Του Κώστα Στούπα
Η αλήθεια είναι πως επενδύσεις όπως αυτή της Microsoft, της Pfizer και της
Amazon, της Cosco ή της Volkswagen στην Αστυπάλαια αποτελούν θετικές
εξελίξεις για το οικονομικό προφίλ της χώρας μας, αλλά απέχουν από το να
αποτελέσουν ποσοτικά και ποιοτικά κάτι αντίστοιχο με αυτό που έγινε τη
δεκαετία του ’60, όταν εμβληματικές επενδύσεις μεταμόρφωσαν την Ελλάδα και
την εκτόξευσαν στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
H Cosco, επέλεξε τον Πειραιά όχι λόγω της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής
οικονομίας αλλά λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας που αποτελεί την
εγγύτερη πύλη των αγορών της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης προς τα
εργοστάσια της Κίνας.
H Pfizer επέλεξε και την Θεσσαλονίκη μάλλον επειδή ο επικεφαλής της
πολυεθνικής έζησε και σπούδασε στην πόλη και είναι βέβαιο πως ο κ. Μπουρλά
έκαμψε πολλές αντιρρήσεις προκειμένου να το πετύχει.
Η Αστυπάλαια όπως και τα εκατοντάδες άλλα ελληνικά νησάκια συνιστούν
αποκομμένες μικρές κοινότητες οι οποίες προσφέρουν τη δυνατότητα να
δοκιμαστούν νέες τεχνολογίες σε μικροκλίμακα...
Η Microsoft και η Amazon εκμεταλλεύονται επίσης τη γεωγραφική θέση της χώρας
στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Επιπλέον η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρωζώνης σε
μια περιοχή οικονομικής, κοινωνικής και γεωπολιτικής αστάθειας όπως είναι τα
Νότια Βαλκάνια, η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική.
Οι συμμαχίες της Ελλάδας με Αίγυπτο, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ πέρα
από την αμυντική προσφέρουν και αυτήν την οικονομική διάσταση.
Η μεγαλύτερη ευκαιρία όμως που θα επιβεβαιώσει πως κάτι αλλάζει στη χώρα
είναι να καταφέρει να προσελκύσει επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας όπως
συνιστούν η δημιουργία μονάδων της Tesla ή της Intel.
Η περίπτωση της δεύτερης η οποία αναζητά στην Ευρώπη χώρες για να
δημιουργήσει νέες μονάδες προκειμένου να απεγκλωβιστεί από την υψηλού
γεωπολιτικού ρίσκου περιοχή της Ανατολικής Ασίας αποτελεί πρώτης τάξης
ευκαιρία για την Ελλάδα και την κυβέρνηση Μητσοτάκη να δοκιμάσει τις
δυνάμεις της.
Τα τελευταία χρόνια το 80% των μικροεπεξεργαστών που χρησιμοποιούν οι
δυτικές εταιρείες τεχνολογίας παράγεται κοντά στα σύνορα της Κίνας και αυτή
συνιστά υψηλό ρίσκο.
Οι δυτικές χώρες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αποφάσισαν να δώσουν κίνητρα σε
τεχνολογικούς γίγαντες όπως η Intel να μεταφέρουν την παραγωγή στη Δύση και
να μειώσουν την εξάρτηση από χώρες όπως η Ταϊβάν και η Νότια Κορέα.
Στα πλαίσια αυτά η Intel ψάχνει τις χώρες της Ευρώπης στις οποίες θα
μπορούσε να δημιουργήσει μονάδες παραγωγής μικροεπεξεργαστών.
Το παρακάτω πρόσφατο δημοσίευμα της Hanetlsblatt είναι χαρακτηριστικό.
"Η Intel σχεδιάζει το δικό της εργοστάσιο συσκευασίας chip στην Ευρώπη, εάν
υπάρξουν επιδοτήσεις.
Ο κατασκευαστής ημιαγωγών είναι έτοιμος να επενδύσει σε πολλές τοποθεσίες
στην ΕΕ ταυτόχρονα. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να
μοιραστούν το κόστος.
"Η συσκευασία τσιπ, η οποία είναι πολύ σημαντική για τον όμιλο, θα μπορούσε
να γίνει ανεξάρτητα από την παραγωγή ημιαγωγών στο δικό της εργοστάσιο,
δήλωσε η επικεφαλής ανάπτυξης Ann Kelleher της Handelsblatt. "Δεν χρειάζεται
να γίνει μαζί σε ένα μέρος", εξήγησε ο διευθυντής.
Η συσκευασία τσιπ είναι εξαιρετικά σημαντική για την Intel , είπε ο
Kelleher. "Αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο της τεχνολογίας μας και ένα
σημαντικό μέρος των προϊόντων μας." Η βιομηχανία μιλά για αυτό που είναι
γνωστό ως "συσκευασία". Διαφορετικοί ημιαγωγοί συνδέονται μεταξύ τους με
εξαιρετικά πολύπλοκες διαδικασίες και συνδυάζονται σε ένα περίβλημα...
Για τον μεγαλύτερο κατασκευαστή τσιπ στον κόσμο, αυτό θα είχε το πλεονέκτημα
ότι θα μπορούσε να κατανείμει τις επενδύσεις του σε πολλές χώρες και έτσι να
λάβει επίσης επιδοτήσεις από διάφορες κυβερνήσεις...".
Το νέο αφεντικό της Intel Pat Gelsinger, ανακοίνωσε την άνοιξη ότι θα
κατασκευάσει πολλά εργοστάσια τσιπ στην ΕΕ. Ένα τέτοιο εργοστάσιο, στο οποίο
τα εξαρτήματα κατασκευάζονται με βάση γκοφρέτες πυριτίου, κοστίζει περίπου
δέκα δισεκατομμύρια δολάρια...
Ωστόσο, ο Gelsinger θέλει να οικοδομήσει στην Ευρώπη μόνο εάν υπάρχει
επαρκής κρατική υποστήριξη. Για να μπορέσουμε να συμβαδίσουμε με την Ασία,
είναι απαραίτητη μια επιδότηση περίπου 40 τοις εκατό. Για ένα εργοστάσιο
γκοφρέτας, αυτό είναι περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια".
Κατά τις εκτιμήσεις των ειδικών η Γερμανία μπορεί σίγουρα να ελπίζει σε μια
επένδυση της Intel. Περιοχές όπως η Σαξονία και η Βαυαρία είναι υπό
συζήτηση. Επιπλέον, η Ιταλία, η Γαλλία και το Βέλγιο θεωρούνται υποσχόμενοι
υποψήφιοι. Η βιομηχανία μικροτσιπ έχει παρουσία ήδη σημαντικά σε
αυτές τις χώρες...
Η Intel λειτουργεί ήδη μια μεγάλη μονάδα στην Ιρλανδία εντός της ΕΕ και
κατασκευάζει και μια νέα μονάδα εκεί.
Στόχος είναι στο μέλλον να υπάρχει ισχυρότερη παρουσία στην ήπειρο.
Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν για την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και τον
Υπουργό Ανάπτυξης κ. Α. Γεωργιάδη. Η προσέλκυση μιας επένδυσης σαν της Intel
ισοδυναμεί με επιτυχίες όπως η έλευση στην Ελλάδα της "Πεσινέ" της,
Pirelli της Esso και της Nissan πριν πολλές δεκαετίες...
0 Σχόλια