότι θα
αυστηροποιηθεί ο ποινικός μας κώδικας.
Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι 2-3 λέσια προχθές, παρέα με έναν «γνωστό» τράπερ
(ακόμη να μάθω τι εστί τράπερ) έσφαξαν έναν υπάλληλο καφέ, συνελήφθησαν, και
την επομένη το πρωί αφέθηκαν ελεύθεροι με ορισμό δικάσιμης του Αγίου
Φούφουτου ανήμερα. Τους έκαναν δηλαδή τα μούτρα κρέας.
Ώρες ώρες απορώ που βρίσκει την όρεξη και πως και συνεχίζει ακόμη η
αστυνομία να ασχολείται, και να βρίσκει τους εγκληματίες, όταν είναι σίγουρο
πως την επομένη θα τους αφήσουν ελεύθερους οι δικαστικές αρχές.
Χαρά στο κουράγιο των αστυνομικών…
Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά.
Και έχεις και τον Κυριάκο να «καρφώνεται» απαντώντας σε εκείνη την
κακοπροαίρετη λαθρολάγνα Ολλανδέζα, λέγοντάς της ούτε λίγο ούτε πολύ πως οι
δικοί μας δημοσιογράφοι δεν κάνουν «ευθείες» ερωτήσεις.
Επιβεβαιώνοντας «εμμέσως» όλη την παραφιλολογία περί της «λίστας Πέτσα».
Καλύτερα ήταν τότε που είχαμε τον Αλέξη, που δεν σκάμπαζε γρι από
«εγγλέζικα», οπότε ό,τι κι αν τον ρωτούσε η Ολλανδέζα, αυτός απλά θα γελούσε
σαν χάχας (όπως τότε με τον Κλίντον), αντί να μπλέκει σε δημόσιους καυγάδες,
εκθέτοντας τη χώρα και το αξίωμα.
Και εν πάση περιπτώσει, όπως μου θυμίζει ο Διονύσης, καλύτερα να περιμένουμε
στις ουρές των ΑΤΜ για τα 60 ευρώ μας, παρά στις ουρές των φαρμακείων για
ένα ράπιντ τεστ για να πιούμε φραπέ… και με την απειλή της διασωλήνωσης να
κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας.
Κι έχει ένα δίκιο τώρα που το σκέφτομαι.
Ναι, αλλά θέλαμε Κυριάκο και «άριστους».
Θέλαμε κανονικότητα.
Πάρε να ‘χεις.
Καλά να πάθουμε…
0 Σχόλια